Η Σοφία Χατζηπαντελή έχει γίνει διάσημη για τα τεράστια και ενωμένα στο κέντρο φρύδια της, το λεγόμενο unibrow , το οποίο η 22χρονη Ελληνοκύπρια προσπαθεί να κάνει μόδα. Ωστόσο, πριν από μερικές ημέρες δήλωσε σε συνέντευξή της στην εκπομπή «Good Morning Britain » ότι δέχεται απειλές λόγω των φρυδιών της. Και δεν είναι η πρώτη φορά που το λέει.
Η Σοφία, που έχει ποζάρει για την ιταλική Vogue και έχει συνεργαστεί με την εταιρεία καλλυντικών της Ριάνα, είπε στην εκπομπή: «Δέχομαι απειλές για τη ζωή μου.Προσπαθώ να μην διαβάζω όλα τα αρνητικά μηνύματα. Είναι κρίμα όμως να θες να διαβάσεις τα θετικά μηνύματα και να πέφτεις πάνω στα αρνητικά». Ο παρουσιαστής, που μάλλον δεν ενδιαφερόταν και πολύ για τις «απειλές», ρώτησε τη Σοφία αν στο αγόρι της αρέσουν τα υπερβολικά μεγάλα φρύδια της και εκείνη απάντησε: «τα λατρεύει».
Η Σοφία στην πραγματικότητα πιστεύει ότι κάνει σταυροφορία ενάντια στο ρατσισμό της εικόνας και των στερεοτύπων. Τα ενωμένα, πυκνά φρύδια της που έγιναν αφορμή για να δεχθεί απειλές για τη ζωή της, την όπλισαν με πείσμα για να ξεκινήσει την καμπάνια της ενάντια στα «πολιτικά ορθά» πρότυπα ομορφιάς, όπως τουλάχιστον λέει η ίδια. «Είμαι παιδί μεταναστών. Η μητέρα μου γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Λονδίνο αλλά έχει ελληνοκυπριακή καταγωγή», έχει πει σε συνέντευξή της η 22χρονη.
Ο εκφοβισμός στο σχολείο ήταν κομμάτι της καθημερινότητας της, καθώς η Χατζηπαντελή έλεγε τη γνώμη της ανοιχτά, είχε καμπύλες και τα φρύδια της ήταν διαφορετικά από τους περισσότερους συμμαθητές της.
«Όποτε κάνω μια δουλειά ως μοντέλο, τα φρύδια μου είναι ένα κομμάτι της ιστορίας, αυτό όμως δεν ισχύει έξω από τα studio», εξομολογήθηκε η Χατζηπαντελή που έχει συνηθίσει να την αποκαλούν «αηδιαστική», «σιχαμένη» και «τρομακτική». Βέβαια, ο εκφοβισμός δεν είναι το μόνο που έχει εισπράξει. Πολλοί χρήστες του διαδικτύου, άντρες και γυναίκες με ενωμένα φρύδια, έχουν δει στο πρόσωπο της μια «ηρωίδα».
«Ήμουν πρόσφατα στη Νέα Υόρκη. Δέχθηκα απειλές κατά της ζωής μου επειδή αμφισβητώ ανοιχτά τα στερεότυπα, τα πρότυπα ομορφιάς που έχουμε μάθει να αποδεχόμαστε, επειδή αρνούμαι να βγάλω τα φρύδια μου», έχει πει στο παρελθόν.
«Παρενοχλούσαν τον αδελφό μου επειδή με υπερασπιζόταν. Έπρεπε να κάνω κάτι», πρόσθεσε η Χατζηπαντελή, που μετά από όλα αυτά αποφάσισε να κάνει το δικό της ακτιβισμό κατά του ρατσισμού και του μίσους που καλλιεργείται online, με το hashtag #unibrowmovement.
«Eίναι αξιοθρήνητο ότι κάποιες τρίχες μπορούν να εξοργίσουν τόσο πολύ τους ανθρώπους», συμπληρώνει.
Η 22χρονη μέχρι πρόσφατα, προσπαθούσε να βρει τον δρόμο της στις πασαρέλες του κυβερνοχώρου, μέχρι που ξαφνικά έγινε διάσημη στα social media, όταν μία selfie της εμφανίστηκε στη σελίδα εξερεύνησης του Instagram, φτάνοντας σε περισσότερους από ένα εκατομμύριο ανθρώπους.
«Όταν ήμουν μικρή, o λόγος που πάντα πρόσεχα πολύ τα φρύδια μου ήταν επειδή η μαμά μου μου έλεγε πάντα, «μην βγάζεις υπερβολικά τα φρύδια σου – τα φρύδια σου είναι υπέροχα, έτσι όπως είναι». Στις περισσότερες περιπτώσεις, συνήθως έχουμε ένα πρότυπο στη ζωή μας και για εμένα, αυτό ήταν η μαμά μου, η οποία έχει πολύ ωραία φρύδια, οπότε ήταν το είδωλό μου, κατά μία έννοια.
Μόλις πρόσφατα, όμως –νομίζω περίπου πριν από δύο χρόνια– αποφάσισα να σταματήσω να τα βγάζω με κερί. Δεν νομίζω ότι έγινε κάτι συγκεκριμένο που με έκανε να μποϊκοτάρω την αποτρίχωση των φρυδιών. Απλώς ήταν θέμα προτίμησης», έχει πει σε συνέντευξή της στο Vice.
«Μικρή, ήμουν πάντα διαφορετική από τους άλλους και φημιζόμουν για τα ιδιότροπα ρούχα που φορούσα – δεχόμουν έντονο bullying για αυτό. Τη σιχαίνομαι αυτήν τη λέξη –το bullying–, επειδή τη χρησιμοποιεί για τα πάντα πλέον ο κόσμος, όμως στο σχολείο πέρασα πολύ δύσκολα και υποθέτω ότι έτσι νιώθουν πολλοί άνθρωποι.
Αν μη τι άλλο, όμως, με έκανε να φοράω ακόμη πιο ιδιότροπα ρούχα, μιας και μεγάλωσα σε μια πολύ συντηρητική περιοχή του Μέριλαντ, οπότε νομίζω ότι απέκτησα ένα πείσμα που με ακολουθεί μέχρι και σήμερα. Ακόμη και όταν αποφάσισα να αφήσω τα φρύδια μου, πιο πολύ το έκανα από πείσμα. Ήμουν σε φάση, «Μου αρέσει ο εαυτός μου και δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να το κάνω αυτό από τη στιγμή που δεν μου αρέσει».
Η ίδια δεν διστάζει να παραδεχτεί, στην ίδια συνέντευξη ότι πλέον αντιμετωπίζει το θέμα κάπως αντιδραστικά: «Συνέχεια με ρωτούν πώς αντιμετωπίζω τις αρνητικές κριτικές. Σίγουρα δέχομαι τέτοια σχόλια, όμως ένα κομμάτι μέσα μου λατρεύει να ασκεί τόσο μεγάλο έλεγχο σε κάποιον και να τον κάνει να θυμώνει. Στην αρχή, ήταν για γέλια. Αρχικά σάστισα λίγο, επειδή όλος αυτός ο ντόρος στο Ίντερνετ έγινε από τη μια μέρα στην άλλη.
Μια μέρα που πήγαινα σε μια επίδειξη μοτοκρός, με έβαλαν στη σελίδα εξερεύνησης του Instagram – λίγο προτού ποστάρω αυτήν τη selfie, την οποία είδαν εκατομμύρια άνθρωποι και διάβασα σχόλια μίσους που δεν είχα δει ξανά ποτέ στη ζωή μου. Εκείνη την ημέρα θυμάμαι ότι ένιωθα πολύ πεσμένη. Μου πήρε λίγους μήνες, για να καταλάβω γιατί κάποιοι άνθρωποι είναι έτσι.
Πολύς κόσμος θα πει, «καλά, τότε γιατί κάνεις αποτρίχωση στο υπόλοιπο σώμα σου;». Νομίζω ότι είναι απλώς θέμα προτίμησης. Ειλικρινά, δεν μπορώ να το περιγράψω σαν κάτι διαφορετικό. Ακόμη και προτού να αφήσω τα φρύδια μου, τα έβαφα μαύρα. Ο κόσμος μου λέει συνέχεια ότι φαίνονται πολύ άγρια, όμως τα φρύδια μου ήταν πάντα άγρια και επίσης μου αρέσει να σοκάρω».
Παρότι η ίδια κάνει ότι μπορεί για να προκαλέσει με την εικόνα της, παραδέχεται ότι την ενοχλεί η εμμονή κάποιων με την εξωτερική εμφάνιση και την εικόνα: «Νομίζω ότι το πιο ενοχλητικό πράγμα με τα social media είναι ότι βασίζονται στην εικόνα.
Αν και πολλοί άνθρωποι με κρίνουν αρχικά με βάση την εμφάνισή μου, πράγμα που κατά μία έννοια είναι λίγο αποθαρρυντικό, ένα άλλο κομμάτι μέσα μου πιστεύει ότι θα τους προσελκύσω με την εμφάνισή μου, όμως θα τους κρατήσω πλάι μου με την αποφασιστικότητά μου, με το πόσο κοντά είμαι στην κουλτούρα μου και με το πόσα κίνητρα έχω».
Όσο για τις απειλές, αυτές ξεκίνησαν σχεδόν από την πρώτη μέρα που η εικόνα της έγινε διάσημη μέσω social media: «Τις προάλλες δέχθηκα κάποια πολύ άσχημα μηνύματα. Κάποιος –από την περιοχή που μένω– απείλησε τη ζωή μου. Εγώ αντέδρασα ενστικτωδώς και απλώς έκανα κλικ, πάτησα block, έκανα swipe και τον διέγραψα. Όμως, κάποιος μου είπε: «Σοφία, γιατί το έκανες αυτό; Έπρεπε να κάνεις καταγγελία στην Αστυνομία».
Για κάθε όμορφο και ενθαρρυντικό σχόλιο που σίγουρα μου αλλάζει όλη την εβδομάδα, υπάρχουν άλλα τόσα σχόλια που κάνουν το αντίθετο. Σχόλια που είναι πολύ περιγραφικά – όχι απλώς σχόλια που γράφουν, «άσχημη». Δεν με νοιάζει αν με πεις άσχημη. Η ασχήμια είναι ομορφιά. Όταν όμως κάποιος μιλάει τόσο περιγραφικά, σίγουρα σε αναστατώνει λίγο. Ταυτόχρονα, όμως, συνειδητοποιώ ότι δεν θα μάθω ποτέ ποιοι είναι.
Κάποτε, ένα κομμάτι του εαυτού μου ήθελε πάντα να απαντάει σε αυτά τα σχόλια –και ακόμη συμβαίνει–, όμως δεν θέλω να επισκιάσουν τα αρνητικά σχόλια τα θετικά. Σίγουρα υπάρχουν και άνθρωποι σε χειρότερη θέση από τη δική μου στο Διαδίκτυο, οπότε προσπαθώ να το έχω αυτό στον νου μου, όμως δεν θα έπρεπε να είναι έτσι τα πράγματα, γενικότερα».
