Ο Ηλίας Βαλάσης εργάζονταν τότε μόνιμα στο Πολεμικό Ναυτικό και μάλιστα ήταν βατραχάνθρωπος. Ωστόσο μετά από την συμμετοχή του στο Survivor έχασε την θέση του και ασχολήθηκε με την ηθοποιία αλλά και την σκηνοθεσία.
Αναφερόμενος και στην εποχή του πολεμικού ναυτικού εξομολογήθηκε μια ιστορία που μας συγκλόνισε καθώς εκείνη την εποχή στον στρατό είδε θανάτους με τα μάτια του..
«Σε μία άκυρη στιγμή της ζωής μου έρχεται ο στρατός, ο οποίος τελείως τυχαία ενώ ήμουν ναυαγοσώστης, ο άνθρωπος που ήταν δίπλα μου -που ήταν η αιτία που έγινα βατραχάνθρωπος-που δεν έδειχνε ποτέ συναίσθημα κάποια στιγμή τον πλησίασε μια κοπέλα και ήταν το ζευγάρι του στη μονάδα, τον παίρνει αγκαλιά και χάνονται μες τα νερά, χάθηκαν μέσα στα κύματα, έπαθα πλάκα. Μέχρι τότε υπήρχε μόνο χαβαλές, εκεί μέσα υπήρχαν δυσκολίες, πόλεμοι, αποστολές, θάνατοι. Εκεί ήμουν ο χαβαλές της παρέας, η δύναμη της παρέας, ακόμη και ως βατραχάνθρωπος», είπε αρχικά ο Ηλίας Βαλάσης και συνέχισε λίγη ώρα μετά:
«Ήταν συγκλονιστική εμπειρία, μέχρι που ήρθε ο πρώτος θάνατος συναδέλφου. Μετά ήρθε ο δεύτερος, μετά ήρθε μία αναπηρία, μετά η δεύτερη αναπηρία. Ωραία είναι αυτά αλλά υπάρχει και ο θάνατος.
Στον πρώτο θάνατο, ο κολλητός μου ξεψύχησε στα χέρια μου. Από λάθος χειρισμό του αλεξίπτωτου, μπροστά στα μάτια όλων μας. Ωραία είναι που κάνουμε πλάκα και που είμαστε βατράχια και είμαστε σκληροί, μέχρι που έρχεται ο θάνατος να σου χτυπήσει την πόρτα και να σου θυμίσει ότι δεν είσαι τίποτα, οπότε εκεί άρχισε η αντίστροφη μέτρηση μέσα μου, γιατί το ένα παιδί έγιναν δύο, τα δύο τρία, να και ένας μαθητής και μία αναπηρία, ο άλλος χωρίς πόδια, ο άλλος παράλυτος… οπότε εκεί δεν άντεξα. Νιώθεις ότι είσαι σούπερμαν, βιονικός, πάνω απ’ όλους».
