Η έλλειψη χρόνου και οι αυξημένες ευθύνες έχουν «χτυπήσει» και την παιδική ηλικία.
Τα προγράμματα των μικρών σας μοιάζουν περισσότερο με τα δικά σας. Σκεφτείτε μόνο πόσες εξωσχολικές δραστηριότητες έχουν. Αγγλικά, γαλλικά, πιάνο, κιθάρα, μπάσκετ, μπαλέτο, ποδόσφαιρο, σχολικά μαθήματα, είναι μόνο μερικές από τις δραστηριότητες που απασχολούν καθημερινά τα παιδιά σας. Το ξένοιαστο παιχνίδι δεν είναι πια στα σχέδια τους. Το ζητούμενο είναι να προετοιμαστούν τα παιδιά σωστά, ώστε να έχουν όσο πιο δυνατόν πλούσιο βιογραφικό μπορούν.
Όμως, αυτή η νέα μόδα, μήπως τελικά σας οδηγεί στο να μεγαλώνετε ρομποτάκια και όχι παιδιά;
Ποιο παιδί δεν θέλει να κάνει ποδήλατο ξένοιαστο, να τρέξει, να παίξει με τους φίλους του; Είναι γεγονός, πως σήμερα στις μεγάλες πόλεις τα παιδιά είναι δύσκολο να ζήσουν την έννοια της «γειτονιάς». Παλιά, που δεν υπήρχαν τόσες πολυκατοικίες, αυτοκίνητα κτλ, μπορούσαν να κατέβουν και να παίξουν στις αλάνες με τους φίλους τους. Γυρνούσαν στο σπίτι μόλις νύχτωνε.
Η γειτονιά αυτή έχει μεταφερθεί σήμερα στο facebook. Τα παιδιά κάθονται πίσω από μια οθόνη και επικοινωνούν με τους φίλους τους κρυφά ανάμεσα στο διάβασμα. Αντί για ενθουσιασμό και όρεξη για ανακάλυψη, έχουν άγχος.
Όσο αντιφατικό κι αν σας ακούγετε, τα σημερινά παιδιά μεγαλώνουν με άγχος. Οι γονείς, οι συζητήσεις των μεγάλων, τα ακούσματα της κοινωνίας, το απαιτητικό τους πρόγραμμα, τους δημιουργούν μια εσωτερική ένταση που δεν μπορούν διαχειριστούν εύκολα. Τι συνέπειες έχει αυτό στη ζωή τους;
Πολλές στη ψυχική τους ηρεμία γιατί στερούνται:
-Χρόνο για να παίζουν δημιουργικά: Τα παιδιά παγιδεύονται σ” ένα χρονικά πιεσμένο πρόγραμμα, που απαιτεί εκ των πραγμάτων ακριβή προγραμματισμό, στερούνται εμπειρίες χώρου και χρόνου. Δυνατότητα για αυθόρμητο και δημιουργικό παιχνίδι δεν υπάρχει. Το αποτέλεσμα είναι πως δεν έχουν την ευκαιρία να μάθουν να εκφράζονται ελεύθερα και να διαχειρίζονται το χρόνο τους. Το παιχνίδι είναι για τα παιδιά ο φυσικός τρόπος μάθησης.
-Χρόνο με τους γονείς και την οικογένεια. Τα παιδιά έχουν ανάγκη να περνούν χαλαρό και ποιοτικό χρόνο με τους γονείς τους. Ο χρόνος αυτός μπορεί να περιλαμβάνει συζήτηση, διάβασμα, παιχνίδι και απλή συντροφιά. Είναι απαραίτητος για το δέσιμο της οικογένειας.
-Προσωπικό χρόνο. Είναι αναγκαίος για τα παιδιά. Στο χρόνο αυτό έχουν την ευκαιρία να σκεφτούν, να ονειρευτούν, να δημιουργήσουν, να εξερευνήσουν, να αφήσουν τη φαντασία τους ελεύθερη και να ταξιδέψουν μέσα από αυτήν. Μέσα από αυτές τις σκέψεις τα μικρά σας έρχονται σε επαφή με τον εσωτερικό τους κόσμο. Μαθαίνουν τον εαυτό τους, αναγνωρίζουν τα συναισθήματά τους.
Πώς μπορείτε να επέμβετε ώστε να βοηθήσετε την κατάσταση;
Σίγουρα οι γονείς θέλουν πάντα το καλύτερο για τα παιδιά τους και οι προθέσεις τους είναι αγνές. Κανένας γονιός δε θέλει να προκαλεί άγχος και πίεση στο παιδί του. Σε καμία περίπτωση δε λέμε ότι οι δραστηριότητες κάνουν κακό στο παιδί και ότι είναι αυτές που δημιουργούν πρόβλημα. Αντίθετα, έρευνες έχουν δείξει ότι τα παιδιά που αθλούνται για παράδειγμα, έχουν περισσότερη αυτοπεποίθηση, καλύτερη σχολική απόδοση και λιγότερα προβλήματα συμπεριφοράς. Το θέμα όμως είναι πως θα πρέπει να αποβάλλουν την ένταση. Είναι καλό το παιδί να έχει κάποιο χόμπι, αλλά δεν χρειάζεται να παίζει μπάσκετ, ποδόσφαιρο και τένις. Ας επιλέξει αυτό που του αρέσει ώστε να έχει μετά ελεύθερο χρόνο για παιχνίδι.
Αυτό που έχει σημασία είναι να βοηθήσετε τα παιδιά σας να έχουν όμορφες αναμνήσεις από τα παιδικά τους χρόνια. Να θυμούνται τις σκανταλιές, τις ατελείωτες ώρες παιχνιδιού, τα γέλια, τα όνειρά που έκαναν με τους φίλους τους. Αυτές είναι οι βάσεις για το μέλλον τους. Μεγαλώστε δημιουργικά, αυθόρμητα και ευτυχισμένα παιδιά.
jenny.gr
