Ζωή Δημητράκου εξομολογείτε στον Γιάννη Βίτσα και το “7 ΜΕΡΕΣ TV”, ευχάριστες αλλά και δυσάρεστες στιγμές της πορείας της και δηλώνει έτοιμη να φτάσει στον τελικό του “J2US”.
Πώς αποφάσισες να μπεις στο στίβο του «Just the two of us»;
Για μένα είναι κάτι περισσότερο από μαραθώνιος. Τραγουδούσα μόνο στο αυτοκίνητο ή στο μπάνιο μου. Όμως ακριβώς επειδή μου δίνεται η ευκαιρία να αναμετρηθώ ξανά με τον εαυτό μου, σε ένα καινούργιο στοίχημα, αποφάσισα να απαντήσω θετικά στο «Just the two of us».
Τι σου δίδαξε η μέχρι στιγμής εμπειρία;
Είναι πρωτόγνωρη αλλά πολύ όμορφη εμπειρία. Την έχει κάνει τόσο ενδιαφέρουσα ο δάσκαλός μου, Λευτέρης Πανταζής. Παραδίδει μαθήματα για το πώς είναι ένας πραγματικός σταρ. Συμπεριφέρεται με εκπληκτική ευγένεια σε όλους τους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω του.
Γνωριζόσασταν πριν από το παιχνίδι;
Όχι. Πάντα πίστευα ότι είναι ένας πολύ ωραίος άνθρωπος και χαίρομαι που αποδείχθηκε αληθινό. Επίσης, και ο Νίκος Κοκλώνης έχει κάνει τόσο όμορφη και ευχάριστη αυτήν τη διαδρομή. Είναι κοντά σε όλους μας.
Έχεις μια μεγάλη πορεία στον αθλητισμό από την ηλικία των έντεκα ετών που βρέθηκες για πρώτη φορά σε παιδική ομάδα μπάσκετ μέχρι και τα είκοσι εννιά που ολοκλήρωσες την επαγγελματική διαδρομή σου. Είσαι η μοναδική γυναίκα που αγωνίστηκε στο WNBA. Πολλοί σε χαρακτηρίζουν ως τον θηλυκό Αντετοκούνμπο.
Είναι μια επιβράβευση των προσπαθειών, του κόπου ακόμα και των δακρύων μου, γιατί πέρασα από πολλά ψυχολογικά στάδια μέχρι να φτάσω σε αυτό το επίπεδο επαγγελματικά. Έπρεπε να είμαι συγκεντρωμένη στο στόχο μου. Τα πράγματα δεν ήταν πάντα ανθηρά και ωραία.
Τι απαιτήθηκε να θυσιάσεις;
Από πολύ μικρή ηλικία, ενώ οι φίλες μου έπαιζαν, πήγαιναν εκδρομές, συναντιούνταν για καφέ, εγώ έκανα προπονήσεις. Έχω ζήσει σε πόλεις στις οποίες ένας Έλληνας δεν θα μπορούσε να επιβιώσει. Έμεινα δύο χρόνια στο Όρενμπουργκ της Ρωσίας, το οποίο είναι πάνω από το Καζακστάν, κοντά στη Σιβηρία, γιατί έπαιζα σε μία από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης. Το χειμώνα είχε -40 βαθμούς Κελσίου. Έχω θυσιάσει την προσωπική μου ζωή. Ήμουν για πολλά χρόνια μόνη μου. Δεν μπορείς να κρατήσεις μια σχέση, όταν βρίσκεσαι χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά.
Σου έλειπε μια σχέση;
Φυσικά και μου έλειπε. Θα είχα σίγουρα καλύτερη ψυχολογία. Για να καταφέρεις όμως να κρατήσεις μια σχέση, σ’ αυτές τις συνθήκες, θα πρέπει ο άνθρωπός σου να σε ακολουθήσει. Ήμουν τρία χρόνια μόνη.
Έζησες για ένα μεγάλο διάστημα στην Τουρκία. Πώς κρίνεις την επιθετική πολιτική της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας;
Με στενοχωρεί πάρα πολύ. Έχω ρίζες από την Κωνσταντινούπολη. Η γιαγιά μου βίωσε το διωγμό στο πετσί της, όπως αντίστοιχα και πολλοί Ρωμιοί. Είναι πολύ θλιβερό, γιατί οι αποφάσεις ή οι κινήσεις του συγκεκριμένου προέδρου είναι ανεξέλεγκτες. Οι Τούρκοι αγαπούν τους Έλληνες, είναι πολύ φιλόξενοι, δεν είναι καθόλου πολεμοχαρείς. Έχω τις πιο όμορφες αναμνήσεις απ’ αυτόν το λαό. Δεν έχει καμία σχέση η πολιτική με τους πολίτες.
Ήσουν ιδιαιτέρως γνωστή στην Τουρκία.
Το ανδρικό και το γυναικείο μπάσκετ είναι από τα πιο δυνατά τους αθλήματα. Δίνουν πολλή προσοχή και χρήματα. Η ομάδα τους απαρτίζεται από τις καλύτερες αθλήτριες στον κόσμο. Όπως αντιλαμβάνεσαι, προξενεί ενδιαφέρον στο κοινό να παρακολουθήσει τα παιχνίδια.
Ισχύει ότι είχες ερωτική σχέση με επώνυμο Τούρκο;
Όχι. Δεν είναι αλήθεια. Δεν είχα ποτέ σχέση με Τούρκο…
Θα ήθελες να κερδίσετε το παιχνίδι;
Φυσικά! Θέλουμε να κερδίσουμε. Είμαστε στο παιχνίδι για έναν καλό σκοπό, αλλά και για να ψυχαγωγήσουμε τον κόσμο από το σπίτι του. Δίνουμε τον καλύτερό μας εαυτό και κίνητρο είναι να κερδίσουμε.
Αλήθεια, ποιους παίκτες έχεις ξεχωρίσει;
Ο Αντώνης Λουδάρος με την Πέννυ Μπαλτατζή ταιριάζουν φοβερά. Είναι ένα πολύ δυνατό ζευγάρι.
