Ο Νίκος Πουρσανίδης μιλά στον Γιάννη Βίτσα για όσα τον ιντριγκάρουν στο χαρακτήρα που υποδύεται στο νέο καθημερινό σίριαλ του MEGA, ενώ παράλληλα αναφέρεται στο διάστημα που έζησε στο Λονδίνο, στον ερχομό του γιου του στη ζωή του, αλλά και στην πρόσφατη συμμετοχή του σε ιρανική τηλεοπτική υπερπαραγωγή.
Τι σε ιντριγκάρει στον ήρωα που υποδύεσαι;
Είναι ένας καλλιτέχνης με σκοτεινό παρελθόν. Όντας πια σε θέση να το αντιμετωπίσει, επιστρέφει στην πόλη όπου μεγάλωσε, το Ναύπλιο, κάνοντας μια καινούργια αρχή. Το ενδιαφέρον για μένα είναι ότι πρόκειται για ένα χαρακτήρα που νικά τους φόβους του.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος προσωπικός σου φόβος που έχεις αντιμετωπίσει;
Πάρα πολλοί. Στα βιβλία μου, οι ιστορίες που περιγράφω σχετίζονται με το πώς οφείλουμε να αμυνόμαστε απέναντι στις φοβίες μας. Πέραν των θεμάτων υγείας, νομίζω ότι ένας ακόμα φόβος μου είναι αυτός της έκφρασης. Το να μπορέσω δηλαδή να δώσω μορφή σε όλα που θέλω να πω και να τα εξωτερικεύσω .
Έζησες επί τέσσερα χρόνια στο Λονδίνο. Τι κρατάς από αυτή την περίοδο;
Κρατάω ότι εκεί γεννήθηκε ο γιος μου. Είναι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι για εμένα. Με άλλαξε πάρα πολύ. Επέστρεψα από το Λονδίνο πολύ πιο δυνατός, ώριμος και σίγουρος σε σχέση με το τι θέλω. Ήταν όνειρο ζωής για εμένα να φύγω από την Ελλάδα και να προσπαθήσω να πετύχω στο εξωτερικό όσα επιθυμούσα. Έκανα μια σειρά σημαντικών πραγμάτων τα οποία τώρα αποδίδουν καρπούς.
Επίσης έχεις και συμμετοχές σε παραγωγές του εξωτερικού. Πέρυσι έλαβες μέρος στο πιο ακριβό σίριαλ που έχει γυριστεί ποτέ στην ιρανική τηλεόραση, το «Σαλμάν Φαρσί», όπου υποδύθηκες ένα βυζαντινό στρατηγό.
Οι Ιρανοί γνωρίζουν πάρα πολλά πράγματα για την Ελλάδα και το σύγχρονο πολιτισμό μας. Αρκεί να σου πω ότι άκουγαν Μαρία Φαραντούρη. Ένας από τους σκηνοθέτες μού είπε «Δύο ανθρώπους ξέρω από την Ελλάδα. Τον Καζαντζάκη και τον Αγγελόπουλο». Επειδή έχω υπάρξει πρωταγωνιστής του Αγγελόπουλου στο «Λιβάδι που δακρύζει», με γνώριζαν όλοι. Μου τραγουδούσαν, μάλιστα, τη μουσική της ταινίας. Έρχονταν δημοσιογράφοι από την Τεχεράνη και με αναζητούσαν. Στο Ιράν ένιωσα τεράστια αποδοχή. Δεν έχω αισθανθεί πουθενά άλλου κάτι αντίστοιχο. Με το σκηνοθέτη δημιουργήσαμε μια πάρα πολύ καλή σχέση και με θέλει ξανά στη σειρά, σε διαφορετικό ρόλο.
