Όταν αγγίζεις την ψυχή κάποιου, να είσαι προσεκτικός.
Για να την άφησε ξεγυμvωμένη στα χέρια σου, σημαίνει πως σε εμπιστεύτηκε.
Σημαίνει πως θέλησε να εμπιστευθεί και να δοθεί.
Σημαίνει πως θέλησε να γνωρίσεις την ψυχή του.
Αλλά αν δε σεβαστείς αυτή την ψυχή, η δίοδος που άνοιξε, θα κλείσει αυτόματα.
Μια για πάντα.
Ό,τι και να κάνεις μετά, όσες «δεύτερες» ευκαιρίες και να ζητήσεις, δε θα μπορέσει να σε ξαναεμπιστευθεί και να αφεθεί με εκείνον τον αγνό και αυθόρμητο τρόπο που αφέθηκε την πρώτη φορά.
Αν δεν την αγκαλιάσεις, αν δεν την προστατεύσεις από εσένα τον ίδιο, αν δεν τη σεβαστείς, θα τη χάσεις.
Κι αν γίνει αυτό, τότε αξίζεις να τη χάσεις, φίλε μου!
Γιατί οι γυμνές ψυχές θέλουν καθαρούς ανθρώπους και αληθινές στιγμές.
Θέλουν ανθρώπους να τολμούν, να βγαίνουν μπροστά και να παλεύουν, να παίρνουν αποφάσεις και να βάζουν πάνω από όλα, αυτό το άγγιγμα ψυχής. Γιατί το θεωρούν σπάνιο. Γιατί είναι σπάνιο.
Αν δεν μπορείς να σεβαστείς μια γυμvή ψυχή, μην την αγγίξεις…
Μην την πλησιάσεις καν.
Άστη στην ησυχία της.
Αλλά να ξέρεις, φίλε μου, οι γυμvές ψυχές δεν είναι αδύναμες. Αποτελούνται από όλα εκείνα τα θραύσματα που δημιούργησαν όσοι άγγιξαν χωρίς να προσέξουν και όμως συνεχίζουν.
Και όμως αντέχουν να ξεγυμνωθούν ξανά.
Να ξέρεις, φίλε μου, οι γυμvές ψυχές δε φοβούνται να μολυνθούν. Δε φοβούνται να πληγωθούν.
Ξεγυμνώνονται για την αλήθεια τους.
Ξεγυμνώνονται γιατί πιστεύουν στον άνθρωπο.
Ξεγυμνώνονται γιατί ακολουθούν τον δρόμο της αγάπης.
Αν δεις, λοιπόν, μια τέτοια ψυχή στον δρόμο σου, δυο επιλογές έχεις.
Είτε την αγκαλιάζεις προσεκτικά και ξεγυμvώνεσαι, είτε φεύγεις οριστικά.
Γράφει η Ματίνα Σταθάκη
