Καλεσμένος στην εκπομπή Dot ήταν σήμερα ο Γιάννης Σπαλιάρας και μίλησε στη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο για το Survivor, τη συμμετοχή του σε σειρά του Netflix, τον eρωτα και τις σχέσεις του.
Αναφερόμενος στα παιδιά του χρόνια και την αγάπη του για τον αθλητισμό είπε: «Ευτυχώς που βρέθηκε στη ζωή μου γιατί ήμουν ένα πολύ ζωηρό παιδί. Ίσως να είχα μια λάθος κατάληξη».
Για την προσωπική του ζωή είπε: «Δεν είναι επιλογή μου που είμαι μόνος. Τα τελευταία τρία χρόνια έχω περάσει λίγο χρόνο στην Ελλάδα και αυτό δεν βοηθά να γνωρίσεις έναν άνθρωπο. Θέλω να έχω έναν άνθρωπο δίπλα μου, με έχει κουράσει το να είμαι μόνος. Μου λείπει μια σχέση» και συμπλήρωσε: «Έχω αυτοπεποίθηση. Το μόντελινγκ στο “χτίζει” αυτό. Ακούω από μικρός “είσαι κούκλος” και κάποια στιγμή το πίστεψα κι εγώ».
Μιλώντας για τη συμμετοχή του στο Survivor αποκάλυψε: «Σαφώς και ο κόσμος με έμαθε καλύτερα και με συμπάθησε στο Survivor. Στην Ελλάδα με γνωρίζανε, αλλά δεν ήξεραν ποιος είμαι και τον χαρακτήρα μου. Το Survivor για μένα ήταν μια ευλογία, έχουν περάσει τέσσερα χρόνια και περπατάω έξω και με σταματάνε και μου ζητάνε φωτογραφίες, αυτό δεν αγοράζεται με τίποτα. Η αγάπη του κόσμου είναι ότι πιο όμορφο συνέβη στη ζωή μου», είπε και πρόσθεσε: «Νομίζω ότι παγιδευόμαστε στα στερεότυπα και μέσα από το Survivor μου δόθηκε η ευκαιρία να αναδείξω ποιος είμαι και μάλλον αυτό άρεσε στον κόσμο».
Στην ερώτηση του Θανάση Αναγνωστόπουλου και το «αν υπάρχει κάτι που δεν έγινε γνωστό από το Survivor» εξομολογήθηκε: «Έχουν συμβεί πράγματα στο Survivor που δεν τα μάθατε ποτέ. Νομίζω ότι κανείς δεν θέλει να εκθέσει κάποιον μετά από τόσο καιρό. Αν τα βλέπατε η γνώμη σας για κάποιους, αρκετά αγαπητούς, θα άλλαζε».
Έπειτα, ο Γιάννης Σπαλιάρας αποκάλυψε πως από τα 39 του χρόνια και έπειτα αποφάσισε ότι θέλει να «νοικοκυρευτεί» και εξομολογήθηκε: «Μετά τον χαμό του πατέρα μου θέλω πιο πολύ να αποκτήσω ένα παιδί».
Τέλος, για τη δήλωση των «4000 γυναικών» είπε: Είναι άδικο να κρίνεις έναν άνθρωπο από μια ατάκα. Αν μου το πει κάποιος με χιούμορ, γελάω κι εγώ».
