Η συναρπαστική ζωή του 74χρονου(!) s∈x symbol που έγινε λαϊκό είδωλο – Δώρισε 1 εκατ. δολάρια στην έρευνα για το εμβόλιο κατά του κορωνοϊού, τάχθηκε ανοιχτά υπέρ του #ΜeΤoo κινήματος και της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, έγινε στόχος της Κου Κλουξ Κλαν και παραμένει διαχρονικό είδωλο της κάντρι σκηνής.
Την εποχή που όλοι μιλούν για τη γυναικεία ενδυνάμωση, η 74χρονη Ντόλι Πάρτον από το Τενεσί έχει ήδη κολλήσει άπειρα ένσημα πρωτοπόρου μέσα από τον τρόπο ζωής και δράσης της.
Η εμφάνισή της με τα ξανθά και κρεπαρισμένα μαλλιά, τα μακριά νύχια, το υπερβολικό μπούστο, την πολύ στενή μέση και το φαντεζί ντύσιμο με παγέτες και χάντρες ξεγελά.
Η γυναίκα που έδωσε το όνομά της στο πρώτο κλωνοποιημένο πρόβατο, την Ντόλι, γεννήθηκε για να ξεχωρίσει και να προσφέρει στους λιγότερο ευνοημένους της ζωής.
Οι αγώνες της για τα δικαιώματα των γυναικών και της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας την έχουν κάνει χρόνια τώρα στόχο της Κου Κλουξ Κλαν (ΚΚΚ), ενώ παράλληλα διάσημες σταρ του Χόλιγουντ όπως η Ρις Γουίδερσπουν, η Τζούλια Ρόμπερτς, η Μάιλι Σάιρους αλλά και η Τζέιν Φόντα τη θεωρούν παράδειγμα για τις γυναίκες αυτού του κόσμου.
Τα δύσκολα παιδικά χρόνια και ο Έλβις
Η ζωή της έχει όλα εκείνα τα συστατικά μιας blockbuster ταινίας. Είναι το 4ο από τα 12 παιδιά μιας φτωχής οικογένειας καπνεργατών.
«Ζούσαμε όλοι μαζί με τους παππούδες και τους γονείς μου σε μια ξύλινη βρόμικη καλύβα με ένα μόνο δωμάτιο στο όρος Σμόκεϊ της οροσειράς Smoky Mountains, κοντά στο Locust Ridge. Στο σπίτι απαγορευόταν να φέρνουμε βιβλία γιατί πάντα τα λερώναμε, γι’ αυτό και δεν είχα ποτέ δικά μου βιβλία», θυμάται.
Μισή Ινδιάνα από τη μητέρα της που έπαιζε κιθάρα, η Ντόλι από νωρίς κατάλαβε ότι η μουσική κυλούσε στο αίμα της. «Από μικρή το μόνο που ονειρευόμουν ήταν να γίνω σταρ. Τραγουδούσα όλη την ώρα και η μητέρα μου είχε πει πως ακόμα και το κλάμα μου όταν γεννήθηκα ήταν σε μια ολόσωστη τονικότητα».
Σε ηλικία 12 ετών εμφανίστηκε στην τηλεόραση και δύο χρόνια αργότερα υπογράφει συμβόλαιο με την Mercury Records. Η μουσική καριέρα της άρχισε να απογειώνεται το 1967, όταν δέχτηκε να συμμετάσχει στο εβδομαδιαίο τηλεοπτικό πρόγραμμα κάντρι μουσικής του Πόρτερ Βάγκονερ.
Το κορίτσι που μεγάλωσε μέσα στην ανέχεια έγραψε κάποια στιγμή το τραγούδι «Coat of Many Colors» για ένα παλτό με κουρέλια που της είχε ράψει η μητέρα της και έγινε αντικείμενο χλευασμού από τους συμμαθητές της στο σχολείο. Όταν γύρισε με κλάματα στο σπίτι, η μητέρα της εξήγησε στην 9χρονη Ντόλι ότι δεν πρέπει να ντρέπεται γιατί ένα τέτοιο παλτό είχε και ο βιβλικός Ιωσήφ και παρόλο που όλοι τον κορόιδευαν, ο ίδιος δεν τα παράτησε συγχωρώντας τους πάντες.
Το παλτό αυτό έγινε για την τραγουδίστρια σύμβολο της φτώχειας και της μητρικής αγάπης και σήμερα εκτίθεται στο Dollywood, την τεράστια επιχείρηση με θεματικά πάρκα και τουριστικές επιχειρήσεις που έχει δημιουργήσει στη γενέτειρά της.
Από τα πρώτα τραγούδια που έχει γράψει η Ντόλι Πάρτον είναι και το «Ι will always love you», που δεκαετίες αργότερα έγινε τεράστια επιτυχία από τη Γουίτνεϊ Χιούστον στην ταινία «Σωματοφύλακας». Αρχικά όμως είχε γίνει επιτυχία από την ίδια.
Kάπου στη δεκαετία του ’60, ο μάνατζερ του Έλβις Πρίσλεϊ της ζήτησε την άδεια να το τραγουδήσει και ο «βασιλιάς του rock ‘n roll», με τον όρο όμως ότι θα του παραχωρούσε το 50% των δικαιωμάτων. Όλοι την προέτρεπαν να δεχτεί, αλλά όπως είπε η ίδια: «Κάτι μέσα μου έλεγε πως δεν γίνεται. Και δεν το έκανα». Έτσι, ο Έλβις δεν τραγούδησε ποτέ το τραγούδι, αλλά η Ντόλι Πάρτον θησαύρισε από τα δικαιώματα αμέσως μετά το 1992, όταν το ερμήνευσε η Γουίτνεϊ Χιούστον.
Γνωστή για το χιούμορ και τις θανατηφόρες ατάκες της, μιλώντας στο CNN έχει πει: «Όταν το τραγούδησε η Γουίτνεϊ πήρα όλα τα λεφτά από τα δικαιώματα και αγόρασα πολλές φτηνές περούκες».
Άνθρωπος της προσφοράς
«Είναι πολύ δαπανηρό να υποδύεσαι τη χαζή», έχει πει κάποτε η γυναίκα που είναι τόσο πληθωρική σε ιστορίες ζωής όσο και σε εμφάνιση και της οποίας οι δίσκοι έχουν πουλήσει παγκοσμίως περισσότερα από 175 εκατομμύρια αντίτυπα, ενώ έχει συνθέσει περισσότερα από 3.000 τραγούδια.
Είναι αυτή που εντυπωσίασε την Τζέιν Φόντα όταν έπαιξαν μαζί στην ταινία «9 με 5» και έγινε το ίνδαλμα της Τζούλια Ρόμπερτς, με την οποία γνωρίστηκε όταν συμπρωταγωνίστησαν στην ταινία «Ανθισμένες Μανόλιες».
Είναι νονά της Μάιλι Σάιρους, η οποία τη θεωρεί πρότυπο ζωής, μετρά 25 Νο1 επιτυχίες, έχει στην κατοχή της 9 βραβεία Grammy, 2 υποψηφιότητες για Όσκαρ, ενώ το 2006 έλαβε από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Τζορτζ Μπους το Εθνικό Μετάλλιο των Τεχνών για την προσφορά της.
Η ίδια έχει τεράστιο φιλανθρωπικό έργο μέσω του ιδρύματός της, Dollywood Foundation, δημιουργώντας μια βιβλιοθήκη για την καταπολέμηση του αναλφαβητισμού.
Στα μέσα της περασμένης δεκαετίας, δε, συμμετείχε σε σειρά δράσεων που στόχο είχαν να ενθαρρύνουν οικογένειες, μέλη των οποίων ήταν ομοφυλόφιλοι, να αποδεχτούν τη διαφορετικότητα των αγαπημένων τους και να βρουν ένα τρόπο να συμφιλιωθούν με αυτήν.
Αρκετές από αυτές τις εκδηλώσεις πραγματοποιούνταν στο Dollywood. Αυτό εξόργισε μέλη της ΚΚΚ, τα οποία της έστειλαν απειλητικά γράμματα. Είναι από τις πρώτες που τοποθετήθηκαν ανοιχτά για το δικαίωμα των γκέι να παντρευτούν. «Αφήστε τους να βασανίζονται. Δώστε τους το δικαίωμα να παντρεύονται σαν όλους εμάς», έχει πει.
Αν και δεν παραβρέθηκε σε καμία πορεία του κινήματος Black Lives Matter, σε συνέντευξή της στο περιοδικό Billboard δήλωσε: «Αλήθεια, πιστεύουμε ότι μόνο οι μικροί μας λευκοί κ@λοι έχουν σημασία;».
Ονειρεύεται να δημιουργήσει μια χρονοκάψουλα με διάφορα αντικείμενα από τη ζωή της, τα οποία θα παραμείνουν θαμμένα στο Dollywood και θα ανοίξουν όταν η Πάρτον κλείσει τα 100. Δώρισε 1 εκατ. δολάρια στην έρευνα για την ανάπτυξη του εμβολίου κατά του κορωνοϊού, ενώ τάχθηκε ανοιχτά υπέρ του #ΜeΤoo κινήματος.
Αποτελεί το απόλυτο είδωλο των drag queens, ενώ, όπως αφηγείται, πριν από χρόνια είχε αποφασίσει να λάβει μέρος σε έναν διαγωνισμό που οργάνωσαν για την καλύτερη Ντόλι Πάρτον, αλλά έφυγε ηττημένη. «Πήγα και βρέθηκα μέσα σε έναν χώρο που ήταν γεμάτος από Ντόλι, κατά συνέπεια δεν με αναγνώρισε κανείς. Ανέβηκα κι εγώ στη σκηνή για να διαγωνιστώ και όχι μόνο δεν κατάφερα να νικήσω, αλλά δεν βγήκα καν στην πρώτη πεντάδα!».
Οne of a kind
«Δεν με ενοχλούν όλα αυτά τα ανέκδοτα με τις χαζές ξανθιές, γιατί ξέρω ότι δεν είμαι χαζή. Επίσης είμαι βέβαιη ότι δεν είμαι ξανθιά» δηλώνει, ενώ κάθε φορά λέει στις συνεντεύξεις της ότι μια γυναίκα πρέπει πρώτα να αρέσει στον ίδιο της τον εαυτό.
«Επειδή είχα πολύ ιδιαίτερη εμφάνιση, κατάλαβα από πολύ νωρίς ότι έπρεπε να βασιστώ αποκλειστικά σε εμένα την ίδια και να αποφασίσω αν μου αρέσω ή όχι. Αν αρχίσεις να βασίζεσαι στη γνώμη των άλλων, στο τέλος θα τρελαθείς. Γεννήθηκα μέσα στη φτώχεια μαζί με άλλα 12 αδέλφια, δεν είχαμε πρόσβαση σε τίποτα. Όμως εγώ πάντα ήθελα να βγω στον έξω κόσμο, να ζήσω τη ζωή μου, να γίνω σταρ! Γι’ αυτό ακριβώς άρχισα από μικρή να χτίζω την εξωτερική μου εμφάνιση, το look που είναι πλέον τόσο αναγνωρίσιμο. Το έφτιαξα και το “φορούσα” ως πανοπλία απέναντι στους άλλους. Είναι λίγες οι γυναίκες που γεννιούνται με την ευλογία της φυσικής ομορφιάς, που δεν χρειάζονται ίχνος μακιγιάζ για να είναι όμορφες. Δυστυχώς ή ευτυχώς, δεν ήμουν μία από αυτές. Αν είναι να πάω κάπου, πηγαίνω πλήρως βαμμένη. Προτιμώ να λένε “είδες την Ντόλι; Το παράκανε”, παρά να λένε: “Είδες την Ντόλι; Δείχνει χάλια”».
Ήταν ακόμα παιδί όταν χρησιμοποιούσε διάφορα «προϊόντα» για να δείχνει λαμπερή και όμορφη, παρά το γεγονός ότι η θρησκευόμενη οικογένειά της θεωρούσε αμαρτία τη χρήση του μέικαπ. «Χρησιμοποιούσα κόκκινα μούρα αντί για κραγιόν και ένα καμένο σπίρτο για eyeliner. Έβαζα αγιόκλημα για άρωμα. Πάντα είχα όμορφα χαρακτηριστικά, αλλά τα έκανα σκοτεινότερα».
Όσο για το διάσημο στήθος της, έχει πει: «Δεν γεννήθηκα ακριβώς με τόσο μεγάλο στήθος. Το στήθος μου ήταν αρκετά μεγάλο, αλλά το ενίσχυσα κι εγώ αρκετά. Τώρα πια, έχουμε μεγαλώσει μαζί. Και όπως συνηθίζω να λέω, δεν ξέρω αν είμαι εγώ που κουβαλάω το στήθος μου ή αν είναι το στήθος μου που κουβαλάει εμένα».
Ο συσχετισμός της δημόσιας εικόνας της με το στήθος της έχει γίνει θρύλος της μαζικής κουλτούρας εδώ και δεκαετίες. Ο Ιαν Γουίλμουτ, ο επικεφαλής της κλωνοποίησης, είχε δηλώσει σχετικά με την ονομασία που δόθηκε στο πρώτο κλωνοποιημένο πρόβατο: «Η Ντόλι (το πρόβατο) προέρχεται από κύτταρο του μαστικού αδένα και δεν μπορούσα να σκεφτώ ένα ζευγάρι πιο εντυπωσιακών αδένων από αυτούς της Ντόλι Πάρτον».
Στην περιοχή Μομπάιλ της Αλαμπάμα, η γέφυρα W. K. Wilson είναι ευρέως γνωστή ως «Η Γέφυρα της Ντόλι Πάρτον» εξαιτίας του ότι το σχήμα της παραπέμπει στο εμβληματικό στήθος της. Μια άλλη γέφυρα στον ποταμό Μισισιπή του Μέμφις είναι γνωστή επίσης με αυτό το όνομα για τον ίδιο λόγο.
«Χρειάζεται πολλά λεφτά μια γυναίκα για να δείχνει τόσο φθηνή όσο εγώ», δηλώνει η ίδια αυτοσαρκαζόμενη, ενώ αποκαλύπτει ότι μόλις κλείσει τα 75 σκοπεύει να ξαναβρεθεί στο εξώφυλλο του περιοδικού Playboy!
Ένας ευτυχισμένος γάμος χωρίς παιδιά
Από το 1966 είναι παντρεμένη με τον Καρλ Ντιν χωρίς να έχουν αποκτήσει παιδιά, αν και το ήθελαν.
Στην εφημερίδα «The Guardian» το 2014 αναφέρθηκε σε αυτό: «Αν είχαμε ένα κορίτσι, θα το ονομάζαμε Κάρλα… Τέλος πάντων, μιλήσαμε γι’ αυτό και το ονειρευτήκαμε, αλλά δεν ήταν γραφτό. Όταν παντρευτήκαμε αναρωτιόμασταν αν είχαμε παιδιά πώς θα μοιάζουν; Θα ήταν ψηλά, γιατί είναι ψηλός ο Καρλ, ή θα ήταν κοντά σαν εμένα;».
Στη δεκαετία του ’80 υποβλήθηκε σε μερική υστερεκτομή. «Ήταν μια φοβερή στιγμή για μένα. Κάθε μέρα σκεφτόμουν: “Μακάρι να είχα το θάρρος να αυτοκτονήσω”».
Από την κατάθλιψη τη βοήθησε να βγει η ταινία «Rhinestone» με τον Σιλβέστερ Σταλόνε, η οποία πήρε αρνητικές κριτικές, αλλά το κέφι για ζωή και η διάθεση του Σταλόνε την έκαναν να συνέλθει.
Μιλώντας στο περιοδικό People, ανέφερε ότι ο γάμος της είναι απόλυτα πετυχημένος γιατί ο σύζυγός της δεν αγαπά τη δημοσιότητα, δεν την ακολουθεί στις περιοδείες της, έχει δει σε όλη του τη ζωή μόνο μία συναυλία της, ενώ όταν είναι μαζί προτιμούν να ταξιδεύουν με το τροχόσπιτό τους και να πηγαίνουν για πικνίκ ή για φαγητό σε τοπικά εστιατόρια. Σημαντικό ρόλο στην ευτυχία τους παίζει και το γεγονός ότι ο σύζυγός της δεν ζηλεύει και κατανοεί ότι όταν βγαίνουν, θα πρέπει να είναι ντυμένη στην πένα.
Καλεσμένη στην εκπομπή του Τζίμι Φάλον ανέφερε επίσης ότι ο σύζυγός της λατρεύει την Τζένιφερ Ανιστον και πάντα φαντασιωνόταν ένα τρίο μαζί της. «Δεν μπορεί να το… βγάλει για να ουρήσει, πόσο μάλλον να του σηκωθεί για τρίο!» είπε γελώντας, ενώ κατέληξε λέγοντας στον παρουσιαστή που είχε πέσει στο πάτωμα από τα γέλια: «Θα με σκοτώσει που το είπα!».
Αυθόρμητη, με μια λαϊκότητα που την κάνει απίστευτα οικεία, η Ντόλι Πάρτον ονειρεύεται νότες: «Η μουσική πάντα με πήγαινε εκεί που ήθελα να πάω. Διηγούμαι ιστορίες μέσα από τα τραγούδια μου. Γεννήθηκα τραγουδώντας και θέλω να φύγω από τη ζωή τραγουδώντας».
