Η αγαπημένη τραγουδίστρια και fashion icon της ελληνικής δισκογραφίας, κάνει ένα διάλειμμα από τις πρόβες της στο «Teatro Music Hall» και μιλά στο κυπριακό «Down Town»… και τον Γιάννη Πουλόπουλο για τις μεγάλες δυσκολίες που έχει περάσει στη ζωή της, τη σχέση της με την κόρη της, τον έρωτα και την καθημερινότητά της που συνεχίζει να την εκπλήσσει ευχάριστα.
Μετρά 10 χρόνια πια στην ελληνική μουσική και έχει ήδη καταφέρει πολλά: Να γίνει μια από τις αγαπημένες φωνές της ελληνικής pop σκηνής, ένα λαμπερό fashion icon αλλά και ένα brandname από μόνη της. Η Τάμτα ανανεώνεται συνεχώς, δημιουργεί τάσεις και εξακολουθεί να εκπλήσσει ευχάριστα το κοινό που συνεχίζει να την ακολουθεί πιστά όλα αυτά τα χρόνια.
Αυτό το καλοκαίρι, μεταξύ πολλών συναυλιών και εμφανίσεων σε πολλά μέρη της Ελλάδας και της Κύπρου, είχες την ευκαιρία να επισκεφθείς και την πατρίδα σου, τη Γεωργία. Πώς νιώθεις κάθε φορά που είσαι εκεί;
Δυστυχώς, επειδή ουσιαστικά πήγα για να παντρέψω μία φίλη μου, έμεινα μόνο μιάμιση μέρα και δεν είχα καν την ευκαιρία να επισκεφθώ την πόλη που γεννήθηκα και μεγάλωσα. Είχα έξι χρόνια να πάω στη Γεωργία. Τότε είχα μείνει δύο εβδομάδες και επέστρεψα στην Ελλάδα στενοχωρημένη. Παρόλο που είχα νοικιάσει αμάξι και πήγα και είδα το σχολείο μου, το πατρικό μου σπίτι, τους φίλους μου, αισθανόμουν ότι δεν είχα προλάβει να δω τίποτα. Είχα αποφασίσει, λοιπόν, την επόμενη φορά που θα πήγαινα, να είχα τουλάχιστον ένα μήνα ελεύθερο για να την απολαύσω. Αλλά μετά την τελευταία μου επίσκεψη, έχω αρχίσει να αναθεωρώ, γιατί πραγματικά μου λείπει η πατρίδα μου και σκέφτομαι, ότι λόγω των επαγγελματικών μου υποχρεώσεων, δεν θα έχω ποτέ την ευκαιρία να κάνω τόσο μεγάλες διακοπές.
Τι σου λείπει περισσότερο από τη Γεωργία;
Οι φίλοι μου, οι συγγενείς μου, οι άνθρωποι με τους οποίους μεγάλωσα. Παρόλο που επικοινωνώ μαζί τους και προσπαθώ να κρατάω επαφή, έχω χάσει πολλά επεισόδια, γιατί π.χ. φίλες μου έχουν παντρευτεί, έχουν κάνει παιδιά, έχουν χωρίσει. Πάντα νοσταλγώ την πατρίδα μου και νομίζω ότι όσοι έχουμε γεννηθεί σε μια μικρή χώρα, όπως είναι η Γεωργία ή η Κύπρος, είμαστε πολύ πατριώτες. Μπορεί να φανεί περίεργο αυτό που θα πω, αλλά ακόμα και ο αέρας στη Γεωργία μου φαίνεται διαφορετικός.
Αλήθεια, θυμάσαι την πρώτη σου μέρα στην Ελλάδα;
Ναι! Ήμουν πολύ χαρούμενη, γιατί πήγαινα για να δω τη μητέρα μου που μου έλειπε. Δεν ήξερα τότε ότι δεν θα ξαναγυρίσω πίσω. Περνώντας οι μήνες, είδα ότι η καλύτερη λύση ήταν να μείνω στην Αθήνα και να προσπαθήσω να βρω μια δουλειά. Τότε άρχισαν τα ψυχολογικά προβλήματα, με αποτέλεσμα, από τη στεναχώρια μου να γίνω φίλη με το ψυγείο μου και να πάρω σε λίγους μόνο μήνες δώδεκα κιλά! Με πολύ κόπο, έπεισα τη μητέρα μου να πιάσω δουλειά ως baby sitter, γιατί εκείνη προτιμούσε να σπουδάσω και σιγά-σιγά, άρχισα να προσαρμόζομαι σε ένα εντελώς καινούριο περιβάλλον σε σχέση με αυτό στο οποίο ήδη ζούσα.
Είσαι cool μαμά;
Δεν νομίζω ότι διαφέρω και τόσο πολύ από τις άλλες μαμάδες. Δεν είμαι υστερική μαμά! Η Άννι ξέρει καλά πως ό,τι και αν συμβεί θα το αντιμετωπίσω με ψυχραιμία. Μπορούμε και συζητάμε τα πάντα μεταξύ μας, ακόμα και για τα προβλήματα που μπορεί να έχει με το αγόρι της και αυτό νομίζω με διαφοροποιεί από τις υπόλοιπες μητέρες. Δεν σου κρύβω, μάλιστα, ότι κάποιες φορές έχω αισθανθεί άβολα με τις ερωτήσεις της.
Σε έχει ρωτήσει ποτέ «γιατί δεν παντρεύεσαι»;
Όταν είχα σχέση με τον Γρηγόρη Πετράκο, με τον οποίο ήμασταν έξι χρόνια μαζί, με είχε ρωτήσει κάποιες φορές αν σκοπεύουμε να παντρευτούμε. Τώρα, που βλέπει ότι δεν έχω δεσμό με ρωτά «μαμά, πότε θα βρεις κι εσύ ένα αγόρι;» (γελά). Θέλει πολύ να βρω ένα σύντροφο, χαίρεται όταν είμαι καλά στην προσωπική μου ζωή και ξέρω ότι θα ήταν πολύ ευτυχισμένη αν αποκτούσε αδελφάκι.
Εκτός από τον σύζυγό σου, με τον οποίο παντρεύτηκες, όταν ήσουν 14 ετών, υπήρξε κάποιος άλλος άντρας που να σου έκανε πρόταση γάμου;
Όχι. Εξάλλου, δεν είμαι από τις κοπέλες που με το που γνωρίζουν ένα αγόρι, φαντάζονται αμέσως τον εαυτό τους με νυφικό και πέπλο (γελά). Ακόμα και με τον Γρηγόρη (σ.σ. Πετράκο) που μπορεί να υπήρχε μία τέτοια προοπτική, λόγω του ότι ήμασταν έξι χρόνια μαζί, δεν το συζητήσαμε ποτέ, γιατί δεν ήταν κανένας από τους δυο μας υπέρ του γάμου. Δεν νομίζω ότι θα ξαναπαντρευτώ! Βέβαια, ποτέ δεν πρέπει να λέμε «ποτέ», αλλά δεν είναι κάτι που σκέφτομαι να κάνω.
Πόσο καιρό είσαι μόνη σου;
Έχουν υπάρξει κάποια άτομα στη ζωή μου, άλλα δεν δικαιώθηκαν ως επιλογές… Έτσι, δεν δημοσιοποιήθηκε ποτέ κάποια από αυτές!
tlife.gr
