«Πειράζει κύριε μαλάκα, προβληματισμένε, που όντως σιγά – σιγά και λέγε – λέγε, μας πάνε σαν σκάρτη γκόμενα στα κατεχόμενα, που έλεγε και ο μακαρίτης;» Το κείμενο του Θέμου Αναστασιάδη, που γράφει σήμερα στο «Πρώτο Θέμα», για την γρήγορη ζωή και τον παράλογο θάνατο του Παντελή!
«Δεν ήταν μορφή, δεν ήταν Η φωνή, ήταν όμως ψυχή. Μόνος του με μία κιθάρα. Με ακροατές το απέραντο διαδίκτυο. Ο όρος αυτοδημιούργητος δεν πιάνει τον Παντελίδη. Λαοδημιούργητος, μάλιστα…» και συνεχίζει ο Θέμος Αναστασιάδης… «…κι έτσι όπως βγήκε στο στερέωμα χωρίς «λόγο», έτσι παράλογα χάθηκε…και από πλευράς καλλιτεχνικής ο Παντελής ήταν η αποθέωση του παράλογου, κόντρα στις νόρμες, ανάποδα στα πρότυπα, άσχετα με κάθε πρόβλεψη, και σε απίστευτη πορεία με εκείνη των πραγμάτων. Δεν υπάρχει τίποτα να εξηγήσει κάτι που ήρθε σαν ηφαιστειακή έκρηξη, από τα έγκατα της γης και έφυγε σαν σφαίρα προς το υπερπέραν, σε ένα τόσο κλασικό τροχαίο της Παραλιακής, μετά από μία ολονυχτία τόσο νουάρ, που θα την ζήλευε και η πιο μαύρη λογοτεχνία. Το «παράλογο» που, αν δεν καθόριζε υποσυνείδητα, σίγουρα χαρακτήρισε την σύντομη διαδρομή του περίεργου τραγουδιστή, είναι αυτό που συγκλονίζει τελικά ιδίως στο φινάλε του…» και συμπληρώνει, «Προσωπικά, δεν τον ήξερα καν τον μακαρίτη, ούτε με τρέλαινε και η μουσική του εδώ που τα λέμε, μια που έχεις και ακούσματα τον Στράτο και τον Άκη Πάνου δεν χρειάζεσαι μεθανόλες και υποκατάστατα. Μου είχε κάνει εντύπωση όμως η αφθεντικότητα του και ότι δεν γούσταρε καθόλου τις δημόσιες σχέσεις και το μπλα μπλα με το σταριλίκι.»
Ο Θέμος Αναστασιάδης με ένα καταπληκτικό κείμενο, όπως μόνο αυτός ξέρει να γράφει, ξεσκίζει την xekoliara την ιντερνετική κοινή γνώμη, για το κράξιμο στον Παντελίδη, για τα λουλούδια και για τα κατεχόμενα! Πρόκειται για ένα εντελώς διαφορετικό κείμενο που σίγουρα θα προκαλέσει.
