Διανύουμε ήδη τις πρώτες μέρες του 2019. Πόσο γρήγορα περνούν τα χρόνια και πόσο αργά οι δύσκολες στιγμές.
Κάθε νέα χρονιά που ξεκινά κάνουμε τον απολογισμό μας για τους προηγούμενους 12 μήνες και συνεχίζουμε από ‘κει που μείναμε. Τι άλλαξε στη ζωή μας, ποιους στόχους υλοποιήσαμε, πόσα καταφέραμε, σε πόσα αποτύχαμε και τι έρχεται μετά.
Τι έρχεται μετά; Ξέρει κανείς πραγματικά πώς θα είναι η ζωή του σ’ ένα χρόνο, σ’ ένα μήνα ή ακόμη και σε μία μέρα; Τα πάντα μπορούν ν’ αλλάξουν μέσα σε λίγα λεπτά, προς το καλύτερο ή το χειρότερο.
Η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις, καλές ή κακές. Κάποιοι που δεν υπολογίσαμε ποτέ αποδεικνύονται οι καλύτεροι φίλοι, κάποιοι θα μας απογοητεύσουν, κάποιοι θα χαθούν και κάποιοι θα μας κάνουν κακό.
Ποτέ δεν ξέρουμε ποιος είναι ποιος και ποιος θα είναι ο ρόλος του στη ζωή μας στο μέλλον. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, είναι να δίνουμε τον καλύτερο μας εαυτό σ’ αυτούς που αγαπάμε. Σ’ αυτούς που απέδειξαν ήδη ότι μένουν δίπλα μας όποιες κι αν είναι οι συνθήκες και το τι θα κάνουν οι άλλοι είναι δική τους επιλογή. Εμείς δώσαμε το καλύτερο που μπορούσαμε.
Και στα επαγγελματικά μας. Όσους στόχους κι αν βάλουμε, όσο κι αν πιέζουμε τον εαυτό μας, υπάρχει και η πιθανότητα να μείνουμε χωρίς δουλειά και να πρέπει ν’ αρχίσουμε πάλι από το μηδέν. Τα όνειρα και οι στόχοι μας πρέπει να υπάρχουν για να μας δίνουν κίνητρο, χωρίς όμως να ασκούν πάνω μας αρνητική πίεση. Η αποτυχία είναι μέρος της ζωής μας όπως και τα λάθη. Μέσα από τις αποτυχίες δυναμώνουμε και μέσα από τα λάθη μαθαίνουμε. Κανείς δε γεννιέται ολοκληρωμένος, σοφός και τέλειος.
Μήπως ο μόνος στόχος πρέπει να είναι τελικά η προσωπική μας εξέλιξη; Μήπως ο στόχος είναι να μαθαίνουμε και να γινόμαστε καλύτεροι για μας και τους άλλους; Μήπως ο μεγάλος στόχος είναι να μάθουμε ν’ αγαπάμε τον εαυτό μας και το συνάνθρωπό μας, τη φύση και τα ζώα για να μπορέσουμε να είμαστε ευτυχισμένοι αλλά και χρήσιμοι σ’ αυτή τη σάπια κοινωνία; Μήπως το να αγαπάμε και να δίνουμε είναι τελικά και το νόημα των Χριστουγέννων;
Ποιος νοιάζεται λοιπόν τι θα φέρει το 2019; Γιατί να σκεφτόμαστε το μέλλον χωρίς να ζούμε ουσιαστικά το παρόν; Αν νιώσουμε ότι θέλουμε να κάνουμε κάτι να το κάνουμε, αν νιώσουμε ότι θέλουμε να εκφράσουμε κάτι, να το κάνουμε. Αν θέλουμε ν’ αφήσουμε πίσω μας ανθρώπους ή να παραιτηθούμε για λίγο απ’ όλα για να ξεκουραστούμε, να το κάνουμε.
Ό,τι εμπόδιο και ό,τι σκοτάδι μας φέρει ο δρόμος θα το ξεπεράσουμε αργά ή γρήγορα ή θα βρούμε τον τρόπο να ζούμε μ’ αυτό. Ό,τι ωραίο συναντήσουμε, θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι πρώτα να το καταλάβουμε, μετά να το καλοσωρίσουμε κι ύστερα να το αγκαλιάσουμε, όντας ευγνώμονες.
Ό,τι φέρει λοιπόν ο νέος χρόνος. Και μέχρι εδώ που φτάσαμε, μπράβο μας που τα καταφέραμε. Ας απολαύσουμε την κάθε στιγμή κι ας μείνουμε μακριά από μίζερους ανθρώπους κι από τον μίζερο εαυτό μας.
