«Οι άντρες δεν κλαίνε», «Οι άντρες δεν πονάνε», « Οι άντρες δεν γκρινιάζουν» ή «Τι άντρας είσαι εσύ μωρέ;»
Φράσεις υποδεικνύουν μία κουλτούρα που, απ’ ότι φαίνεται, φέρνει μόνο δυστυχία. Ο άντρας, όπως και κάθε άνθρωπος, έχει ευαισθησίες, ευάλωτα σημεία, είναι τρυφερός και μερικές φορές λυγίζει!
Το να καταπιέζουμε την ευαίσθητη πλευρά των αγοριών νομίζοντας πως έτσι θα γίνουν «άντρες», το μόνο που καταφέρνουμε είναι να μεγαλώσουμε καταπιεσμένους ανθρώπους που κρύβουν τον πραγματικό τους εαυτό και ζουν δυστυχισμένοι. Είναι σημαντικό, λοιπόν, εμείς οι μαμάδες, να ενθαρρύνουμε τα αγόρια μας να εκφράζονται ελεύθερα, να είναι τρυφεροί και να μάθουν να σέβονται, να φροντίζουν και να αγαπούν τον εαυτό τους και τους ανθρώπους τους. Όπως και η παρακάτω μαμά:
«Γράφει γλυκά ραβασάκια και τ’ αφήνει στο κρεβάτι μου, μου βουρτσίζει τα μαλλιά για να με χαλαρώσει έπειτα από μια δύσκολη μέρα και μαθαίνει κρυφά γαλλικά για να με ξαφνιάσει.
Ο 7χρονος γιος μου, χωρίς να θέλω να μειώσω τον άντρα μου, είναι… ειδικός σε θέματα αγάπης και θέλω να παραμείνει έτσι!
Και προτού αρχίσετε να φαντάζεστε πως μεγαλώνω έναν “μαμάκια” που δεν ξεκολλάει από τη μαμά του ή ότι θα γίνω η χειρότερη πεθερά του κόσμου, κάνετε λάθος. Δεν προσπαθώ να μεγαλώσω ένα αγόρι κολλημένο στην μαμά του, αλλά κάποιον που θα μπορεί να σέβεται, να φροντίζει και να αγαπά την μελλοντική του σύντροφο.
Ο γιος μου έχει μια στοργική και τρυφερή ψυχή, που κάποιες φορές κρύβεται πίσω από βρώμικα παντελόνια, τσιμπιές και πειράγματα στις αδελφές του ή ασύλληπτη ενέργεια.
Και νομίζω πως η δουλειά μου είναι να ενθαρρύνω την τρυφερή του πλευρά και να αναδείξω την γλυκιά προσωπικότητα που κρύβει μέσα του. Η ευαισθησία του, η ενσυναίσθηση και η στοργή που τον χαρακτηρίζουν δεν είναι σημάδια αδυναμίας. Αντίθετα, είναι στοιχεία απαραίτητα για τις όμορφες και δυνατές σχέσεις που θα συνάψει στο μέλλον.
Αν ο γιος μου τα καταφέρνει καλά στο σχολείο και γίνει ένας επιτυχημένος επαγγελματίας, φυσικά και θα είμαι υπερήφανη γι’ αυτόν. Ωστόσο, θα είμαι ακόμα πιο υπερήφανη αν μεγαλώσω έναν σωστό άνθρωπο, καλό σύζυγο και τρυφερό πάτερα που αντλεί την ευτυχία του από τους ανθρώπους που αγαπά.
Μπορεί να είναι ακόμα μικρός και να απέχει αρκετά χρόνια από τη στιγμή που θα φτιάξει τη δική του οικογένεια, αλλά τα θεμέλια μπαίνουν από τώρα. Παρόλα αυτά, όχι μόνο απολαμβάνω, αλλά και ενθαρρύνω τις εκδηλώσεις της αγάπης του, γιατί θέλω να μπορεί να είναι ο εαυτός του, χωρίς ντρέπεται. Το ασφαλές περιβάλλον της οικογένειάς μας είναι ο κατάλληλος χώρος για να δοκιμάσει νέες συμπεριφορές, να τεστάρει τα όριά του και να ανακαλύψει ποιος πραγματικά θέλει να είναι.»
