Ο δημοσιογράφος, που εργάζεται σε μεγάλο ειδησιογραφικό portal, έβγαλε φωτογραφίες από συγγενείς του άτυχου τραγουδιστή που ήταν στο Ασκληπιείο της Βούλας, λίγη ώρα μετά την γνωστοποίηση του θανάτου του.
Όταν έγινε αντιληπτός από τους συγγενείς και τους φίλους του εκλιπόντος, ξυλοκοπήθηκε με αποτέλεσμα να μεταφερθεί τραυματισμένος σε θάλαμο του νοσοκομείου.
Ο Στρατής Λημνιός, ο ρεπόρτερ που πρωταγωνίστησε στο επεισόδιο που έγινε στο νοσοκομείο όπου βρισκόταν το σώμα του Παντελή Παντελίδη, έδωσε την δική του εκδοχή για το περιστατικό μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο Facebook.
Το κείμενο που ανέβασε στο Facebook:
«Θέλω τώρα που νιώθω καλύτερα να ενημερώσω για το τι πραγματικά συνέβη σήμερα στο πλαίσιο κάλυψης ρεπορτάζ για τον αδικοχαμένο Παντελή Παντελίδη διότι έχουν γραφτεί απίστευτες ανακρίβειες που αδικούν και εμένα και ενδεχομένως και την άλλη πλευρά που εξεδήλωσε την οργή της εναντίον μου το μεσημέρι στην είσοδο το τονίζω και ΟΧΙ στο εσωτερικό του νοσοκομείου της Βούλας. Μπορείτε να το διασταυρώσετε ρωτώντας τους γιατρούς και τις νοσοκόμες ακόμη και τη διοίκηση διότι καθαρός ουρανός αστραπές δε φοβάται….
Στο πλαίσιο ρεπορτάζ πλησίασα όντως στο σημείο στην είσοδο στην προσπάθεια μου να έχω ένα φωτογραφικό καρέ από τους συγγενείς και όσους εκείνη την ώρα βρίσκονταν στο σημείο.
Κάτι που είχε καταγραφεί ούτως η άλλως από άλλους άρα δε θα είχα κάτι παραπάνω άλλωστε δεν έστειλα ΠΟΤΕ φωτογραφία από το κινητό μου. Τραβώ λοιπόν δύο καρέ με πλάτη τις νοσοκόμες που συνοδεύουν τη μητέρα του άτυχου καλλιτέχνη το τονίζω π λ α τ η… και οπισθοχωρώ θεωρώντας ότι δε θέλω να κάνω κάτι άλλο…
Δεν τράβηξα ούτε κρυφά φωτογραφία δεν λειτούργησα σκοτεινά δεν είχα κρυφή κάμερα η κάτι άλλο σχετικό. Ξαφνικά νιώθω ένα τράνταγμα στην πλάτη από κάποιον εκ του φιλικού περιβάλλοντος ο οποίος μου βάζει τις φωνές κατανοώ ότι δεν υπάρχει λόγος να κρατήσω τα δύο ασήμαντα καρέ και του λέω πως θα σβήσω τις φωτογραφίες μπροστά του χωρίς δεύτερη κουβέντα κάτι που κάνω αμέσως. Μπροστά στα μάτια του ελέγχεται το κινητό μου το οποίο του ζητώ να μη μου το σπάσει αλλά να το ελέγξει.
Προσπαθώντας να φύγω όντας στην είσοδο του νοσοκομείου διότι δε μπήκα ποτέ μέσα ούτε και είχα πρόθεση να το κάνω νιώθω ένα κύμα απειλών αρκετών που με πλησιάζουν και κατανοώ ότι θα μου επιτεθούν. “Παλιο@@@τανα δημοσιογράφε ακούω κάποιον να λέει και κωλοδημοσιογραφε επίσης κάποιοι από τους χαρακτηρισμούς που μου δόθηκαν.
Ξεκινά η επίθεση νιώθω την πρώτη γροθιά στο πίσω μέρος της πλάτης μου αλλά δυστυχώς προσγειωνονται και δυο μπουνιές η μια πόνεσε πολύ στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου. Ένας κύριος που ούτε καν ξέρω το όνομα του διότι δεν ανήκω στο lifestyle προσπαθεί να τους ηρεμήσει και με τη βοήθεια ενός συναδέλφου με βάζει σε ένα χώρο δίπλα. Τρέμω έχω φοβηθεί πραγματικά νιώθω ότι απειλούμαι και νιώθω ανυπερασπιστος. Ζητάω συγνώμη με κομμένη ανάσα διαβεβαιώ ότι δεν έχω τίποτα στο κινητό μου και επαναλαμβάνω απανωτές συγνώμες για κάτι που δεν είχα αλλά είχαν όλοι οι υπόλοιποι από ότι είδα πριν λίγο γιατί έπρεπε να ξεκουραστώ. Ο κύριος αυτός που αν σας λέει κάτι αυτό ήρθε την ώρα που με μετέφεραν στο φορείο να δει αν είμαι καλά προς τιμήν του μου λέει μην ανησυχείς δεν κινδυνεύεις όλα οκ. Βγαίνω με τη βοήθεια υπεύθυνου σεκιουριτα που με αφήνει σε ένα κουβούκλιο να ηρεμήσω δίπλα στην έξοδο του νοσοκομείου.
Είμαι ταραγμένος πονάω κιόλας αλλά λέω έλα δεν πειράζει ίσως και να το παρατράβηξες ίσως να ήταν λάθος όλο αυτό που προηγήθηκε. Το εντυπωσιακό ήταν ότι τελικά εγώ δεν είχα τίποτα απολύτως και όμως σε μένα επιτέθηκαν για λόγους που προσπαθώ να κατανοήσω ακόμη διότι σας το ορκίζομαι δεν έκανα τίποτα στα κρυφά και σίγουρα δεν μπήκα ποτέ στο νοσοκομείο να φωτογραφίσω όπως διάβασα πτώμα… Σε ότι με αφορά θα ζητήσω ένα συγνώμη από την οικογένεια και τους ανθρώπους που ήταν εκεί αν και δεν έκανα κάτι παραπάνω η λιγότερο από τη δουλειά μου και μάλιστα χωρίς να χρησιμοποιησω ανορθόδοξα μέσα. Βγαίνοντας έξω συναντώ τους άλλους συνάδελφους μου αποφεύγω να συζητήσω τι έχει προηγηθεί και ένας εξ αυτών προθυμοποιείται να με κεράσει καφέ. Θυμάμαι ότι αρχίζω και ζαλίζομαι νιώθω να πονάω στο πίσω μέρος του κεφαλιού μου είναι πρησμένο. Χάνω τις αισθήσεις μου. Μου είπαν ότι συνήλθα και ξαναεχασα τις αισθήσεις μου. Με οδηγούν με φορείο για να υποβληθώ σε εξετάσεις μαγνητική κτλ διότι οι γιατροί ανησυχούν για τη διπλή λιποθυμία. Τελειώνουν οι εξετάσεις μου φοράνε νάρθηκα διότι πονάω ακόμη είναι η αλήθεια και φεύγω χωρίς να προκαλέσω κανέναν χωρίς να παραπονεθώ σε κανέναν χωρίς να πω ούτε στους γιατρούς τι συνέβη αν και γνώριζαν όπως μου είπαν. Ήρθα σπίτι έπρεπε να κοιμηθώ…. Σηκώθηκα και είδα εκατοντάδες μηνύματα και αναπάντητες κλήσεις. Λοιπόν αν εξαιρέσουμε ότι έχω υποστεί ένα σοκ από όλο αυτό που συνέβη είμαι μια χαρά θα έχω κολάρο δυο μερούλες και πάμε παρακάτω. Έτσι ακριβώς συνέβησαν όλα σήμερα…. Έπρεπε να τα περιγράψω διότι από ότι λένε είμαι καλός στη δουλειά μου στο ρεπορτάζ… Θα ήταν άδικο και για μένα και για εκείνους να μην πω την αλήθεια….
Με εκτίμηση Στρατής Λημνιός».
