«Έχασα» πολύ νέα τη μαμά μου, οπότε δεν είχα βοήθεια από το σπίτι. Την ημέρα που γέννησα τον Απόλλωνα, το δεύτερο γιο μου, «έχασα» τη μητέρα μου, από πνευμονικό οίδημα.
Γέννησα το πρωί, ήρθε η μαμά μου το μεσημέρι, είδε το μωρό και μπροστά στην κλινική που γέννησα, στη Θεσσαλονίκη, πέρασε καρδιακό επεισόδιο.
Έτσι ξαφνικά, χωρίς να υπάρχει ιστορικό. Αν και πιστεύω ότι το …ιστορικό ήταν ο χαμός του αδελφού μου, που δεν μπόρεσε να το ξεπεράσει ποτέ. Κάποια χρόνια νωρίτερα είχα «χάσει» τον αδελφό μου, από αυτοκινητιστικό, ερχόμενος στην Αθήνα, συνέβη στα Καμένα Βούρλα.
Έτσι σταμάτησα να περνάω από τα Καμένα Βούρλα», αποκάλυψε η Μαρία Εκμεκτσίογλου στο Λοιπόν.
Πώς κατάφερες να διαχειριστείς τη γέννηση του παιδιού σου και την απώλεια της μητέρας σου ταυτόχρονα;
«Ήμουν λεχώνα στο δωμάτιο μου, δεν μου το είπαν… Την επόμενη μέρα το πρωί, πήρα τηλέφωνο στο σπίτι για να πω στη μητέρα μου να μου φέρει κάποια πράγματα που χρειαζόμουν, νυχτικά, κάποιο γλυκάκι, γιατί ήταν πολύ ξαφνικός ο τοκετός και δεν είχα πάρει πολλά πράγματα μαζί μου. Τηλεφώνησα και άκουσα στο σπίτι ήχους, φωνές ανησυχία, ενώ ήξερα ότι η μαμά μου αυτές τις ώρες δεν δεχόταν επισκέψεις, ήταν άνθρωπος του χουζουριού, του κεφιού και της μαγειρικής. Έπινε τον καφέ της, ετοίμαζε το πρωινό στον πατέρα μου, μαγείρευε πρώτα 3 φαγητά, λαδερό, μεζέ και δεν έβγαινε έξω. Μίλησα με μια γειτόνισσα και μου είπε: «Δεν είναι εδώ αυτή τη στιγμή η μαμά σου». Ρώτησα τι δουλειά έχει ο κόσμος στο σπίτι και της είπα ότι ήθελα να μιλήσω στον μπαμπά μου κι εκείνη μου απάντησε: «Ούτε ο μπαμπάς σου μπορεί να μιλήσει αυτή τη στιγμή.» «Τι έγινε» της απάντησα και η κυρία που μιλούσα άρχισε να κλαίει. Αμέσως κατάλαβα ότι κάτι έγινε, κάτι έπαθε η μαμά μου. Τότε μου το «ξεφούρνισε» εκείνη ωμά, κι έπαθα σοκ. Μεγάλο τραύμα», ανέφερε.
