Τα νοσοκομεία είναι τα αεροδρόμια της ζωής. Αναμονές, αφίξεις, αναχωρήσεις, εισιτήρια, εξιτήρια, κάποιοι μόλις ήρθαν εδώ, κάποιοι θα φύγουν. Κάποιοι θα φύγουν για πάντα.
Δάκρυα χαράς ή λύπης, κάποιες φορές αυτά τα δύο πάνε μαζί, γεννήσεις και δύσκολοι αποχαιρετισμοί. Η διαφορά είναι πως κανείς δεν έρχεται εδώ με τη θέλησή του. Κανείς ποτέ δεν είναι έτοιμος πραγματικά για αυτό το ταξίδι.
Οι άνθρωποι έχουν μάθει να βρίσκουν καλές λέξεις για άσχημα πράγματα. Επεισόδιο για την καρδιά ή τον εγκέφαλο που τα έπαιξαν. Σχήμα για τις χημειοθεραπείες. Εξέλιξη της νόσου για την κατάσταση που χειροτερεύει. Είμαστε αλλεργικοί στην αλήθεια.
Πλανήτης Επείγοντα, γραφείο κίνησης. Εσύ πώς βρέθηκες εδώ; Ποια είναι η σειρά σου; Πόσες ώρες θα χρειαστεί να περιμένεις; Αντέχεις να περιμένεις; Είναι η πρώτη σου φορά ή όχι; Ξέρεις πού πρέπει να πας ή είσαι στα χαμένα; Στα νοσοκομεία ο χρόνος αλλάζει. Και καταλαβαίνεις πως είναι το μόνο, ίσως πράγμα, που δεν μπορείς να αγοράσεις σε αυτή τη ζωή. Πού πουλάνε χρόνο, εκτός από τα περίπτερα;
Κάποιοι δεν θα σταματήσουν ποτέ να διαγωνίζονται μεταξύ τους. Ακόμη και στον πόνο. Πόσα χειρουργεία έχετε κάνει εσείς; Εμείς να δείτε τι περάσαμε, πού να σας τα λέμε. Αφού είστε έτσι, πάλι καλά να λέτε.
Σετ τηλεόραση + ξαπλώστρα συνοδού μόνο 10 ευρώ. Αν θέλεις και ορθοπεδικά στρώματα. Για μακροχρόνια μίσθωση ισχύουν ειδικές τιμές, μεγάλες εκπτώσεις και ευκολίες πληρωμής. Επάγγελμα μοιραστήρι, μεροκάματο, μαύρο, μικρές κάρτες διάσπαρτες σε μεγάλους διαδρόμους. Γρήγορα βήματα, βιαστικές κινήσεις, εσείς θα την κρατήσετε κι άλλο; Αφαιρεί την οθόνη και φεύγει για τον επόμενο θάλαμο. Ο χρόνος είναι χρήμα. Και εδώ.
Το κορίτσι στο κυλικείο ανακατεύει μηχανικά τη ζάχαρη στον καφέ. Της έχουν ζητήσει δυο φρέντους εσπρέσους. Μέτριους προς το γλυκό. Τα μάτια της είναι γλυκά αλλά το βλέμμα της αυστηρό. Κοιτά την ουρά, παίρνει βαθιές ανάσες και συνεχίζει. Πρέπει να συνεχίσει. Επαγγελματισμός είναι να κάνεις τη δουλειά σου σωστά ακόμη κι όταν δεν σου αρέσει.
Μόνο εσύ μπορείς να ανοίξεις την πόρτα για να μπει ο Χριστός στην καρδιά σου. Μην ξεχνάς πως και ο ληστής στο σταυρό σώθηκε. Έχετε εξομολογηθεί; Θέλετε να κοινωνήσετε; Θρησκευόμενες εθελόντριες προσφέρουν αγάπη και εικόνες του Παϊσίου, ενημερώνουν για τα ωράρια της λειτουργίας. Σώζει η πίστη;
Φωνές που μπερδεύονται και γίνεται αδύνατο να τις ξεχωρίσεις. Έντονες συζητήσεις. Δεν έχει πολύ χρόνο, πρέπει να το καταλάβεις, μίλησε με το δικηγόρο, θα πληρώσετε μια περιουσία. Περιουσίες και χρήματα που πρέπει να αλλάξουν χέρια, γιατί μετά θα είναι αργά. Για ποιον;
Ακόμα και οι πιο σκληροί μαλακώνουν στον πόνο. Όταν οι μεγάλοι γίνονται ανυπεράσπιστοι ξαναγίνονται παιδιά. Ζητούν βοήθεια, γκρινιάζουν, παρακαλούν, κλαίνε. Με τους μικρούς συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο, ενηλικιώνονται απότομα και μαθαίνουν να ζουν με αυτό που πρέπει να αντιμετωπίσουν.
Έχεις μάθει να λες ψέματα σε αυτούς που αγαπάς;
Δεν είναι εύκολο να αλλάζεις συνήθειες. Να μην έχεις νεύρα όταν σου έχουν κόψει το τσιγάρο. Κρατά το στατώ του ορού σαν σκήπτρο, αντί για μανδύα φορά πιτζάμες και φυσά τον καπνό. Οι δικοί του έφυγαν και βρήκε την ευκαιρία που περίμενε. Είναι αβοήθητος αλλά νιώθει σαν βασιλιάς.
Στα δύσκολα κάποιοι βγάζουν το χειρότερο τους εαυτό και γίνονται αδύναμοι. Φωνάζουν, κατηγορούν, βρίζουν. Γιατί δεν άλλαξαν τον καθετήρα; Πού είναι το κράτος; Γιατί πληρώνουμε; Πεθαίνουμε, το καταλαβαίνετε; Δεν πεθαίνει εκείνος, αλλά ο πρώτος πληθυντικός βολεύει πάντα. Να πηγαίνατε σε ένα ιδιωτικό, κύριε, αν θέλατε ξενοδοχείο, του απαντούν. Θα τα γαμήσω όλα εδώ μέσα, ουρλιάζει, στην επόμενη σκηνή έρχονται οι σεκιουριτάδες.
Δύναμη είναι να έχεις υπομονή.
Μια γυναίκα βάζει τα κλάματα. Η μητέρα της πέθανε ενώ εκείνη μιλούσε στο κινητό. Ήταν διαρκώς εκεί, δίπλα της, αλλά έλλειπε όταν εκείνη έφυγε. Οι γιατροί προσπαθούν να τη συνεφέρουν, της λένε να ηρεμήσει, η μαμά «ηρέμησε».
Όταν βλέπεις κάποιον να πεθαίνει μπροστά σου, έχεις μεγαλώσει χωρίς ίσως να το καταλάβεις. Πόσους έχεις δει;
Επισκεπτήριο, κουτιά, χυμοί, χαμόγελα, συγγενείς που κοιτούν το ρολόι, όλα θα πάνε καλά. Εκείνος κοιτά τη διπλανή κλίνη, δεν έχει έρθει κανένας για αυτόν, είναι μόνος. Νεαρέ, καταλαβαίνεις γιατί πρέπει να φτιάξεις τη ζωή σου και να κάνεις οικογένεια;
Αλλαγή βάρδιας, ξενυχτισμένα πρόσωπα αγκαλιάζονται και αλλάζουν σκυτάλη, εφημερία, θόρυβος, μια παχύσαρκη νοσηλεύτρια πρέπει να αλλάξει ορό σε μία λιπόσαρκο ασθενή. Διαμαρτύρεται, το σαμπό κουνιέται νευρικά. Όλα αυτή πρέπει να τα κάνει; H γυναίκα την κοιτά με ντροπή, φορά μάσκα, δυσκολεύεται να μιλήσει, κουνά το χέρι. Τι θέλει να πει;
Ποιον ψάχνεις; Μπλε, μπορντό, λευκές, πράσινες μπλούζες, στηθοσκόπια. Ειδικευόμενοι, γιατροί, χειρουργοί, κινούνται βιαστικά, τους σταματούν συγγενείς. Τα πρόσωπα σοβαρεύουν, τα κεφάλια σκύβουν. Πόσο καλά είναι τα νέα σήμερα; Τι έδειξαν οι εξετάσεις;
Μεσάνυχτα, το πρωί κάτι άλλο, το βράδυ συνοδός, πενήντα ευρώ τις καθημερινές, ογδόντα τις Κυριακές και τις αργίες, μην ξεχάσετε τα χάπια που πρέπει να πάρει, αν χρειαστείτε κάτι πάρτε τηλέφωνο, ορίστε τα χρήματά σας. Η συντροφιά έχει αντίτιμο.
Κομμένα πλαστικά μπουκάλια νερού ή άδειων ορών για συλλογή ούρων, λερωμένο υπόστρωμα, κηλίδες αίματος, δυσοσμία, τελειωμένο αντισηπτικό, σκισμένα σεντόνια, παρατημένος δίσκος φαγητού, μισοτελειωμένες φρυγανιές, επαναλαμβανόμενο βογγητό σαν beat.
Ανανήψεις και αγωνία, κοντινά πρόσωπα που γυροφέρνουν βόλτες, περιμένοντας μια πόρτα να ανοίξει. Στην Εντατική καταλαβαίνεις πως δεν ισχύει ακριβώς ό,τι έχεις δει στην τηλεόραση.
Υπάρχει τύχη ή όχι εδώ μέσα;
Αφίσες με συνθήματα. Αύξηση δαπανών για την Δημόσια Υγεία. Προσλήψεις προσωπικού. Ένταξη στα ΒΑΕ. Μονιμοποίηση του προσωπικού που υπηρετεί με ελαστικές μορφές απασχόλησης. Αν τις διαβάσεις, ζητούν μόνο χρήματα. Κάλεσμα για πορείες σωτηρίας. Δεν υπάρχει καμία σωτηρία με το συνδικαλισμό.
Κάποιοι άνθρωποι παρακαλούν να σωθούν. Άλλοι παρακαλούν να πεθάνουν.
Απώλεια επαφής με το περιβάλλον, σπασμοί, σώμα στον αυτόματο πιλότο, στοπ. Χρειάζονται λίγα δευτερόλεπτα για να κρυώσει μια ζεστή σάρκα. Παγωμάρα. Υπάρχει κάτι άλλο μετά από εδώ; Θα χρειαστεί να έρθεις ξανά ή όχι;
