Τις τελευταίες ώρες το γύρο του διαδικτύου κάνει η τρυφερή εξομολόγηση της μαμάς Μαρίας Παπαδοπούλου που έγραψε στη σελίδα “Εθελοντές Δότες Μυελου των Οστών Σητείας” για την μάχη που έδωσε το παιδί της με το παιδικό καρκίνο.
Η ΤΡΥΦΕΡΗ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΜΙΑΣ ΜΑΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΤΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ
Ηρωίδα λεει …. Ηρωιδα γιατί;
Δεν υπάρχουν ήρωες καμάρι μου και πόσο μάλλον μάνες ηρωιδες!
Και τι δεν θα δινα να δω τη ζωή ξέγνοιαστα έστω για μια στιγμη!
Να κλείσω τα ματια έστω για ένα βράδυ χωρίς να αναστεναξω, χωρίς να ζητήσω δύναμη από το Θεό!
Ηρωίδα γιατί; Γιατί έπρεπε να παλέψω τόσο σκληρά για να αποδεχτώ το παιδί μου;
Όχι αγάπη μου εγώ δεν είμαι ήρωας! Ήρωας είναι το παιδί μου!
Γιατί μου συγχώρεσε όλα τα λάθη μου , όλους τους φόβους μου…γιατί μου έδωσε το χρόνο που χρειαζομουν για να την αγαπήσω χωρίς να προσδοκώ…
Γιατί μου έμαθε να αγαπώ ότι δεν φαίνεται μόνο με τα ματια…
Γιατί συγχωρεί το δάκρυ που κρύβεται πίσω από κάθε γέλιο μου…
Κι όσο κι αν θεωρώ ότι πέτυχα σαν μάνα έρχεται η στιγμή που ξεκινώ όχι από εκεί που σταμάτησα αλλά ξανά από την αρχή!
Ένα της χαμόγελο είναι αρκετο να με κάνει να αναθεωρώ ότι με κόπο έφτιαξα.
Όχι δεν είμαι ηρωίδα ,κουρασμένη είμαι!!
Θυμωμένη με όλους αυτούς που πρέπει να πείσω για τα αυτονόητα αλλά και με μένα που χρειάστηκε να σκεφτώ ότι είναι αυτονόητο! Δεν διάλεξα το ρόλο μου ,μου δόθηκε…ήρωες είναι αυτοί που διαλέγουν
αυτό το ρόλο.
Όχι αγάπη μου να μην ακούς κανέναν! Η μαμά σου μόνο ήρωας δεν είναι!
Η μαμά σου κλαίει κρυφά κάθε βράδυ γιατί φοβάται….η μαμά σου ονειρεύτηκε εφιάλτες όταν σε κράταγε στην αγκαλιά της ενώ θα έπρεπε μόνο να χαμογελα!
Μικρε μου θησαυρε..συγχώρεσε όλους αυτούς που νομίζουν ότι πολεμάω με δαίμονες … Τον εαυτό μου πολεμάω!
Και όταν με βλέπεις να λυγάω έλα στην αγκαλιά μου και θύμισε μου πως η αγάπη δεν είναι πόλεμος… Γίνε γι’ ακόμη μια φορά ο ήρωας μου!
infokids.gr
Advertisements
