Εν μέσω της πανδημίας, της κρίσης και των μέτρων, μια μητέρα που βρίσκεται σε καραντίνα με τα παιδιά της μιλάει για το τι πραγματικά έχει σημασία αυτή την εποχή και πραγματικά μας γεμίζει με αισιοδοξία!
«Πριν από λίγες εβδομάδες, έγραψα ένα σημείωμα που έλεγε ”είμαστε μια γροθιά” και το κόλλησα στο ψυγείο της κουζίνας.
Λίγα ήξερα τότε…
Πριν απ’ τον κορονοϊό, η ζωή μας κινούταν σε γρήγορους ρυθμούς. Δύο εργαζόμενοι γονείς με τέσσερα παιδιά. Σχολεία, φροντιστήρια, δραστηριότητες, αμέτρητα πλυντήρια και μαγείρεμα για έξι άτομα.
Ένα σπίτι γεμάτο φασαρία, γέλια και φωνές! Μια απαιτητική καθημερινότητα, η οποία με κούραζε και προσπαθούσα συνεχώς να προσαρμοστώ σ’ αυτήν.
Και τώρα εν μέσω αυτής της πανδημίας, πολλοί από εμάς είμαστε σε καραντίνα, ενώ κάποιοι άλλοι πηγαίνουν στην δουλειά γιατί δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Ήταν ένα γερό χαστούκι για να ξυπνήσουμε και να συνειδητοποιήσουμε πόσο εύθραυστη είναι η ζωή.
Καθώς ο κόσμος μας αλλάζει, βλέπουμε τα πάντα διαφορετικά. Και θέλω να πιστεύω ότι ο κορονοϊός έχει πολλά να μας διδάξει, αρκεί να ανοίξουμε τα μάτια μας.
Δεν έχει καμία απολύτως σημασία αν υπάρχουν στοίβες από άπλυτα ρούχα, αν το σπίτι δεν είναι τακτοποιημένο. Δεν πειράζει που δεν έχασα τα κιλά που ήθελα ή αν τα παιδιά μου βλέπουν παραπάνω τηλεόραση απ΄όσο πρέπει.
Σημασία έχει ότι είμαστε υγιείς και ενωμένοι σαν μια γροθιά!
Η μυρωδιά του μωρού που κρατάω στην αγκαλιά μου. Το γέλιο των παιδιών που παίζουν στο διπλανό δωμάτιο. Τα παραμύθια που διαβάζουμε κάθε βράδυ, ξανά και ξανά- και που παλιότερα ένιωθα πολύ κουρασμένη για να το κάνω. Όλα αυτά έχουν σημασία!
Όπως και ότι έχουμε αρκετό φαγητό για να μην πεινάσουμε μέσα στις επόμενες δυο εβδομάδες ή ότι το κράτος κάνει ό,τι μπορεί για να μας προστατεύσει.
Σημασία έχει να μην αρρωστήσουν οι γονείς μου και παππούδες των μικρών μου. Σημασία έχει να πούμε στον άνθρωπό μας ότι τον αγαπάμε.
Η ευγνωμοσύνη μας στους γιατρούς, τις νοσοκόμες, τους νοσηλευτές που παλεύουν καθημερινά για εμάς. Αλλά και στους ανθρώπους που κάνουν delivery και μας εξυπηρετούν!
Η δέσμευση όλων μας ότι αυτή η τραγωδία θα είναι η αρχή για σημαντικές και όμορφες αλλαγές για εμάς ως οικογένεια, ως χώρα και ως κόσμος.
Ας είμαστε όλοι μια γροθιά!»
