Οι αρνητικές σκέψεις, ο φόβος για το μέλλον, η ανησυχία και το άγχος, δεν είναι προνόμιο μόνο των μεγάλων.
Ακόμα, και τα μικρά σας μπορούν να κάνουν αρνητικές σκέψεις, για παράδειγμα μπορεί να θεωρεί ότι επειδή πήρε άσχημο βαθμό στο σχολείο, ποτέ δεν θα μπορέσει να τα πάει καλά ή πως δεν αξίζει. Οι σκέψεις αυτές είναι υπερβολικές και μπορούν να πάρουν ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις καθώς τα παιδιά έχουν την τάση να παίρνουν τα πάντα προσωπικά. Για παράδειγμα, μπορεί αν κάτι έχει ως αιτία έναν εξωτερικό παράγονται, να κατηγορεί τον εαυτό του για τα πιο μικρά πράγματα που στο μυαλό του τα κάνει μεγάλα. Η υπεργενίκευση είναι χαρακτηριστικό της αρνητικής σκέψης. Μπορεί για παράδειγμα να γελάσει κάποιο παιδί μαζί του επειδή έκανε κάτι λάθος, και εξαιτίας αυτού να πιστεύει πως πάντα θα γελάνε οι άλλοι μαζί του.
Τα παιδιά που τείνουν προς τον αρνητισμό, θεωρούν ότι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να εσωτερικεύσουν αυτές τις σκέψεις, με αποτέλεσμα να αρχίσουν να τις βιώνουν σαν την απόλυτη αλήθεια.
Πώς μπορούν οι γονείς να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να σκέπτονται θετικά;
Είναι πολύ βασικό οι γονείς να βοηθήσουν τα μικρά τους να διακρίνουν τις αρνητικές από τις αντικειμενικές σκέψεις. Ένας απλός τρόπος, ειδικά για παιδιά προσχολικής ηλικίας, είναι να εξασκηθούν πάνω σ’ αυτό μέσα από το παιχνίδι. Το κουκλοθέατρο είναι μια καλή ιδέα. Μπορείτε να δημιουργήσετε μια φανταστική ιστορία, όπου οι ήρωες θα δίνουν δύο διαφορετικές εκδοχές. Ο ένας θα αντιπροσωπεύει τις αρνητικές σκέψεις και ο άλλος τις θετικές. Έτσι το μικρό σας έχει την ευκαιρία να δει τα πράγματα από μια διαφορετική εκδοχή. Αν το παιδί είναι μεγαλύτερης ηλικίας, οι γονείς μπορούν να χρησιμοποιήσουν ένα χαρτί και να το χωρίσουν στη μέση όπου από τη μια πλευρά θα υπάρχουν οι αρνητικές ή κακές σκέψεις, και από την άλλη πλευρά οι καλές ή οι έξυπνες σκέψεις. Προκαλώντας με αυτόν τον τρόπο τη σκέψη του παιδιού, θα αρχίσει να αποκτά μια πιο ευέλικτη αντίληψη των πραγμάτων και των γεγονότων γύρω του.
Προσπαθείτε να είστε πιο αισιόδοξοι και εσείς. Αν σας βλέπουν να αντιμετωπίζετε τα προβλήματα με αισιοδοξία και χαρά, τότε θα ακολουθήσουν το παράδειγμα σας. Μάθετε στα παιδιά σας πως δεν υπάρχουν αδιέξοδα στη ζωή. Απλά, θα πρέπει να βλέπουν πιο διευρυμένα τα πράγματα. Να αναζητούν άλλες λύσεις που θα τα βοηθήσουν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες τους. Η αρνητική πλευρά των γεγονότων είναι μόνο η μία πλευρά της ιστορίας. Πάντοτε υπάρχουν εναλλακτικές ερμηνείες και λύσεις που απελευθερώνουν το μυαλό από τον αρνητισμό, και αυτό είναι που πρέπει να διδάξετε στα παιδιά.
Μια επίσης σημαντική στρατηγική, είναι να μάθει το παιδί να κρατά απόσταση από τις αρνητικές σκέψεις. Για να συμβεί αυτό όμως, οι γονείς θα πρέπει να προσέχουν να μη χαρακτηρίζουν το παιδί με επίθετα όπως “είσαι αρνητικός” ή “είσαι απαισιόδοξος”. Θα πρέπει να “κατηγορούν” και να απομονώνουν την αρνητική σκέψη, και όχι το παιδί. Με αυτό τον τρόπο ο γονιός γίνεται σύμμαχος απέναντι σε αυτό που χαλάει και καταστρέφει τη διάθεση του παιδιού. Για παράδειγμα, “Θυμάσαι που είπες ότι είσαι “χαζή” επειδή ξέχασες την προπαίδεια; Βλέπεις όμως ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει, απλά έπρεπε να κάνεις επανάληψη. Τι θα έκανες τώρα αν ερχόταν η ίδια σκέψη στο μυαλό σου;” Ουσιαστικά ο στόχος δεν είναι να αρνηθεί το παιδί τις αρνητικές του σκέψεις, απλά θα πρέπει να προσπαθήσετε να αλλάξει τη σχέση που έχει με αυτές.
jenny.gr
