Ο Γιώργος Μαργαρίτης, ένας από τους τελευταίους της γενιάς των λαϊκών τραγουδιστών μίλησε στην Έλενα Κατρίτση για τους δρόμους που τράβηξε στη ζωή του, για τους ανθρώπους που συνάντησε και τις στιγμές που «έγραψαν» μέσα του.
Πρώτος σταθμός της ζωής του μακριά από το σπίτι του ήταν το Κορωπί, όπου βρέθηκε 15 χρόνων παιδί, όταν πήρε το λεωφορείο από το χωριό του στα Τρίκαλα, με λίγες δραχμές στην τσέπη που του είχε δώσει η μητέρα του και ένα τσουβαλάκι. Ήταν εποχές δύσκολες, που αναζητούσε το μεροκάματο και ζούσε «από πλυσταριό σε πλυσταριό και από παράγκα σε παράγκα».
Ο τραγουδιστής θυμήθηκε τον πατέρα του, τον ήρωα όπως τον αποκαλεί, που ποτέ δεν κατάλαβε τη φήμη του γιου του και που, όταν του έδωσε χρήματα, νόμιζε ότι κάποιος θα τα «έκλαιγε» γιατί τα είχε κερδίσει στα ζάρια. Μάλιστα όπως είπε ο πατέρας του δεν πρόλαβε να τον δει φτασμένο αφού πέθανε από καρκίνο.
Μίλησε και για τον τζόγο και τις «καβάτζες» του, στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης: «Έφτασε μέχρι εκεί η αρρώστια μου, που είχα κάποιες πέτρες, η μία ήταν στις αρχές Βουλιαγμένης, η άλλη πιο κάτω στην Αλίμου, κι όταν έφερνα μια καλή ζαριά έβαζα από κάτω κάνα 20άρικο, να έχω όταν θα το χρειαζόμουν».
«Είχα ένα πατέρα αγρότη. Ήμασταν 7 αδέρφια, ο ένας έφυγε νωρίς. Δεν είχαμε να φάμε. Ο πατέρας μου είχε χάσει τον πατέρα του νωρίς και το είχε παράπονο και μας έλεγε “εσείς έχετε τον πατέρα σας”».
Τα θερμά λόγια του γιου του
Ο τραγουδιστής θυμήθηκε το ξεκίνημά του, όταν ήρθε πάμφτωχος στην Αθήνα, το πρώτο του γεύμα με τα ελάχιστα χρήματά του και πώς κοιμόταν σε ένα τσουβαλάκι σε ένα παρκάκι στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας.
Όπως είπε γνώρισε αρκετές κοπέλες, όλες του φέρθηκαν ωραία αλλά παντρεύτηκε όταν ήρθε η ώρα γιατί όπως είπε πρώρα ήθελε να βγει από μέσα του ο καημός του, όπως είπε, το τραγούδι.
Έκανε δύο παιδιά, έναν γιο και μία κόρη που σπούδασαν οικονομικά. Ο γιος του όμως αποφάσισε καθυστερημένα να τον ακολουθήσει στο τραγούδι.
Ο γιος του, Κωνσταντίνος Μαργαρίτης, μίλησε στην εκπομπή και εξήγησε γιατί άργησε να μπει στον χώρο και ότι θα ήθελε τα πρώτα του βήματα να τα κάνει δίπλα στον πατέρα του διότι του δίνει ασφάλεια.
Θυμήθηκε μάλιστα το γεγονός ότι ο πατέρας του τον έπαιρνε συχνά τα μαγαζιά που τραγουδούσε όχι όμως την αδελφή του.
Οι δύσκολες στιγμές στη νύχτα
«Ξεκινούσαμε στις 2 το πρωί και τελειώναμε στις 9. Έχω δει μπουζουξή να τρέχουν αίμα τα δάχτυλά του, απ’ τις πολλές ώρες» είπε για τις δυσκολίες που είχε η δουλειά τη νύχτα.
«Υπήρχε άνθρωπος -τραγουδούσα με την Άννα τη Χρυσάφη- που έφυγε στην πίστα, πάνω στον χορό. Έχω δει και παρέα από τη Λάρισα και παίρνει ένας το μπουκάλι και βγάζει ενός το μάτι. Συγγενείς τα παιδιά».
Η Έλενα Κατρίτση τον ρώτησε αν φοβήθηκε ποτέ για τη ζωή του. «Είχα ένα μπέρδεμα κάποτε με έναν Μαργαρίτη εκείνης της εποχής. Δεν είχε καμία σχέση μαζί μου. Εκείνος Καλαματιανός, εγώ Τρικαλινός. Ήταν φίλος του Καζαντζίδη. Είχε κάποιο πρόβλημα με μια παρέα που τα φέρανε σε μένανε. Με ψάχνανε πως είμαι συγγενής του. Τα χρειάστηκα. Ερχόντουσαν 10-10 στο μαγαζί. Βρήκα κι εγώ δυο “παιδάκια” ωραία και μόλις τους είδανε εξαφανιστήκανε», είπε.
Αναφέρθηκε όμως και στις επικίνδυνες που αντιμετώπισε μόνος του: «Ζητούσε ένας πελάτης κάποιο τραγούδι επίμονα, το ”Αντιλαλούν οι φυλακές”. Το λέω μια φορά. Μετά από 10 λεπτά, το ζητάει πάλι, του κάνω νόημα ”όχι” και σηκώνει το σακάκι για να δω το ”κέρατο”, το πιστόλι. Το τραγουδάω δεύτερη και τρίτη φορά… Κι όπως έφερνε γύρα πάνω στην πίστα, το παίρνω και το πετάω, το έκρυψαν σε κάτι πιάτα και το θέμα τελείωσε εκεί».
Το κελί 33 και η φάλαγγα
Μίλησε όμως και για την εμπειρία του τραγουδώντας στις φυλακές Κορυδαλλού το 2017 αλλά και όταν βρέθηκε ο ίδιος στη φυλακή επί Χούντας εξαιτίας ενός γράμματος που δεν τον αφορούσε και μάλιστα έφαγε ξύλο αλλά και πέρασε φάλαγγα από την διοικητή του τμήματος.
«Επτά μέρες μας δέρνανε. Κάποια στιγμή ήρθε ο διοικητής και μας περάσανε φάλαγγα. Του ξεστόμισα άσχημα πράγματα για την οικογένειά του και πήρε το γκλομπ από έναν αστυνομικό και μου δίνει μία στο κεφάλι και ξύπνησα την άλλη μέρα. Μια βδομάδα έμεινα μέσα, έγινε δικαστήριο και με αθωώσανε».
Μπόνους βίντεο, η ξενάγηση που έκανε ο ίδιος ο Γιώργος Μαργαρίτης στις γειτονιές όπου έζησε όταν πρωτοήρθε στην Αθήνα.