Σπούδασε υποκριτική στην Αγγλία και δούλεψε εκεί σε επαρχιακό θέατρο, ενώ αργότερα μετακόμισε στην Αμερική.
Ο Αλέξανδρος Μυλωνάς, σε πρόσφατη συνέντευξή του, αποκάλυψε τους λόγους που αποφάσισε να γυρίσει στην Ελλάδα, ενώ αναφέρθηκε και στις δυσκολίες που αντιμετώπισε και αναγκαζόταν να δουλέψει ως σερβιτόρος.
-Έχετε εκπαιδευτεί και δουλέψει στο εξωτερικό.
«Έχω δουλέψει σε τρεις χώρες. Είμαι μέλος του Σωματείου ηθοποιών στην Ελλάδα, την Αγγλία και την Αμερική. Στην Αγγλία σπούδασα, μετά δούλεψα στο επαρχιακό θέατρο της Αγγλίας, το οποίο είναι αρκετά γερό, ενώ αργότερα πήγα στην Αμερική, στη Νέα Υόρκη. Εκεί έκατσα ένα μεγάλο μέρος της δεκαετίας του ’80, έκανα κι εκεί πολλές δουλειές στο θέατρο, το λεγόμενο «Off-off Broadway», κυρίως, το οποίο σημαίνει ότι δεν έχει λεφτά, δεν πληρώνεσαι, αλλά από εκεί ξεκινάνε και πολλές δουλειές που καταλήγουν στο «Broadway». Έχω δουλέψει στο θέατρο «La Μama», όπως επίσης έχω δουλέψει με την Ολυμπία Δουκάκη. Γύρισα οριστικά στην Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του ’80».
– Γιατί δεν αποφασίσατε να μείνετε εκεί;
«Γύρισα γιατί τα πράγματα εκεί είναι φοβερά δύσκολα, είσαι μονίμως με την απειλή της ανεργίας. Αναγκαζόμουν πολλές φορές να κάνω το σερβιτόρο για να τα βγάλω πέρα και γενικότερα είναι μόχθοι, δεν είναι αστεία, είναι πάρα πολύ δύσκολα τα πράγματα, υπάρχει απίστευτος ανταγωνισμός και παρότι έκανα πράγματα, έκρινα ότι δεν ήταν κάτι που θα με πήγαινε πάρα πολύ μακριά. Στην Ελλάδα δουλεύω συνεχώς, παίζω ωραίους ρόλους και βεβαίως η Αθήνα έχει εξελιχθεί, γίνονται πάρα πολλά πράγματα και είναι σε ακμή εδώ και 10-15 χρόνια. Δεν νομίζω να υπάρχει πόλη στον κόσμο που να έχει τόσα πολλά θέατρα όσα η Αθήνα. Δεν πειράζει να υπάρχουν τόσο πολλά θέατρα και παραστάσεις, ανάμεσα σ’ αυτά βγαίνει και κάτι πολύ καλό. Βεβαίως πολλές παραστάσεις δεν είναι καθόλου καλές.
-Αναγκαστήκατε να δουλέψετε σερβιτόρος στην Αμερική, για να αντεπεξέλθετε στις καθημερινές ανάγκες της ζωής. Εδώ είχατε πάντα δουλειά στην υποκριτική, δεν αντιμετωπίσατε ανεργία ποτέ;
«Γύρισα στην Ελλάδα το 1988 και ήμουν από τους τυχερούς, γιατί από τότε δουλεύω συνέχεια. Δεν γνωρίζω τη λέξη «ανεργία» στην Ελλάδα και είμαι πολλές φόρες σε πολύ καλές δουλειές»
– Υπήρξαν δουλειές που δεν σας εξέφραζαν και αναγκαστήκατε να τις κάνετε για οικονομικούς ή κάποιους άλλους λόγους;
«Ναι, βεβαίως, έτυχε να είμαι σε δουλειές που δεν μου έλεγαν και πολλά πράγματα, τις προτίμησα όμως από το να κάτσω σπίτι μου, αλλά και για να βγάλω – ένα μισθό. Οι δουλειές που κάνω τα τελευταία χρόνια μου αρέσουν, θέλω να τις κάνω και πάντα διαλέγω το καλλιτεχνικό πριν από το οικονομικό, ακόμα κι αν μου προτείνουν τα διπλά χρήματα», λέει στο ΛΟΙΠΟΝ.
