Συγκινούν ιδιαίτερα τα λόγια του ηθοποιού για την αδελφή του και πως τον αντιμετώπιζε ο κόσμος. Ο Γιώργος Γιαννόπουλος μίλησε στο περιοδικό Τηλεθεατής.
Αντλήσατε στοιχεία από τον πατέρα σας για να τα αποδώσετε τον Χαμπέα; «Ο ηθοποιός είναι ένας παρατηρητής. Όπως αναφέρει η σχολή Στανισλάφσκι, να παίζεις όπως είναι στη ζωή τα πράγματα. Πρέπει να ζεις, να παρατηρείς, να τα βάζεις στο υποσυνείδητο. Και όταν σου ζητάνε κάποιο ρόλο τα βάζεις στο συνειδητό και παίζεις. Έχω πολλά στοιχεία από την αδελφούλα μου, την Αγγέλω, που έχει σύνδρομο Down.»
Πρότυπο σας; «Από την αδελφούλα μου την Αγγέλω έγινα ηθοποιός. Το γούσταρα ως άτομο και προσπαθούσα να το μιμηθώ. Με περνά δέκα χρόνια. Τώρα δεν είναι χάσμα. Όταν όμως ήμουν πέντε κι εκείνη δεκαπέντε, την παρατηρούσα. Ήταν διαφορετική, λόγω του συνδρόμου Down, από τα άλλα αδέλφια μου.»
Βιώσατε το ρατσισμό λόγω της διαφορετικότητας της; «Ως πιτσιρίκι ήμουν ο αδελφός της ανάπηρης. Αυτό μετά το έκανα πλεονέκτημα. Η Μίρκα Παπακωνσταντίνου στη σχολή μου έμαθε πως πρέπει το μειονέκτημα να το κάνουμε πλεονέκτημα. Αν συμβεί αυτό, θα πάμε μπροστά και ως μονάδες, αλλά και ως κοινωνία και κράτος.»
Την προστατεύατε; «Την είχαμε καλομαθημένη και στο σπίτι. Σήμερα τα παιδιά με σύνδρομο Down πηγαίνουν σχολείο, κάνουν διάφορες δουλειές. Προχθές διάβαζα ότι στην Ισπανία έγινε δάσκαλος κάποιος που είχε σύνδρομο Down.»