Σάκης Ρουβάς μετράει αντίστροφα για να ανέβει τα σκαλιά της εκκλησίας με την Κάτια Ζυγούλη ενώ αποκαλύπτει στο Πρώτο Θέμα πως έχει ονειρευτεί τον εαυτό του ντυμένο γαμπρό πάνω σε άσπρο άλογο.
Γάμος μετά από 14 χρόνια συμβίωσης… «Ήρθε η στιγμή για αυτή την, υπέροχη μέρα και με την Κάτια νιώθουμε μεγάλη ευτυχία και προσμονή. Θα τη ζήσουμε και θα τη γιορτάσουμε μαζί με τα παιδιά μας και θα δημιουργήσουμε αναμνήσεις που θα μοιραζόμαστε νια όλη μας τη ζωή»
Φαντάστηκα για πρώτη φορά τον εαυτό μου με γαμπριάτικο κοστούμι… «Σε ένα όνειρο, όπου ντυμένος γαμπροί διέσχισα όλη την παλιά πόλη της Κέρκυρας, πάνω σε ένα λευκό άλογο και έφτασα στην εκκλησία που βρίσκεται το σκήνωμα του Αγίου Σπυρίδωνα»
Το νυφικό της Κάτιας… «Κρατάμε το έθιμο ως προς το νυφικό, αυτό δηλαδή που επιτάσσει ο γαμπρός να μη δει τη νύφη με αυτό πριν από τον γάμο. Η Κάτια μου το κρατάει μυστικό, παρά τις πιέσεις μου. Θα τη δω με το νυφικό της για πρώτη φορά στα σκαλιά της εκκλησίας»
Θυμάμαι από την πρώτη συνάντηση μας με την Κάτια… «Ένταση, ηλεκτρισμός, πάθος, έρωτας με την πρώτη ματιά όταν συναντήθηκαν τα βλέμματα μας και έμεινε ο ένας καρφωμένος αλλά και αφημένος στο βλέμμα του άλλου, έτσι που σε αυτά τα πρώτα δευτερόλεπτα πιστεύω ότι και οι δύο ανακαλύψαμε ότι ο ένας είναι φτιαγμένος για τον άλλον»
Όταν μου ανακοίνωσε η Κάτια ότι είναι έγκυος στο πρώτο μας παιδί…«Χαρά, χαρά, χαρά! Ενας νέος κόσμος ανοιγόταν μπροστά μου. Μια νέα ζωή! Συναισθήματα σπάνια, ευτυχία, συγκίνηση σε όλο τους το μεγαλείο»
Πολύτεκνος πατέρας… «Πάντα ήθελα να δημιουργήσω μια μεγάλη οικογένεια. Είναι εκπληκτικό, υπέροχο να ζεις, να παρατηρείς τέσσερα παιδιά να μεγαλώνουν, να εξελίσσονται μαζί και ταυτόχρονα το καθένα να εκφράζει τη μοναδικότητα του, τα θέλω του. Είμαι ευγνώμων και το απολαμβάνω, είμαι δε βέβαιος ότι θα το απολαμβάνω για όλη μου τη ζωή»
Πώς ανακοινώσαμε στα παιδιά τον γάμο… «Στα παιδιά τον γάμο δεν τον ανακοινώσαμε, τον συναποφασίσαμε ειδικά μαζί με την Αναστασία. Είπαμε ότι θα περιμένουμε να μεγαλώσουν λίγο όλα για να είναι παρόντα. Τα παιδιά ανυπομονούν για αυτή τη στιγμή που θα είμαστε όλοι μαζί στην εκκλησία και θα συνοδεύουν τη μαμά τους ως παρανυφάκια»
