Πώς νιώσατε όταν το παιδί σας την πρώτη φορά αρνήθηκε να το αγκαλιάσετε ή να το δώσατε ένα φιλί; Αν δεν σας έχει τύχει ακόμα, κάποια στιγμή αναπόφευκτα θα σας συμβεί. Μην αγχώνεστε η συμπεριφορά του αυτή είναι φυσιολογική και αναμενόμενη.
Τα περισσότερα παιδιά όταν ξεκινήσουν να πηγαίνουν σχολείο ή μπαίνοντας στην προεφηβεία ξαφνικά αρχίζουν να αντιμετωπίζουν τις αγκαλιές και τα φιλιά ως κάτι αρνητικό. Αρνούνται να τους δώσετε ένα φιλί την ώρα που τα αφήνετε στο σχολείο. «Έλα βρε μαμά, δεν είμαι μωρό», «αμάν με τα φιλιά σου, δεν θέλω σου λέω», οι φράσεις αυτές σίγουρα δεν σας αρέσουν καθόλου, αλλά είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη του. Είναι η περίοδος που το παιδί μαθαίνει να λειτουργεί έξω από το ασφαλές περιβάλλον του σπιτιού και αρχίζει πλέον συστηματικά να αυτονομείται και να στηρίζεται στα πόδια και στις δυνάμεις του.
Η τάση του να βάζει όρια στην ακαταμάχητη ανάγκη σας να το σφίξετε στην αγκαλιά σας είναι ένας τρόπος να σας δείξει ότι είναι πλέον αυτόνομο και ανεξάρτητο. Στόχος του δεν είναι να σας δείξει ότι σ’ έχει λιγότερο ανάγκη, γι’ αυτό μην πληγώνεστε. Το μόνο που θέλει είναι να σας δείξει πόσο μεγάλωσε και πως θα πρέπει να είστε υπερήφανες για εκείνο. Το παιδί σας προσπαθεί να γίνει αποδεκτό από τους συνομηλίκους του και να ενταχθεί στο νέο του περιβάλλον.
Ωστόσο, οι αγκαλιές από τους γονείς, τα φιλιά, το σ΄αγαπώ ανεξάρτητα από την ηλικία του παιδιού σας είναι πολύ σημαντικά και δεν θα πρέπει να λείπουν. Αυτό που χρειάζεται όμως, σ’ αυτή τη φάση είναι προσεγγίσετε το παιδί με περισσότερη διακριτικότητα. Συγκεκριμένα, αν το παιδί σας πει πως δεν του αρέσει να το φιλάτε μπροστά στους συμμαθητές του, τότε σεβαστείτε το. Δοκιμάστε σ΄ άλλο χρόνο να το φιλήσετε, για παράδειγμα πριν φύγετε το πρωί από το σπίτι και να του ευχηθείτε να έχει μια όμορφη μέρα. Ακόμα, το βράδυ πριν κοιμηθεί για καληνύχτα.
Μια αυθόρμητη αγκαλιά, είναι πάντα ευπρόσδεκτη, την ώρα που παίζει ή διαβάζει. Μεγαλώνοντας μπορεί να νιώθει ασφυκτικά με τις εκδηλώσεις αγάπης για το λόγο αυτό προσπαθήστε να διοχετεύσετε καθημερινά τη θέρμη σας με πιο διακριτικούς τρόπους. Ένα χάδι στα μαλλιά, το τρυφερό κράτημα του χεριού όταν περπατάτε στον δρόμο, ένα ενθαρρυντικό χτύπημα στην πλάτη για κάθε μικρό ή μεγάλο επίτευγμα συχνά είναι αρκετά για να νιώσει το παιδί την αγάπη, την τρυφερότητα και την υποστήριξη από τους γονείς του. Στην ουσία αυτό που πραγματικά χρειάζεται το μεγαλύτερο παιδί είναι να νιώθει ότι οι γονείς του είναι πάντα εκεί όταν τους χρειάζεται.
jenny.gr
