Το ρούχο που δε σου ταιριάζει πια, η σχέση που δεν προχωράει, μια φιλία που έληξε απότομα, ο τραπεζικός λογαριασμός που άδειασε, το μάθημα που δεν πέρασες, ο καιρός που χάλασε, ο πρίγκιπας που δεν ήρθε, ο μονόκερός σου που δεν έφαγε ή η πρώην σχέση που δεν απάντησε στο μεθυσμένο μήνυμα, είναι αρκετοί λόγοι για να σε κάνουν να πιστέψεις πως έχει έρθει η καταστροφή του κόσμου.
Γκρινιάζεις πολύ, μιζεριάζεις ακόμα περισσότερο. Γεμίζεις το μυαλό σου, το σώμα σου, το δωμάτιο και καθετί τριγύρω με σκέψεις βουτηγμένες σε μαύρο χρώμα. Μαθαίνεις να ζεις έτσι. Δεν αλλάζεις.
Κάθε μέρα που ξημερώνει σου δίνει άλλη μια ευκαιρία να τη θεωρήσεις μπελά και βαρβαρότητα. Αυτό, ώσπου έρχεται κάποια στιγμή στη ζωή σου που σείεται η γη κάτω απ’ τα πόδια σου. Όλα γύρω σου καταρρέουν και το μηδέν είναι πια το δικό σου σημείο εκκίνησης. Συνειδητοποιείς πως η φράση «Προβλήματα είναι μόνο τα υγείας, όλα τα υπόλοιπα είναι απλοί προβληματισμοί» ισχύει και με το παραπάνω. Έχεις μάθει, βλέπεις, να θεωρείς κάποια πράγματα τόσο δεδομένα, που η ευγνωμοσύνη δεν έχει καμία θέση στο λεξιλόγιό σου κι η αγνωμοσύνη πλαγιάζει δίπλα σου κι εκμηδενίζει κάθε σου σκέψη.
Οι δύσκολες καταστάσεις της ζωής δημιουργούν εκείνο το φρικτό κι ενίοτε ανυπόφορο συναίσθημα ανασφάλειας. Όλα γύρω σου τρέχουν κι εσύ νιώθεις ανήμπορος να πραγματοποιήσεις το οτιδήποτε. Διστάζεις ν’ ανάψεις φλας, να επιταχύνεις και να προσπεράσεις. Αντιθέτως, κατεβάζεις ταχύτητα, κολλάς από πίσω και περιμένεις πότε το ίδιο το εμπόδιο θα επιταχύνει. Οξύμωρο δεν είναι;
Δοκίμασες, όμως, να δεις ποτέ την πραγματικότητα με άλλα γυαλιά; Μάλλον όχι! Έμεινες κολλημένος σ’ εκείνα τ’ αγαπημένα σου με τον μαύρο φακό. Κι αυτό γιατί αν διώξεις το στερητικό άλφα απ’ τη λέξη αγνωμοσύνη μαζί με το μαύρο σου φακό και το αντικαταστήσεις με το «ευ» θα καταλάβεις πως μπορείς να επωφεληθείς ακόμα κι από μια φαινομενικά ζόρικη κατάσταση.
Τα προβλήματα και γενικότερα οι δύσκολες καταστάσεις είναι εμπειρίες. Στις τρικλοποδιές που η καθημερινότητα σου βάζει, έχεις την ευκαιρία να εξασκήσεις την ψυχραιμία σου, τη δυναμικότητά σου και τις ικανότητες διαχείρισης που διαθέτεις. Σε καλεί να τρέξεις αλλάζοντας κι εναλλάσσοντας διαφορετικά παπούτσια. Άλλα σε στενεύουν, άλλα σου είναι μεγάλα. Υπάρχουν, όμως, κι εκείνα που τα φοράς, ξεκινάς τρέχεις και τα προσαρμόζεις στα πόδια σου.
Όταν φτάνεις σ’ ένα σημείο που πνίγεσαι σε μια κουταλιά νερό πρέπει να καταλάβεις πως όλα αυτά που στη δική σου λογική φαντάζουν προβλήματα, στη σφαίρα της πραγματικότητας δεν είναι. Αν αποφασίσεις να κλείσεις γλυκά το μάτι στη ζωή και να της χαμογελάσεις, ακόμα κι αυτές οι καταστάσεις που σε πνίγουν, σε πιέζουν και σε προβληματίζουν, στο τέλος σε βελτιώνουν. Άρα δεν είναι, στα αλήθεια, και τόσο μεγάλο πρόβλημα. Είναι μάχες, επί της ουσίας, στις οποίες η ζωή σε καλεί προκειμένου να της αποδείξεις πόσο καλός παίκτης είσαι. Μόνο να θυμάσαι πως όσο ανεβάζεις τον πήχη σαν παίκτης, τόσο το επίπεδο δυσκολίας της πίστας αυξάνεται.
Κάθε πρόκληση που ο καθένας αντιμετωπίζει, δημιουργεί εκείνο το απαίσιο συναίσθημα που έχει ως αποτέλεσμα να διογκώνει κάποιες καταστάσεις. Ένας γεγονός που σε στεναχωρεί, σε λυπεί και σε ρίχνει ψυχολογικά, για ‘σένα φαντάζει πάντα το μεγαλύτερο πρόβλημα στον πλανήτη. Θυμήσου, ωστόσο, πως κάποια στιγμή θα λυθεί. Αλίμονο σε εκείνες τις καταστάσεις που δεν υπάρχει δυνατότητα λύσης, είναι τετελεσμένες και το μέλλον τους αβέβαιο, σχεδόν αόρατο.
Αν σκεφτείς πόσος κόσμος εκεί έξω καθημερινά έχει χίλιους λόγους να παλέψει με πραγματικά θηρία για λόγους επιβίωσης, προσπάθησε στις δικές σου δύσκολες στιγμές να αρπάξεις εκείνα τα στοιχεία που θα σε κάνουν να δημιουργήσεις τη ζωή των ονείρων σου. Στις δύσκολες καταστάσεις μαθαίνεις να προσπαθείς, να υπερβαίνεις, να δημιουργείς και να χαμογελάς με τα μάτια. Κυρίως, μαθαίνεις να ζεις.
Κάθε στιγμή, παρ’ όλα αυτά, στη ζωή είναι ένα μάθημα και στην επόμενη τάξη δεν προάγεται, δυστυχώς ή ευτυχώς, ούτε ο άριστος μαθητής ούτε ο παπαγάλος που έχει μπει στον αυτόματο. Προάγεται ο έξυπνος μαθητής που έμαθε να έχει κρυμμένους άσσους και να τους πετάει στο τραπέζι, όταν όλα γύρω του φώναζαν δειλά «πάσο». Γιατί όταν όλα περάσουν, θα συνειδητοποιήσεις πως μόνο κερδισμένος βγήκες από κάθε μάχη που έδωσες ή έκρινες πως δεν άξιζε να δοθεί.
Όλοι οι άνθρωποι σε κάποια στιγμή της ζωής τους, όσο καλοφτιαγμένο κι αν είναι το σενάριό τους, περνάνε δύσκολες στιγμές. Σημασία έχει, όμως, τότε να φωτίσεις όλες εκείνες τις μικρές γωνιές της ζωής σου και να πας παρακάτω. Γιατί, στο τέλος, το φως θα έρθει και στο κέντρο. Έπειτα από κάθε περιπέτεια που έρχεσαι αντιμέτωπος, γίνεσαι πιο δυνατός, εξασκείς τα αντανακλαστικά σου και χτίζεις βάσεις για το μέλλον με σταθερότητα, υπομονή, κατανόηση κι αντοχή. Οι δύσκολες συνθήκες της ζωής είναι εκείνες που δεν μπορείς να λύσεις ούτε μόνο με ταξίδια, ούτε έχοντας μόνο δίπλα σου τον άνθρωπο που αγαπάς, ούτε κρατώντας μόνο ένα γεμάτο πορτοφόλι.
Αν το δεις κι από μαθηματική οπτική, τα προβλήματα υπάρχουν για να απαιτούν τις λύσεις κι οι προβληματισμοί θα έρχονται και θα παρέρχονται σαν αλατοπίπερο στο κυρίως μενού της ζωής. Είναι, ωστόσο, ευκαιρία να εξελίξεις τη ζωή σου και να δημιουργήσεις μια ακόμα πιο όμορφη εκδοχή σου. Μην αφήνεις κανέναν –προπάντων τον εαυτό σου– να σε ρίξει, λοιπόν.
Ξέρεις, είναι πολύ εύκολο να πέσεις σε αυτή τη λούμπα και να μιζεριάζεις απ’ το πρωί ως το βράδυ. Η ζωή κάθε μέρα σού χαρίζει απλόχερα λόγους γύρω σου για να μην είσαι καλά. Εσύ, όμως, ψάξε και βρες εκείνον τον έναν και μοναδικό λόγο για να ‘σαι. Αξίζει τον κόπο, γιατί η ζωή είναι ωραία, σου απλώνει το χέρι και σε περιμένει να πάτε μαζί παρακάτω. Με το πρόβλημά ή τον προβληματισμό σου παράλληλα σε καλεί να προχωρήσετε μαζί και κάποια στιγμή θα το αφήσει μόνη της στην άκρη. Μόλις βεβαιωθεί ότι πέρασες με άριστα τις εξετάσεις.
Συντάκτης: Γεράσιμος Βλαχόπουλος
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
