“Όνειρό μου, μάλλον απατηλό, είναι να πάω σαν προτελευταίο ταξίδι στο Θιβέτ, στο Κατμαντού…”
Ανάκριση στον Τάσο Αρνιακό κάνει ο Γρηγόρης Μελάς στο Τηλέραμα…
Όσα γνωρίζετε
Επί μια δεκαετία τώρα τέσσερις φορές την ημέρα σας ταλαιπωρώ με την πρόγνωση του καιρού στον ΑΝΤ1, διανθισμένη μάλιστα με υποκλίσεις, κάποιες επίκαιρες υποτίθεται «χαριτωμενιές» στους προλόγους, αμφιβόλου αποδοχής, για τις οποίες ακόμα και οι δύο γιοι μου γελάνε. Προσφάτως δε, «σκοτώνω», όπως μου επισημαίνει η χαριτόβρυτος επί εικοσιπενταετία συμβία μου Μάρη, και κανένα ρετρό συνήθως τραγουδάκι στην εκπομπή «Στην υγειά μας ρε παιδιά» του Σπύρου Παπαδόπουλου.
Όσα δεν γνωρίζετε
Γεννήθηκα ένα χιονισμένο πρωινό στις αρχές Γενάρη και της δεκαετίας του ’50 στην Αθήνα, πλημμυρισμένο από τους μετεμφυλιακούς ραδιοφωνικούς ήχους του ΕΙΡ, με τη Θεία Λένα κάθε πρωί, τα εξελληνισμένα Swing, Rumba, αλλά και Αττίκ, Σουγιούλ, Γιαννίδη…
Δεν είναι τυχαίο που μου αρέσει πολύ η μουσική, αφού από μικρός άκουγα πολύ ραδιόφωνο παίζοντας βόλους, αμάδες, κρυφτό με τα ευαίσθητα μουσικά χάδια του Χατζηδάκι, «κλέφτες κι αστυνόμους», μπιζ, μακριά γαιδούρα με τις αφυπνιστικές φάπες του Θεοδωράκη, Πατίνια με ρουλεμάν με το περιθωριακό τότε ρεμπέτικο και το γλυκό μπουζούκι του Τσιτσάνη.
Χορεύω καλούτσικα, παίζω κιθάρα, φλογέρα και ψέλνω σαν λαμπριάτικος ψάλτης από το «Τη Υπερμάχω» έως το «Χριστός Ανέστη» ακόμα και τη δύσκολη «Κασσιανή», στην τετράφωνη χορωδία στο εκκλησάκι των Ταξιαρχών στη Στησιχόρου.
Το internet είναι το καθημερινό εργαλείο δουλειάς μου, για την άντληση προγνωστικών στοιχείων καιρού από μεγάλα διεθνή μετεωρολογικά κέντρα ακόμα και ιαπωνικά, προκειμένου να βγάλω τα συμπεράσματα μου για τον επερχόμενο καιρό της Ελλάδας, για να γράψω την πρόγνωση, να συντάξω μετεωρολογικούς προγνωστικούς χάρτες, διαγράμματα, πίνακες και να τα στείλω στα graphics του ΑΝΤ1 για τις ανάγκες των τεσσάρων καθημερινά παρουσιάσεων του καιρού.
Παράλληλα, επικοινωνώ με το e-mail μου, το skype, το viber… αλλά έως εκεί. Δεν έχω facebook, διότι δεν υπάρχει καθόλου χρόνος για συνομιλίες, φωτογραφίες, video, τρολαρίσματα, like και τα τοιαύτα. Άλλωστε σαφώς προτιμώ την επικοινωνία πρόσωπο με πρόσωπο.
Μου αρέσει πολύ ο αθλητισμός, διαφορετικά πώς θα έβγαζα δύο γιους πρωταθλητές κολύμβησης και μάλιστα στο Οpen Water; Περπατάω όσο μπορώ περισσότερο, κάνω βαράκια, παίζω καλό πινγκ-πονγκ , κολυμπώ πολύ το καλοκαίρι, ενώ μικρός έπαιζα πολύ ποδόσφαιρο στις αλάνες του Αγίου Σώστη στη λεωφόρο Συγγρού.
Το παίζω τώρα και «τζόβενο» αφού είμαι και ετεροχρονισμένα μηχανόβιος. Τι να κάνω; Αφού δεν μπορώ να προσθέσω χρόνια στη ζωή μου, προσπαθώ τουλάχιστον, να προσθέσω ζωή στα χρόνια μου.
Δεν θα το πιστεύετε, αλλά δεν προλαβαίνω να δω τηλεόραση. Επιλεκτικά οι ειδήσεις, οι ζωντανοί αγώνες αυτοκινήτου, μπάσκετ, τένις, ποδοσφαίρου, κολύμβησης και στίβου είναι οι πρώτες επιλογές μου και το «Ράδιο Αρβύλα», αν δεν με πάρει ο ύπνος! Βλέπετε ξυπνούσα για την εκπομπή του Γιώργου Παπαδάκη στις 5:30 το πρωί.
Ταξίδεψα και ταξιδεύω κατά καιρούς σε Ευρώπη, Ασία και Αφρική αλλά κυρίως στις ομορφιές της Ελλάδας μας, που είχα την τύχη να τις γνωρίσω και να τις ζήσω από πολύ κοντά, με τα κοντά παντελονάκια ως προσκοπάκι, μέχρι και σήμερα που εξακολουθώ ενεργά να είμαι.
Αλησμόνητο θα μου μείνει το μοναχικό ταξίδι μου το 1990 στο Άγιο Όρος, όπου το γύρισα όλο περπατώντας για μια εβδομάδα. Εκεί είχα τη μεγάλη τύχη να γνωρίσω από κοντά έναν πραγματικό Άγιο χωρίς υπερβολή, τον Άγιο Παΐσιο αυτοπροσώπως. Ανεπανάληπτη εμπειρία σε σημείο που παραλίγο να μείνω εκεί για πάντα.
Όνειρό μου, μάλλον απατηλό, είναι να πάω σαν προτελευταίο ταξίδι στο Θιβέτ, στο Κατμαντού και γενικά σε μέρη που συνδυάζουν φύση και πνευματικότητα!
Και μην ξεχνάτε! Να έχετε ένα όμορφο βράδυ!
