Ένα μοναδικό αφιέρωμα στον σπουδαίο Στράτο Διονυσίου φιλοξένησε το «Σπίτι με το Mega» με τους τρεις γιους του να ζωντανεύουν τον θρύλο του στην επιβλητική σκηνή του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά.
Ο Άγγελος, ο Στέλιος και ο Διαμαντής ερμήνευσαν μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του ταξιδεύοντας το τηλεοπτικό κοινό στην εποχή που ο πατέρας τους μεσουρανούσε στις αθηναϊκές πίστες.
Ο Άγγελος έκανε μία αναδρομή στα παιδικά του χρόνια, θυμήθηκε αξέχαστες στιγμές με τον πατέρα του ενώ αποκάλυψε και τον βαθύ καημό που τον καίει από τότε που έφυγε από τη ζωή.
«Μια πολύ ωραία ανάμνηση που έχω από τον πατέρα μου, θυμάμαι ερχόμουν από το σχολείο και ανέβαινα στο δωμάτιο του την ώρα που ξυπνούσε για να με ρωτήσει πώς πήγε το σχολείο και μια άλλη όταν ανέβηκα πρώτη φορά στην πίστα μαζί του και του έκανα μια έκπληξη σε ένα μαγαζί στη Θεσσαλονίκη. Βγήκα στην πίστα και τραγούδησα μαζί του. Αυτό θα το θυμάμαι σε όλη μου την ζωή», ανέφερε.
«Η επόμενη ανάμνησή μου είναι η πρώτη φορά ανέβηκα στην πίστα μαζί του και του έκανα έκπληξη. Δεν τραγουδήσαμε ποτέ μαζί αλλά του έκανα έκπληξη και τραγουδήσαμε μαζί. Θα το θυμάμαι μία ζωή. Όταν είχαμε χρόνο μαζί πρώτα πηγαίναμε στο γήπεδο. Εγώ έπρεπε μέχρι 12 η ώρα να γυρνώ στο σπίτι πριν πάει για τη δουλειά κι όταν γυρνούσε με έψαχνε στις πλατείες. Τις Κυριακές ήθελε να ήμασταν όλη η οικογένεια στο τραπέζι».
Και συνέχισε:
«Ήταν πάρα πολύ στοργικός πατέρας δεν θυμάμαι ποτέ να με έβρισε ή να με χτύπησε. Χτύπαγε μα τα λόγια του. Όταν έμαθε ότι θα βγω στο τραγούδι μου είπε ότι “σαν χαρακτήρας δεν νομίζω ότι θα μπορέσεις να αντέξεις αλλά αν θες να το κάνεις πρέπει να έχεις πολύ γερό στομάχι. Να μην σε ενδιαφέρει τι κάνει ο άλλος και να κοιτάς τις δικές σου επιλογές».
«Το δικό μου το μαράζι είναι ότι ήθελα να βρεθώ στην πίστα μαζί του. Αυτός ήταν ο καημός μου. Θα το κάναμε το ’90 τον χειμώνα αλλά δεν προλάβαμε. Αν θα μπορούσα να του πω κάτι θα του έλεγα να κατέβει να ανέβουμε στην πίστα και να ξαναφύγει. Η απώλεια του ήταν μεγάλο πλήγμα για εμένα. Δεν θέλω να το σκέφτομαι καν. Το μυαλό μου είναι ότι έχει πάει ένα ταξίδι και θα γυρίσει. Δεν θέλω να το σκέφτομαι, ότι έχει πεθάνει».
