“Μου λείπει η μαμά μου που είναι 500 χιλιόμετρα μακριά. Πόσο μάλλον ένας άνθρωπος που κάναμε μαζί παιδιά και τα φτάσαμε σε μια ηλικία που κάποια στιγμή θα κάνουν οικογένειες δικές τους” δήλωσε φορτισμένη η Πόπη Τσαπανίδου.
Την Πόπη Τσαπανίδου υποδέχτηκαν σήμερα στην εκπομπή Καλύτερα Δεν Γίνεται. Η παρουσιάστρια μίλησε για την τηλεοπτική της πορεία ενώ συγκινήθηκε με την αναφορά στην απώλεια του συζύγου της πριν από αρκετά χρόνια.
Η ίδια δήλωσε: «Όλους μας δοκιμάζει η ζωή. Έλεγα σε φίλο μου ότι θα βγω στη Ναταλία στην εκπομπή σας και μου λέει θα αρχίσεις να μιλάς πάλι για αυτά για το πως μεγάλωσες τα παιδιά. Αγριεύει το μάτι και λέω άκου να σου πω θα συνεχίσω να το κάνω όσο με ρωτάνε. Καταρχάς απευθυνόμαστε στον κόσμο στο σπίτι που περνά πάρα πολύ δύσκολα και θέλω να αποτελώ ένα παράδειγμα ελπίδας ότι αφού το έκανα εγώ, μπορείς να το κάνεις κι εσύ. Ξεκίνησα να μιλάω για όλα αυτά τα δύσκολα χρόνια μόλις μεγάλωσαν τα παιδιά. Το συζητήσαμε και με τα παιδιά. Όταν είσαι δημόσιο πρόσωπο έχεις και κάποιες ευθύνες για την στάση ζωής σου, για το παράδειγμα που δίνεις.
Εγώ θέλω πάρα πολύ, ζω για αυτό το πράγμα ότι θα αποτελέσω μια αγκυρούλα για να πιαστεί κάποιος και θα νιώσει ασφαλής που έχει περάσει δύσκολα. Να πει αν αυτή τα κατάφερε γιατί όχι κι εγώ γιατί ο κόσμος φοβάται πολύ. Στηριζόμαστε όλοι σε αυτό γιατί πουλά. Όταν παντού υπάρχει φόβος, νιώθω ότι είναι η «αποστολή» μου και προσπαθώ να το κάνω όλο αυτό μέσα από τα social media, συνεντεύξεις κ.ά. Ο φόβος είναι η νούμερο ένα αιτία που δεν πάμε στη ζωή μας μπροστά. Ή θα κάτσουμε εδώ που είμαστε ή θα βουλιάξουμε πιο κάτω.»
Για τον σύζυγό της που τον είχε χάσει κι αν θα ήθελε να ένιωθε περήφανη για αυτήν, απάντησε συγκινημένη: «Ελπίζω να ήταν περήφανος ο σύζυγος μου με τον μεγάλωμα των παιδιών. Μου λείπει αυτό, το λέω και συγκινούμαι. Θα ήθελα να μου πει ρε εσύ ωραία τα κατάφερες. Πάλι θα κλάψω και δεν έχω βεντάλια να κρυφτώ. Είναι ανθρώπινο, όπως σου λείπει ο μπαμπάς σου που έχει πεθάνει σε μια καλή στιγμή της οικογένειας και τον έχω χάσει κι εγώ. Μου λείπει η μαμά μου που είναι 500 χιλιόμετρα μακριά. Πόσο μάλλον ένας άνθρωπος που κάναμε μαζί παιδιά και τα φτάσαμε σε μια ηλικία που κάποια στιγμή θα κάνουν οικογένειες δικές τους.»
