Λένε πως ο αναστεναγμός είναι ένα απόθεμα αέρα που έχουμε για κάποιον που μας λείπει.
Οι αναστεναγμοί λένε πολλά για την συναισθηματική ζωή μας. Είναι μια καθημερινή συνήθεια που μας επιτρέπει να απελευθερώσουμε τις ταλαιπωρίες του πόνου μας σαν κάποιον που αφήνει όλο τον πόνο της ψυχής του, που προσπαθεί να βρει ανακούφιση σε μια φευγαλέα παρηγοριά όταν όλα πονάνε τόσο πολύ.
Αυτό που λένε ότι οι αναστεναγμοί είναι η φυσιολογική κάθαρση των συναισθηματικών προβλημάτων μας; μόνο εν μέρει. Οι άνθρωποι αναστενάζουν όταν αγχώνονται, όταν απογοητεύονται ή όταν η θλίψη τους βασανίζει σαν μαύρο σύννεφο. Είναι τότε που το υποσυνείδητό μας, ως αντανακλαστικό ψάχνει το κουμπί επαναφοράς για να πάρει φρέσκο αέρα, για να απελευθερωθούμε από τον πόνο της στιγμής.
Λένε πως οι αναστεναγμοί είναι η απάντηση σε όλες τις ερωτήσεις που κολλάνε στο μυαλό και υπάρχουν αναστεναγμοί που περιέχουν περισσότερη αγάπη από κάθε φιλί. Ωστόσο, οι άνθρωποι επίσης αναστενάζουν για ένα πολύ συγκεκριμένο λόγο: Για να μην πεθάνουν.
Θα μπορούσαμε επομένως να υποθέσουμε πως οι άνθρωποι πραγματοποιούν αυτή την βιολογική αντίδραση απλώς για την συναισθηματική απελευθέρωση. Ωστόσο, αυτό δε συμβεί πάντα, επειδή, στην πραγματικότητα αν οι άνθρωποι δεν αναστέναζαν θα πέθαναν. Επειδή ένας αναστεναγμός είναι ένας συγκεκριμένος τύπος αναπνοής τον οποίο κάνουμε χωρίς την θέληση μας κατά την διάρκεια της ημέρας.
Με κάθε ηχηρή εκπνοή που αφήνουμε, επανεκκινούμε τον κύκλο της ζωής μας. Είναι κάτι και περίεργο και όμορφο που θέλουμε να μοιραστούμε μαζί σας.
Ό ακούσιος αναστεναγμός, η ζωτική αναπνοή
Υπάρχουν και εκούσιοι και ακούσιοι αναστεναγμοί. Ο τελευταίος στην πραγματικότητα αποτελεί μια υποστηρικτική διαδικασία για την υγεία μας και για να συντηρήσουμε τα πνευμόνια μας. Ο τρόπος με τον οποίο αυτό το αντανακλαστικό λειτουργεί στο σώμα μας υπακούει σε μια συναρπαστική ακολουθία.
Σύμφωνα με μια μελέτη που διεξήχθη στο Πανεπιστήμιο του Standford στο τμήμα ιατρικής ( Ηνωμένες Πολιτείες), ο εγκέφαλος μας «επιλέγει» τι είδους αναπνοή χρειάζεται κάθε στιγμή. Το μέρος του εγκεφάλου στο οποίο διεξήχθη αυτό το ευαίσθητο έργο περιέχει δύο συγκεκριμένους τύπους νευρώνων που βρίσκονται στο στέλεχος του εγκεφάλου, τα οποία οι επιστήμονες ονομάζουν «κουμπιά των αναστεναγμών».
Αυτό το γεγονός είναι πολύ περίεργο: Υπάρχουν στιγμές στις οποίες οι κυψελίδες μας καταρρέουν. Όταν αυτό συμβαίνει, η ικανότητα των πνευμόνων να ανταλλάσσουν το οξυγόνο με το διοξείδιο του άνθρακα βρίσκεται σοβαρά σε κίνδυνο. Οπότε ποια είναι η λύση; τότε τα
«κουμπιά των αναστεναγμών» αναλαμβάνουν δράση δίνοντας την εντολή να αναστενάξουμε ώστε να ανοίξουμε τις κυψελίδες επιτρέποντας την διπλή συμβατική ένταση αέρα μιας κανονικής αναπνοής να εισέλθει.
Είναι ένας μηχανισμός επιβίωσης που το κάνουμε χωρίς να το συνειδητοποιούμε γύρω στις 12 φορές την ώρα. Απίστευτο και θαυμάσιο χωρίς αμφιβολία.
Συναισθηματικοί αναστεναγμοί: Τι χάνουμε
Ο Karl Teigen είναι ένας διάσημος επιστήμονας από το Πανεπιστήμιο Ψυχολογίας στο Όσλο ο οποίος έχει κερδίσει βραβεία για τις μελέτες του που αποκαλούνται «συναισθηματικοί αναστεναγμοί». Κατά τη διάρκεια του 2010 έκανες αρκετές έρευνες στις οποίες έδειξε τα ακόλουθα:
● Οι άνθρωποι είναι πολύ δεκτικοί στους αναστεναγμούς των άλλων. Σχεδόν αμέσως συμπάσχουμε με αυτόν που αφήνει ένα βαθύ αναστεναγμό.
● Ωστόσο εδώ έρχεται το πιο ενδιαφέρον κομμάτι: αυτή η σύνδεση είναι τόσο «έντονη» επειδή γενικά συνδέουμε αυτή την πράξη με τον συναισθηματικό πόνο.
● Οι εκούσιοι αναστεναγμοί ερμηνεύονται από τον εγκέφαλο μας ως απελευθέρωση της απογοήτευσης, του πόνου, της ήττας, επειδή κάποιος μας λείπει ή λόγω της λαχτάρας. Επίσης σχεδόν αμέσως ρωτάμε: «τι έχεις; τι σκέφτεσαι; γιατί ανησυχείς;»
Οι άνθρωποι συμπάσχουν πολύ περισσότερο με τον πόνο των άλλων πάρα με τις στιγμές ευτυχίας. Είναι ένας ενστικτώδης και ευφυής μηχανισμός που βοηθά το είδος μας να επιβιώσει σε μια κοινωνική ομάδα εδώ και πολύ καιρό. Επειδή το να ξέρουμε πως να διαβάσουμε τις ανάγκες των άλλων είναι απαραίτητο για να μπορέσουμε να προσφέρουμε υποστήριξη.
Οι αναστεναγμοί μεταδίδουν ότι χρειαζόμαστε ψυχική και φυσική επανεκκίνηση
Τώρα ξέρουμε πως οι αναστεναγμοί είναι ζωτικοί για να συντηρήσουμε τον κύκλο της ζωής στους πνεύμονες. Μια έμπιστη και τέλεια σύνδεση ανάμεσα στον εγκέφαλο και στο αναπνευστικό σύστημα. Αλλά επίσης, μια έρευνα που διεξήχθη στο Πανεπιστήμιο της Lovaina έδειξε πως λαμβάνουμε σπουδαία οφέλη αν κατά τη διάρκεια της ημέρας βρούμε διαφορετικές στιγμές για να χαλαρώσουμε και απλώς να αναπνεύσουμε.
Το γεγονός αυτό δεν είναι ούτε νέο ούτε παράξενο. Η επιστήμη του να αναπνέουμε αργά και βαθιά χωρίς αμφιβολία συνδέει πολλές τεχνικές χαλάρωσης, γιόγκα και ασκήσεις του μυαλού. Σύμφωνα με τους συγγραφείς αυτής της μελέτης θα ήταν ενδιαφέρον να ακολουθήσουμε την ακόλουθη πρακτική:
● Βρείτε ένα ήσυχο μέρος όπου μπορείτε να χαλαρώσετε ψυχικά.
● Να κάθεστε με ευθεία την πλάτη
● Αναπνεύστε βαθιά από τη μύτη για 4 δευτερόλεπτα. Κρατήστε την αναπνοή σας για ακόμα 4 δευτερόλεπτα και μετά αφήστε μια μακριά ηχηρή εκπνοή για 7 δευτερόλεπτα.
Αυτή η απλή πρακτική καθώς και η χαλάρωση μας δίνει την δυνατότητα να είμαστε περισσότερο παρόντες σε αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, στο να βελτιώσουμε τις γνωστικές μας ικανότητες και να απενεργοποιήσουμε τον ενοχλητικό ψυχικό θόρυβο. Έτσι, όπως βλέπουμε, ένας αναστεναγμός περιέχει απίστευτες πτυχές που καθορίζουν το πως δουλεύουμε, τι αισθανόμαστε και ακόμα πως αλληλεπιδρούμε με το περιβάλλον γύρω μας.
Μην διστάζετε να αναστενάζετε καθημερινά και κάθε στιγμή για να επανεκκινείτε τον θαυμάσιο κύκλο της ζωής και της ευτυχίας.
ΠΗΓΗ: www.awakengr.com
