Μία συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης παραχώρησε η Ρίκα Διαλυνά στο περιοδικό Λοιπόν.
Η Ρίκα Διαλυνά μίλησε για την καριέρα της, αλλά και την απώλεια των γονιών της.
Αναφέρθηκε στη στιγμή που έμαθε πως έχασε τη μητέρα της, εντελώς ξαφνικά, μετά από μια παράσταση, στην οποία πρωταγωνιστούσε.
Όπως είπε, μόλις το έμαθε, έφυγε από το θέατρο και περπατούσε σαν χαμένη στον δρόμο. Όσοι την έβλεπαν, χωρίς να αναγνωρίσουν ποια είναι, θεωρούσαν ότι ήταν εκδιδόμενη.
Αρχικά, η ηθοποιός αναφέρθηκε στον χαμό του πατέρα της. «Η καλή νεράιδα με το χρυσό ραβδί ήτανε πάντα μπροστά μου, από μικρό παιδάκι. Η κακή νεράιδα με κυνηγούσε, διότι σε μία ταινία που έκανα στην Γερμανία, εγώ από διαίσθηση δεν ήθελα να πάω στο πάρτι. Πήρα μία φίλη μου και της είπα έλα από εδώ, γιατί δεν αισθανόμουν καλά», είπε αρχικά στο περιοδικό «Λοιπόν».
«Πήρε το αεροπλάνο και ήρθε και θυμάμαι πως τηλεφώνησα στην Ελλάδα και μου είπαν πως δεν ήθελαν να μου το αναφέρουν για να μην ανησυχήσω, πως ο πατέρας μου είναι άρρωστος και δεν μπορεί να φύγει, αν δεν με δει. Ζήτησα άδεια, χαιρέτησα τον πατέρα μου και μόλις επέστρεψα στη Γερμανία, ήρθε τηλεγράφημα που έλεγε πως έφυγε. Εγώ θυμάμαι πως είχα μία σκηνή με 7 φέρετρα μπροστά μου και να κοροϊδεύω τους πεθαμένους. Ήταν η κακή νεράιδα ή μάγισσα που με κυνήγησε. Μετά από όλα αυτά με ειδοποίησαν πως η μητέρα μου δεν είναι καλά και πως έχει 6 μήνες ζωής», συμπλήρωσε στη συνέχεια.
Αμέσως, έφυγε από τη Γαλλία και άφησε στη μέση μια ταινία, για την οποία μάλιστα, είχε ήδη υπογράψει συμφωνία.
«Θυμάμαι πως όταν έχασα τη μητέρα μου, είχα έναν ρόλο στο θέατρο που έκανα ένα χαζοκόριτσο. Εκείνη τη μέρα, είχα ξεχάσει ένα φόρεμα και έτρεξα σπίτι για να το πάρω. Είχε κόσμο και είδα την αδελφή μου που μου είπε πως η μητέρα μας πέθανε. Πήρα τα ρούχα κι έτρεξα στο θέατρο, χωρίς να μπορώ να σκεφτώ τι είχε συμβεί μόλις. Βγαίνω έξω, λέω το τραγούδι με το χορευτικό και μετά, πήγα τρέχοντας στο νοσοκομείο. Βγήκα κατά τις 3:00 τα ξημερώματα στον δρόμο σαν χαμένη, σαν τρελή και περπατούσαν άνθρωποι δίπλα που με ρωτούσαν “κοριτσάκι, πόσα θέλεις;”. Ήμουν αγνώριστη, νόμιζαν πως εκδιδόμουνα», περιγράφει.
