Πώς γίνεται ο πυρετός να παίρνει την ανιούσα μόνο τις βραδινές ώρες; Τι συμβαίνει και κάθε είδους πόνος γίνεται ανυπόφορος σχεδόν πάντα ξημερώματα, εκτοξεύοντας την αγωνία μας στα ύψη; Ήρθε η ώρα να εξιχνιάσουμε τα μυστήρια της νύχτας!
Ρωτήσαμε, μάθαμε και σας παρουσιάζουμε τις περιπτώσεις που “αγαπούν” να ταλαιπωρούν τα παιδιά μας (και εμάς) κυρίως τις βραδινές ώρες. Πώς αντιδρούμε; Τι κάνουμε για να ανακουφίσουμε το μικρό μας και να μπορέσει να κοιμηθεί μέχρι το πρωί; Ο ειδικός μας απαντά.
Ασθμα: μια μεταμεσονύχτια επίσκεψη
Δεν είναι λίγα τα βράδια που το μικρό μας ξυπνά είτε επειδή δυσκολεύεται να αναπνεύσει είτε επειδή πονάει στο στήθος. Κι όμως, στη διάρκεια της ημέρας νιώθει μια χαρά…
Το μυστήριο της νύχτας. Η αλήθεια είναι πως το άσθμα εκδηλώνεται συνήθως τις βραδινές ώρες για 3 λόγους:
Τα επίπεδα της κορτιζόλης, πέφτουν όταν είμαστε ξαπλωμένοι με αποτέλεσμα να επιδεινώνονται τα συμπτώματα άσθματος την ώρα του ύπνου. Γνωστή και ως ορμόνη του στρες, η κορτιζόλη, όταν βρίσκεται σε φυσιολογικά επίπεδα, “εμποδίζει” την εμφάνιση αυτών των συμπτωμάτων και γενικότερα των αλλεργιών.
Τα επίπεδα μιας άλλης ουσίας, της ισταμίνης αυξάνονται την ώρα που ξαπλώνουμε. Και όταν η συγκεκριμένη ουσία απελευθερώνεται στον οργανισμό, έχουμε πάντα αλλεργική αντίδραση.
Κάποια αλλεργιογόνα, όπως για παράδειγμα τα ακάρεα της σκόνης, η γύρη ή τα πούπουλα προκαλούν συνήθως συμπτώματα άσθματος στο μικρό μας όταν παίρνει τον υπνάκο του. Το παιδικό δωμάτιο φιλοξενεί πολλά τέτοια αλλεργιογόνα τα οποία είναι ικανά να προκαλέσουν αντίδραση στο παιδί ενώ κοιμάται.
Τι κάνουμε: Δίνουμε αμέσως στο μικρό μας το φάρμακο που μας έχει συστήσει ο παιδίατρος (που συνήθως είναι σε εισπνεόμενη μορφή). Πρόκειται για ένα βρογχοδιασταλτικό φάρμακο που θα το ανακουφίσει και θα διευκολύνει την αναπνοή του αλλά και θα το προφυλάξει από την εμφάνιση και άλλου επεισοδίου. Γενικότερα, αν το μικρό μας έχει άσθμα, καλό είναι να παίρνουμε τα μέτρα μας:
Αποφεύγουμε να καπνίζουμε μέσα στο σπίτι.
Βγάζουμε από το δωμάτιό του το παχύ χαλί ή τη φλοκάτη γιατί αυτά είναι τα αγαπημένα σημεία συγκέντρωσης του μικροσκοπικού εχθρού (ακάρεα).
Γνέφουμε “αντίο” στα λούτρινα ζωάκια με τα οποία μοιράζεται το κρεβάτι του. Αν ωστόσο θέλει να τα έχει στο δωμάτιό του, τα πλένουμε τακτικά με καυτό νερό.
Παίρνουμε μέτρα κατά της υγρασίας (π.χ. αγοράζουμε αμφυγραντήρα).
Ντύνουμε το στρώμα και το μαξιλάρι του παιδιού με ειδικό κάλυμμα.
Αερίζουμε καλά το δωμάτιο και τις ηλιόλουστες μέρες, βγάζουμε έξω τα σκεπάσματα και τις κουβέρτες. Θυμόμαστε: Η θερμοκρασία στο παιδικό υπνοδωμάτιο πρέπει να είναι μεταξύ 16 °C και 18 °C.
Χρησιμοποιούμε υγρό πανί όταν ξεσκονίζουμε.
Πυρετός το Σαββατόβραδο!
Ενώ όλη μέρα ο πυρετός είχε πέσει, γύρω στις 3 τα ξημερώματα το μικρό μας αρχίζει να τρέμει απ το κρύο. Τι έγινε και το θερμόμετρο χτυπάει ξαφνικά κόκκινο;
Το μυστήριο της νύχτας. Ήρθε η ώρα να μάθετε πως και ο πυρετός έχει τις… αγαπημένες του ώρες: τις βραδινές! Αυτό συμβαίνει γιατί προς το τέλος της ημέρας η θερμοκρασία του σώματός μας ανεβαίνει (κάτι απολύτως φυσιολογικό) με αποτέλεσμα να είναι πιο εύκολο να ανεβάσουμε πυρετό την ώρα που κοιμόμαστε.
Τι κάνουμε: Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να μετρήσουμε τη θερμοκρασία του παιδιού μας. Το μικρό μας έχει πυρετό όταν το θερμόμετρο στη μασχάλη του δείχνει πάνω από 37,5οC, στο ορθό πάνω από 38,0 °C και στο στόμα πάνω από 37,8 °C (ο πυρετός θεωρείται πολύ υψηλός όταν η θερμοκρασία είναι πάνω από 40,0°C). Αφού βεβαιωθούμε πως έχει πυρετό, γεμίζουμε τη μπανιέρα με νερό που δεν υπερβαίνει τους 37 °C και λέμε στο παιδί να κάτσει 10-15 λεπτά και μετά, το ντύνουμε με ελαφρά ρούχα. Κάτι άλλο που βοηθά είναι η κατανάλωση πολλών υγρών και οι κομπρέσες αν δούμε ότι ο πυρετός δεν πέφτει. Tην επόμενη ημέρα φροντίζουμε να επισκεφτούμε τον παιδίατρο, για να μας συμβουλεύσει σχετικά με τα φάρμακα: Αν ο πυρετός έχει προκληθεί από κάποια ιογενή λοίμωξη, το παιδί πρέπει να πάρει αντιπυρετικό. Στην περίπτωση όμως που αιτία της λοίμωξης είναι ένα μικρόβιο, η αντιβίωση είναι απαραίτητη.
Μπουκωμένη μύτη… νυχτιάτικα!
Ο ενοχλητικός ήχος που έρχεται από το δωμάτιό του, ξεκινά από τη μυτούλα του η οποία βούλωσε και το εμποδίζει να αναπνεύσει καλά. Είναι σίγουρο πως σε λίγο θα ξυπνήσει…
Το μυστήριο της νύχτας. Η μπουκωμένη μυτούλα που φέρνει νεύρα (και όχι άδικα) σε όλα ανεξαιρέτως τα παιδιά, επιδεινώνεται την ώρα που κοιμούνται. Τις περισσότερες φορές πρόκειται για ένα σημάδι κρυολογήματος, που ευνοείται από αυτή την ώρα. Και ευνοείται γιατί, όταν είμαστε ξαπλωμένοι οι αναπνευστικές δίοδοι είναι σε τέτοια θέση που δυσκολεύουν την αναπνοή. Έτσι, άλλες φορές δεν αναπνέουμε καθόλου από το ένα ρουθούνι ή και από τα δυο και άλλες φορές μπορούμε να εισπνεύσουμε ελάχιστο αέρα παράγοντας έναν ήχο που θυμίζει κάτι από… χλιμίντρισμα!
Τι κάνουμε: Πρώτα απ όλα βάζουμε το μικρό μας να κάτσει (και όχι να ξαπλώσει) ώστε να διευκολύνουμε τη διαδικασία της αναπνοής. Στη συνέχεια, βάζουμε φυσιολογικό ορό στα ρουθούνια του για να μαλακώσουν οι βλέννες και φυσάμε τη μυτούλα του για να καθαρίσει. Αφού παίξουμε λίγο και δούμε ότι νιώθει καλύτερα, το βάζουμε για ύπνο φροντίζοντας το κεφαλάκι του να είναι ελαφρώς ανασηκωμένο -με ένα δεύτερο μαλακό μαξιλάρι το οποίο βέβαια μετά από λίγο θα αφαιρέσουμε. Στην περίπτωση που το μπούκωμα επιμένει να ταλαιπωρεί το μικρό μας (και φυσικά αν έχει κλείσει τα 3 χρόνια), μπορούμε να το ανακουφίσουμε με ένα αποσυμφορητικό σπρέι ειδικό για παιδιά. Βέβαια, καλό θα είναι αυτό να είναι η τελευταία μας επιλογή.
Εμετός: ο εφιάλτης μας!
Λίγο πριν κοιμηθεί, το στομαχάκι του αρχίζει να το ενοχλεί και ο εμετός κάνει την εμφάνισή του λίγα λεπτά αργότερα. Αυτή η νύχτα αναμένεται μεγάλη…
Το μυστήριο της νύχτας. Ανεξάρτητα από τι τον προκαλεί (μια χαλασμένη τροφή, μια λοίμωξη, κάποιο φάρμακο κ.λπ.), ο εμετός είναι και αυτός ένας “φίλος” της νύχτας! Αυτή λοιπόν η “φιλία”, οφείλεται στην ξαπλωμένη θέση του παιδικού σώματος την ώρα του ύπνου. Τι συμβαίνει: όταν το μικρό μας είναι ξαπλωμένο, το “ένοχο” περιεχόμενο του στομάχου του είναι πιο εύκολο να… εξωτερικευθεί. Και εξωτερικεύεται!
Τι κάνουμε: Πρώτα απ όλα ελέγχουμε αν ο εμετός του μικρού μας είναι πρασινωπός ή περιέχει αίμα και αν ισχύει κάτι από τα δυο, ενημερώνουμε άμεσα τον παιδίατρο. Αν όχι, ηρεμούμε το παιδί που πιθανότατα αισθάνεται άσχημα επειδή έχει λερώσει τα πάντα γύρω του (σεντόνια, κουβέρτες, μαξιλάρι, πυτζάμες). Αφού καθαρίσουμε, το βάζουμε να ξαπλώσει αφήνοντας δίπλα του μια λεκάνη για παν ενδεχόμενο… Επίσης, φροντίζουμε ώστε να μη φάει ή πιει μετά το επεισόδιο για να ηρεμήσει εντελώς το στομάχι του. Μετά από 2-3 ώρες μπορούμε να του προσφέρουμε λίγα κουταλάκια νερό ή ζωμό για να αποφύγουμε την αφυδάτωση. Σχετικά με το φαγητό, προσέχουμε να είναι πολύ στεγνό (π.χ. ρύζι, φρυγανιά) και αποφεύγουμε τα φρούτα, τις σαλάτες και το γάλα.
