Οι πρώτες κακές λεξούλες έχουν ήδη εμπλουτίσει το λεξιλόγιο του παιδιού σας. Με έξυπνους τρόπους θέστε όρια στη συμπεριφορά του.
Της Έλενας Γεμελιάρη με τη συνεργασία της Σταυρούλας Σανίδα, ψυχολόγος-ψυχοθεραπεύτρια.
Το ακούτε να βρίζει και αναρωτιέστε πώς είναι δυνατόν το δικό σας παιδί να ξεστομίζει τέτοιες κουβέντες, από πού άκουσε τόσες αθυρόστομες λέξεις, ποιος μπορεί να του τις έμαθε… Μην παιδεύεστε άδικα. Η λύση του γρίφου είναι πολύ πιο εύκολη απ όσο νομίζετε.
Μα γιατί βρίζει;
Οι άσεμνες λεξούλες που τελευταία χρησιμοποιεί το πιτσιρίκι σάς κάνουν να κοκκινίζετε από ντροπή ειδικά όταν βρίσκεστε μπροστά σε τρίτους. Και αν η παραπάνω ερώτηση τριβελίζει το μυαλό σας, σας ενημερώνουμε πως το παιδάκι σας λέει άσεμνες λεξούλες για τους εξής πολύ απλούς λόγους:
Σας μιμείται: Έχοντας εσάς ως πρότυπο συμπεριφοράς, είναι επόμενο το παιδί, όχι μόνο να μιμείται όσα κάνετε αλλά και να επαναλαμβάνει όσα λέτε πιστεύοντας πως αυτή η στάση είναι σωστή και αποδεκτή από εσάς. Αν λοιπόν εσείς χρησιμοποιείτε όχι και τόσο καλές κουβέντες στον καθημερινό σας λόγο, μην παραξενευτείτε αν ακούσετε κάποιες από αυτές και από το στοματάκι του απευθυνόμενο στο αδερφάκι του, στον παππού, στη γιαγιά ακόμα και σε εσάς τους ίδιους. Επίσης, δεν είναι λίγοι οι γονείς που ενώ δε βρίζουν, τους “ξεφεύγουν” άσχημες λέξεις όταν είναι εκνευρισμένοι, πιεσμένοι από το γραφείο κλπ. Χωρίς να το καταλαβαίνουν όμως μαθαίνουν στο μικρό τους πως με τον τρόπο αυτό εκφράζεται το συναίσθημα του θυμού, τα νεύρα, η ένταση.
Θέλει την προσοχή σας: Πολλά παιδιά βρίζουν προκειμένου να τραβήξουν τα βλέμματα των γονιών τους. Στόχος τους είναι να τους δώσετε σημασία, να ασχοληθείτε μαζί τους και η ικανοποίησή τους είναι μεγάλη αφού έχουν βρει τον τρόπο να τον πετυχαίνουν: λέγοντας κακές κουβέντες. Αντιλαμβάνονται πως μια κακή ή πονηρή λέξη αρκεί για να αποσπάσουν την προσοχή σας (δεν ξέρουν τη διαφορά μεταξύ της θετικής και της αρνητικής προσοχής) ακόμα και αν αυτή μεταφράζεται σε φωνές ή κάποιου είδους τιμωρία.
Επηρεάζεται από τρίτους: Ρουφώντας σαν σφουγγάρι οποιαδήποτε νέα πληροφορία είναι πολύ πιθανό να “μεταφέρει” στο σπίτι και να χρησιμοποιεί, κουβέντες που άκουσε από συγγενείς, συμμαθητές, από περαστικούς όταν πηγαίνατε βόλτα ή να συγκρατήσει κάποια λέξη που άκουσε στην τηλεόραση. Τα παιδιά συγκρατούν στο μυαλουδάκι τους λέξεις που τους κάνουν εντύπωση και κατά ένα περίεργο λόγο αυτές είναι όσες “δεν επιτρέπονται”. Τη συνέχεια την ξέρετε… τις χρησιμοποιήσει σε ανύποπτο χρόνο και σας αφήνει με το στόμα ανοιχτό!
Τι να κάνετε
Εφοπλιστείτε με υπομονή και λάβετε υπόψη σας τις παρακάτω συμβουλές στην προσπάθειά σας να βάλετε φρένο στο… πιπεράτο λεξιλόγιο του μικρού σας αθυρόστομου:
Όσο αστείο και να σας φαίνεται πως ένα ανθρωπάκι ξεστομίζει πονηρές λέξεις που δεν ξέρει καν τη σημασία τους στα καλά καθούμενα, προσπαθήστε να συγκρατήσετε το γέλιο σας. Αν εσείς γελάτε, περνάτε το μήνυμα στο παιδί όχι μόνο δε σας ενοχλεί αυτό που ακούτε αλλά το βρίσκετε και ευχάριστο. Το αποτέλεσμα είναι φυσικά να επαναλαμβάνει τις καινούριες κουβεντούλες πιστεύοντας πως λέει κάτι αστείο ή σπουδαίο.
Ξεχάστε τιμωρίες, απειλές ή εκβιασμούς. Τέτοιου είδους μέθοδοι απλώς ενισχύουν την κακή συμπεριφορά.
Ρωτήστε το μικρό σας από πού άκουσε τις λέξεις αυτές και πώς αντιλαμβάνεται τη σημασία τους. Μιλήστε μαζί του και μη το βλέπετε σαν παπαγαλάκι! Τα περισσότερα παιδάκια θέλουν να εκφράσουν κάτι πολύ διαφορετικό μέσα από τις κακές κουβέντες.
Εφαρμόστε την, κατά την ψυχολογία, “μέθοδο της απόσβεσης”. Με άλλα λόγια αδιαφορήστε, κάντε σαν να μην ακούσατε απολύτως τίποτα. Τηρώντας αυτή στάση το παιδί πείθεται πως μιλώντας άσχημα, δεν κάνει κάτι αξιοπρόσεκτο και το πιθανότερο είναι να μην την επαναλάβει. Αν ωστόσο συνεχίζει να βρίζει, προσπαθήστε να συνεχίσετε και εσείς με τη σειρά σας να αδιαφορείτε διατηρώντας πάντα την ψυχραιμία σας. Σύμφωνα με τους ειδικούς το παιδί έτσι φτάνει στην κορύφωση της κακής συμπεριφοράς και στη συνέχεια την μειώνει.
Θυμηθείτε…
Ακόμα και αν αποφασίσετε να βάλετε όρια στη συμπεριφορά του παιδιού σας, είναι σημαντικό να επιχειρηματολογήσετε εναντίον της βρισιάς και όχι ηθικολογήσετε. Βοηθήστε το να καταλάβει την έννοια της κακής κουβέντας και για ποιο λόγο δεν είναι σωστό να την χρησιμοποιεί. Επίσης, θα ήταν καλό να μην αρκείστε σε στερεότυπες φράσεις όπως για παράδειγμα “δεν πρέπει να βρίζουμε”, “τα καλά παιδιά δεν βρίζουν”, “τα άτομα που βρίζουν δεν είναι καλοί χαρακτήρες” κλπ. που αφενός δεν ισχύουν και αφετέρου το τρομοκρατούν.
paidimag.gr
