«Κοιμόμουν ελάχιστα, κοιμόμασταν ελάχιστα, από τότε που γεννήθηκε. Ετοιμαζόμουν να επιστρέψω στη δουλειά και κανένα κονσίλερ κτλ. δεν θα μπορούσε να κρύψει τους μαύρους κύκλους που είχαν δημιουργηθεί».
Πόσες και πόσες μητέρες δεν το έχουν πει αυτό; Οσο και να έχουν ακούσει περιγραφές, κανένας γονιός, και κυρίως καμία μητέρα, δεν φαντάζεται αυτό που θα ακολουθήσει με την επιστροφή στο σπίτι μετά το μαιευτήριο.
Μπορεί ο ερχομός ενός παιδιού να σκορπά χαρά και να γεννά συναισθήματα που δεν συγκρίνονται με τίποτα άλλο στη ζωή, ωστόσο, ο πρώτος καιρός συνεπάγεται αϋπνία, νεύρα και μια γενικά χαοτική κατάσταση. Ολα τα ζευγάρια στο τέλος τα καταφέρνουν αλλά πάντα ζητούν βοήθεια. Είτε των μαμάδων τους, είτε νταντάδων, είτε ειδικών.
Οι ειδικοι συστήνουν διάφορες μεθόδους. Μια από αυτές λέει «άσε το μωρό να κλαίει μέχρι να κοιμηθεί». Πρόκειται για την περίφημη μέθοδο του Δρ Ferber.
Τι είναι η μέθοδος Ferber
Οι γονείς θα πρέπει να αντιδρούν στο νυχτερινό κλάμα του μωρού τους σε χρονικά καθορισμένα διαστήματα (5, 10, 15 λεπτά) και να μειώνουν όσο γίνεται περισσότερο τη νυχτερινή αλληλεπίδρασή τους με το βρέφος. Καλό είναι να εφαρμόζεται σε μωρά άνω των έξι μηνών.
Τι πρέπει να γίνει: Στόχος είναι να μάθει το μωρό να κοιμάται μόνο του. Ο δρ Ferber συμβουλεύει τους γονείς να μην αφήνουν το μωρό τους εντελώς μόνο του αλλά να το καθησυχάζουν κατά διαστήματα δίνοντάς του το μεταβατικό του αντικείμενο, χαϊδεύοντάς το στην πλάτη και λέγοντάς του γλυκά λόγια προτού βγουν από το δωμάτιο. Το πρώτο βράδυ που θα κλάψει το μωρό ο γονιός θα πρέπει να περιμένει πέντε λεπτά προτού εμφανιστεί δίπλα στην κούνια του μωρού, το δεύτερο βράδυ θα πρέπει να περιμένει δέκα λεπτά κ.ο.κ. αυξάνοντας τον χρόνο αναμονής του μωρού για την εμφάνισή του, ώσπου στο τέλος το μωρό θα μάθει να κοιμάται μόνο του. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Δρ. Ferber επισημαίνει ότι η μέθοδος μπορεί να μην ισχύει για όλα τα βρέφη.
