Πολλές φορές τα παιδιά εκφράζουν τα συναισθήματά τους με τρόπο υπερβολικό και συχνά μη διαχειρίσιμο. Δεν είναι ευχάριστο να ακούς το μικρό σου αγγελούδι, επιστρέφοντας από το σχολείο, να δηλώνει με δάκρυα στα μάτια πως δεν το αγαπά κανείς. Επίσης, δεν είναι εύκολο να παραπονιέται πως το μαλώνεις συνέχεια σε κάποια ενδεχόμενη διαφωνία σας.
Ωστόσο, πρέπει να γνωρίζουμε πως τα παιδιά είναι από τη φύση τους υπερβολικά αφού αδυνατούν να αναγνωρίσουν και να διαχειριστούν τα συναισθήματά τους, ενώ νιώθουν πως ο κόσμος περιστρέφεται γύρω τους. Ο δικός μας ρόλος έγκειται στο να τα βοηθήσουμε να ωριμάσουν, να αναγνωρίσουν τη θέση τους στον κόσμο και να προσδίδουν στα πιθανά προβλήματα τις πραγματικές τους διαστάσεις. Η υπερβολή των παιδιών είναι κάτι φυσιολογικό που, όμως, χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε.
Διάβασε περισσότερες συμβουλές που θα βοηθήσουν εσένα και την οικογένεια σου.
Βεβαιωθείτε πως το παιδί όντως υπερβάλλει
Καταρχάς, πριν κάνουμε οποιαδήποτε κίνηση, είναι καλό να βεβαιωθούμε πως η συμπεριφορά του παιδιού είναι όντως υπερβολική. Εάν παραπονιέται για αδικία ή κοινωνική απομόνωση στο σχολείο, για παράδειγμα, είναι καλό να επικοινωνήσουμε με τη δασκάλα του ή με άλλους γονείς για να βεβαιωθούμε πως απλά υπερβάλλει. Ακόμα κι αν προβαίνει σε τρανταχτές και βαρύγδουπες δηλώσεις εναντίον μας, πρέπει να εξετάσουμε διεξοδικά εάν τα λόγια του ευσταθούν αλλά και τους λόγους που νιώθει έτσι. Εάν είμαστε βέβαιοι πως υπερβάλλει, μπορούμε να το βοηθήσουμε με τη στάση και τη συμπεριφορά μας.
Προσπαθήστε να καταλάβετε ποια βαθύτερη ανάγκη του προσπαθεί να καλύψει
Τις περισσότερες φορές, όταν τα παιδιά κλαίνε για κάτι που σε πρώτο επίπεδο μοιάζει ανόητο ή παράλογο, προσπαθούν να επικοινωνήσουν κάποια άλλη, βαθύτερη ανάγκη τους. Για παράδειγμα, όταν ένα παιδί δηλώνει με στόμφο πως κανείς δεν το αγαπάει ή πως δεν νοιάζεται πραγματικά για εκείνο, ίσως θέλει να διεκδικήσει περισσότερο χρόνο μαζί σας – μπορεί κατά βάθος να χρειάζεται περισσότερη τρυφερότητα ή πιο πολλές αγκαλιές. Δεν είναι εύκολο για τα παιδιά να εκφράσουν με τις σωστές λέξεις την ανάγκη τους. Συχνά δυσκολεύονται ακόμα και να την εντοπίσουν. Αυτό που χρειάζονται από εσάς είναι να τα βοηθήσετε να μιλήσουν, να εκφραστούν και τελικά να επικοινωνήσουν αυτό που τους λείπει.
Μην μεγεθύνετε το πρόβλημα –ακούστε το με προσοχή και ψυχραιμία
«Ο Γιάννης με μισεί, δεν θα μου ξαναμιλήσει ποτέ!». Μία φράση που ενδέχεται να έχετε ακούσει από το μικρό σας και μάλιστα ανάμεσα σε λυγμούς και αναφιλητά. Μπορεί εκείνη τη στιγμή το παιδί να εννοεί την κάθε του λέξη και να υποφέρει τόσο όσο δείχνει, όμως εμείς πρέπει να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας. Δεν βοηθά κανέναν η δική μας στεναχώρια, και μάλιστα τη στιγμή που γνωρίζουμε πως την επόμενη μέρα το παιδί μας θα παίζει πάλι με τον φίλο του σαν να μην έγινε ποτέ τίποτα.Μείνετε ουδέτερη και αφήστε το να μιλήσει, να εκτονωθεί και να ηρεμήσει. Πείτε του ότι το εμπιστεύεστε και πως είστε σίγουρη ότι μπορεί να λύσει τις διαφορές του κι έπειτα παίξτε μαζί κάτι ευχάριστο. Εξάλλου, όπως πολύ καλά ξέρουμε εμείς οι μεγάλοι, η ζωή πάντα συνεχίζεται…
Προσπαθήστε να τονώσετε την αυτοπεποίθησή του
Όταν το παιδί αποκτά σταδιακά αυτοπεποίθηση και σιγουριά, σταματά να δίνει σημασία σε καταστάσεις και συμπεριφορές που μπορούν να διορθωθούν ή να αλλάξουν. Αποκτά τον έλεγχο των συναισθημάτων του, τα αντιλαμβάνεται στις πραγματικές τους διαστάσεις, τα εκφράζει με ωριμότητα και τελικά παύει να υπερβάλλει. Κάτι τέτοιο, βέβαια, δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο ούτε καν για τους ενήλικες.
Διάβασε περισσότερες συμβουλές που θα βοηθήσουν εσένα και την οικογένεια σου.
Ωστόσο, οφείλουμε ως γονείς να δουλέψουμε την αυτοπεποίθηση των παιδιών από πολύ νωρίς, ώστε να μεγαλώσουμε παιδιά με δυνατό χαρακτήρα και ισχυρή προσωπικότητα.
