Η Βίκυ έχει µία κοσµοθεωρία που ίσως δεν είναι εύκολο να ασπαστείς, ωστόσο σίγουρα σε βάζει σε µεγάλο πειρασµό να τη δοκιµάσεις!
Βίκυ, αν υπήρχε τίτλος για την πιο χαρούµενη και αισιόδοξη προσωπικότητα, θα ήσουν το φαβορί. Πώς τα καταφέρνεις;
«Είναι επιλογή µου να χαίροµαι και να γελάω και να ξεγελάω τα “θέµατά” µου γιατί, βέβαια. κι εγώ έχω τις δύσκολες στιγµές µου. Μέσα από όλη την πορεία µου, από την καριέρα, τις φιλίες, τις σχέσεις έχω συνειδητοποιήσει ότι τα προβλήµατα δεν τελειώνουν ποτέ, είναι κοµµάτι της ζωής. Η µιζέρια, όµως, είναι επιλογή. Κι εγώ δεν την επιλέγω, γιατί απλώς πιστεύω ότι φέρνει µεγαλύτερη µιζέρια αλλά και γκαντεµιά και κατήφεια. Πέρα, λοιπόν, από το γεγονός ότι είµαι από τη φύση µου αισιόδοξος άνθρωπος, είναι και απόφασή µου να είµαι έτσι».
Το διαζύγιο ήταν µία κατάσταση που κλόνισε την αισιοδοξία σου;
«Καθόλου. Αυτά τα πράγµατα συµβαίνουν. Δεν είµαι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία. Είναι πολύ πιο ειλικρινές και πολύ πιο σωστό να τελειώνεις κάτι που νιώθεις ότι δεν πάει άλλο, παρά να µένεις σε κάτι το οποίο διαρκώς θα βαλτώνει. Όταν έχεις κάνει τις προσπάθειές σου και βλέπεις ότι δε συναντιούνται οι δρόµοι σας µε τον άλλο, τότε είναι καλύτερα να το αποδέχεσαι και να το σταµατάς».
Έχεις σκεφτεί τι δεν πήγε καλά;
«Καµιά φορά οι άνθρωποι µπαίνουν σε µία σχέση µε τις καλύτερες προθέσεις και τελικά δεν ταιριάζουν τα χνώτα τους. Όπως γράφει ο Antoine De Saint Exupery στο Μικρό Πρίγκιπα: “Αγάπη δεν είναι να κοιτά ο ένας τον άλλο. Αγάπη είναι να κοιτάνε και οι δύο στην ίδια κατεύθυνση”. Δεν έχει, λοιπόν, να κάνει µε το κατά πόσο ιδανικός και τέλειος είναι ο καθένας, αλλά µε το κατά πόσο οι δύο έχουν τα ίδια όνειρα και πεποιθήσεις. Αυτό που είµαι εγώ ίσως είναι αντίθετο µε αυτό που είναι ο άλλος. Δε φταίει κανείς. Έτσι είναι».
Σε κάνει να φοβάσαι το ενδεχόµενο δεύτερου γάµου;
«Ένα διαζύγιο δεν είναι καθόλου ανασταλτικός παράγοντας για δεύτερο γάµο. Ένα διαζύγιο είναι και µια νέα αρχή. Δεν υπάρχει αλάθητος και τέλειος. Κάνεις την απογραφή των λαθών σου, την αυτοκριτική σου, βλέπεις τι υπερεκτίµησες και τι υποτίµησες και έτσι κάπου καταλήγεις και βλέπεις πού βρίσκεσαι. Και προχωράς…»
yupiii.gr