Η Ναταλία Δραγούμη έχει αποδεχτεί το πέρασμα του χρόνου, αναφέρεται στις πλαστικές επεμβάσεις, και παραδέχεται ότι τη θλίβει να βλέπει… μια γυναίκα 60άρα να προσπαθεί να παίξει την 35χρονη. Ευτυχία της είναι η οικογένειά της. Όλα αυτά στο περιοδικό People!
Ο χρόνος που περνά σε προβληµατίζει;
Μου δηµιουργεί άγχος µόνο για το θέµα της υγείας και το πλησίασµα του τέλους. Η φθορά δεν µε απασχολεί. Νοµίζω ότι, αν έχω την υγεία µου, σε κάθε ηλικία µου θα τη βρίσκω την άκρη.
Πέρασες ποτέ κρίση ηλικίας;
Μέχρι στιγµής, όχι. Ή µήπως όταν σκέφτοµαι διάφορα αρνητικά είναι λόγω της «κρίσης ηλικίας»; Δεν ξέρω. Βεβαίως, αν παίζοντας, για παράδειγµα, βόλεϊ αρχίσω να τραυµατίζοµαι µε το παραµικρό, θα προβληµατιστώ. Όπως µε απασχολεί και το ότι ενώ παλιότερα που έβγαινα έπινα το κρασί µου και την εποµένη ήµουν εντάξει, τώρα δεν συµβαίνει αυτό… Ξέρω ότι δεν φταίει το κρασί. Η ηλικία φταίει. Αυτό, ναι, µε αγχώνει.
Ο καθρέφτης σε αγχώνει;
Όχι. Είµαι φιλάρεσκη, αλλά έχω δει ωραίους ανθρώπους και σε µεγάλη ηλικία. Δεν σηµαίνει ότι το ωραίο είναι µόνο το νέο. Κατεξοχήν θα πεις «ναι, ο νέος είναι ο ωραίος», αλλά µε ικανοποιεί το ότι βλέπω τη φρεσκάδα στα παιδιά µου, που τα νιώθω ως συνέχειά µου.
Θα έµπαινες στη διαδικασία µιας πλαστικής επέµβασης;
Είναι κάτι που έχω σκεφτεί. Ποτέ µη λες «ποτέ», αλλά απ’ τη µια νιώθω ότι µεγαλώνοντας µπορώ να συµβιβάζοµαι µε την όποια ηλικία µου…
Και από την άλλη;
Σκέφτοµαι «Μήπως πρέπει, λόγω της δουλειάς, να µπω κι εγώ στη µάχη µε το χρόνο; Μήπως λόγω των ρυτίδων µου δεν θα µε επιλέγουν;». Και µετά το ξανασκέφτοµαι… Άλλωστε, υπάρχουν ρόλοι 50άρας, 60άρας, 70άρας. Ποια θα τους παίξει όµως αυτούς τους ρόλους, αν όλες µας παραµένουµε σταθερά 35 και 40 χρόνων;
tlife.gr
