Συγκλόνισε με την ερμηνεία της η Μαρία Καβογιάννη στη σειρά «Maestro» όμως δεν είναι η πρώτη φορά. Καθιερώθηκε ως μεγάλη πρωταγωνίστρια, παρ’ όλο που δεν της ανατέθηκε ποτέ ο βασικός ρόλος.
Ως παρθένα υπηρέτρια στo «Ντόλτσε Βίτα» είχε καταφέρει να μας συσπειρώσει, με κοινό αίτημα να βρεθεί ένα καλό παιδί για την Ασπασία. Ο Αντώνης (Θανάσης Ευθυμιάδης) δεν ήταν σίγουρα ο κατάλληλος, καθώς ήταν ερωτευμένος με τη Χριστίνα Μαρκάτου (Αννα Παναγιωτοπούλου), αλλά η Ασπασία τον διεκδικούσε. Με αφέλεια, με λαϊκά τερτίπια, με άγαρμπες εξομολογήσεις και κυρίως βυθισμένη σε μία ψευδαίσθηση πως όσα λέγονται την αφορούν και αφήνουν μια χαραμάδα για να ανοίξει στη συνέχεια μια μεγάλη πόρτα που θα οδηγούσε σε κοινή ζωή.
Φευ! Ποτέ δεν αποκαταστάθηκε. Η Ασπασία είχε τσαγανό, ήταν τσαπερδόνα, γέμιζε με οξυγόνο το αρχοντικό της οικογένειας Μαρκάτου και τα σαλόνια μας, αλλά ήταν πάντα άτυχη. Τότε η Μαρία Καβογιάννη άρχισε να γίνεται όχι μόνο γνωστή, αλλά και ιδιαίτερα συμπαθής. Με παίξιμο που είχε ένταση διακριτική – όχι διαπεραστική. Τότε γνωρίστηκε και με τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη, για να ακολουθήσει στη συνέχεια μια δυνατή συνεργασία κινηματογραφική, η οποία στην πορεία της έφτασε στους Παξούς του «Maestro».
Οι ρόλοι
Η Μαρία ήταν το λαϊκό κορίτσι που σε κοιτούσε με τα μεγάλα γαλάζια μάτια της και σχεδόν σου μιλούσε με το βλέμμα. Ηταν μια ηθοποιός πολύ διαφορετική σε σχέση με τις προδιαγραφές των καστ της ιδιωτικής τηλεόρασης του ’90. Και αν ο φόβος ήταν να μην τυποποιηθεί στον ρόλο της υπηρέτριας, καθώς νωρίτερα είχε υποδυθεί κάτι ανάλογο στους «Φρουρούς της Αχαΐας», μία ιστορική ερμηνεία έρχεται να τον απομακρύνει.
Η Μαρία Καβογιάννη μιλάει για το σίριαλ «Ντόλτσε Βίτα»
Η Κορίνα των «Εγκλημάτων», η οποία θα εκστομίσει το αιώνιο σύνθημα «Εγώ για τον Ηράκλειτο κόβω φλέβες», γκρεμίζει στερεότυπα και ανοίγει την πόρτα να μπουν οι ρόλοι εκδιδόμενων γυναικών όχι ως δραματικά θύματα, αλλά ως γυναίκες επιθυμητές που με όχημα τον eρωτα και το σeξ κόλασαν όλη την πρωταγωνιστική βεντάλια την ώρα που τα μέλη της οικογένειάς τους δέχονταν συγχαρητήρια για τη δήθεν ακαδημαϊκή πορεία τους. Η σειρά θα γίνει σημείο αναφοράς της σύγχρονης κωμωδίας, ενώ θα βρεθεί ο μαγικός τρόπος να μπει ένας τόσο δύσκολος και συνάμα επικίνδυνος ρόλος για οικογενειακή μυθοπλασία μέσα στα σπίτια. Η Κορίνα γίνεται τηλεοπτικό είδωλο και η Μαρία Καβογιάννη από την παρθένα Ασπασία περνά στην αντίπερα όχθη, αλλά το ίδιο συμπαθής και αγαπητή. Τίποτα δεν θυμίζει την ερωτοχτυπημένη οικονόμο της Μαρκάτου, παρά μόνο το μεγάλο γαλάζιο βλέμμα της, το οποίο συνεχίζει να ακροβατεί με δεξιοτεχνία μεταξύ απορίας και πονηριάς…
Η Καβογιάννη πλέον γίνεται πρωταγωνίστρια πρώτης γραμμής και περιζήτητη στους κύκλους της μυθοπλασίας. Κάτι που αν της το έλεγες λίγα χρόνια πριν ίσως και να το άκουγε σαν ανέκδοτο, αφού δεν ανήκε στην κάστα εκείνων που ονειρεύονταν ρόλους με κοινό. Το έχει πει ξεκάθαρα: «Δεν ήθελα ποτέ να γίνω ηθοποιός, αλλά δεν ξέρω κι εγώ πώς παρασύρθηκα και έγινα. Τελείωσα το σχολείο, πήγα σε μια σχολή, πέρασα στην ΑΣΟΕΕ και σπούδασα οικονομικά και μετά έγινα δασκάλα.
Δούλεψα ως δασκάλα για 7 χρόνια, ήμουν πάρα πολύ χαρούμενη που έκανα αυτό το επάγγελμα και ήθελα να δώσω στα παιδιά πάρα πολλές πληροφορίες, να μάθουν πολλά πράγματα και ιδίως για την τέχνη. Ασχολήθηκα πάρα πολύ με τα παιδιά του Δημοτικού, όπου και δούλεψα για επτά χρόνια». Αυτή είναι η Μαρία. Μια αγκαλιά που μόλις ανοίξει η πόρτα του πατρικού σπιτιού της στον Βύρωνα, σε έναν μαγικό πεζόδρομο, είναι έτοιμη να σε υποδεχτεί.
«Maestro»
Στο σπίτι της παντού θα δεις διάσπαρτα γλυπτά. Προτομές, αγάλματα, αντικείμενα. Και λουλούδια. Πολλά λουλούδια. Είναι ένας συνδυασμός που μαρτυρά τις ελευθερίες ενός ζευγαριού. Εκείνης και του γλύπτη συζύγου της. Μία μαγική συνταγή έχει κρατήσει το ζευγάρι ενωμένο και αγαπημένο σε βάθος χρόνου. «Παίζει πολύ ρόλο η προσωπικότητα των ανθρώπων, η ανεξαρτησία, οι διαφορετικοί δρόμοι που έχει διαλέξει ο καθένας, που κάποια στιγμή ενώνονται και βοηθάει ο ένας τον άλλον. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Να μην επεμβαίνει τόσο πολύ ο ένας στον άλλον, αλλά να είναι και παρεμβατικός και συντροφικός στις επιλογές του. Γιατί και ο άνδρας μου είναι καλλιτέχνης και έχουμε καλλιτεχνικά ενδιαφέροντα».
Η μοιραία «συνάντηση»
Η κωμωδία ήταν η αφετηρία, αλλά οι δραματικοί ρόλοι είναι αυτοί που θα ξεδιπλώσουν μια άλλη πτυχή της Καβογιάννη, μια αθέατη αλλά πανίσχυρη πλευρά της με ξεκίνημα τη σειρά «Χαρά αγνοείται» σε ρόλο σπαρακτικής μάνας.
Ωστόσο, ο ρόλος που θα σημάνει μια μεγάλη στροφή στη συνείδηση του κοινού είναι αυτός που θα της δώσει ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης στην ταινία «Ενας άλλος κόσμος». Η Μαρία θα γνωρίσει την πιο τρυφερή εκδοχή του eρωτα στα 60 της σε ένα σούπερ μάρκετ με τον ΤΖ. Κ. Σίμονς. Θα δραπετεύσει από τον μικροαστικό εγκλωβισμό της βρίσκοντας καταφύγιο στα ράφια με τα προϊόντα σε ένα συνοικιακό σούπερ μάρκετ.
Με όχημα το καρότσι ο eρωτας θα απογειωθεί και η ζωή της πρωταγωνίστριας θα συγκινήσει για την αμεσότητα και την αλήθεια του. Μια υποκριτική ορμή πρωτόγνωρη, με ένα βλέμμα διαπεραστικό και «γεμάτο» δάκρυα σαν απάντηση σε μία ζωή χαμένη και σπαταλημένη στον βωμό των στερεοτύπων. Η ερμηνεία της θα είναι αυτή που θα κυριαρχήσει στην ταινία και θα έρθει να παρασύρει μαζί της πολλές γυναίκες που θα δουν στο πρόσωπο της Καβογιάννη τη ζωή τους ερμηνευμένη από έναν θαυμάσιο χαμαιλέοντα της υποκριτικής.
Επόμενος σταθμός, το «Maestro». Μία θριαμβευτική επιστροφή στους Παξούς, στο σημείο όπου ξεκίνησε η σχέση της Μαρίας και του Χριστόφορου λίγο μετά την «Ντόλτσε Βίτα». Εκεί έμελλε να γυριστεί η πιο δυνατή στιγμή της μυθοπλασίας για τη φετινή σεζόν.
Η γάργαρη Μαρία αρχικά θα υποδεχτεί τον δάσκαλο της μουσικής με μία αφελή ερώτηση: «Πάολα ακούτε;». Κάπως έτσι προσπαθεί να απενοχοποιήσει τις επιλογές της. Τις απλές αυθόρμητες επιλογές της που ένα «ναι» του δασκάλου θα τις νομιμοποιήσει και θα τη δικαιώσει. Για να ακολουθήσει η σκηνή του ξυλοδαρμού.
Συγκλονιστική ερμηνεία
Αυτού που μέχρι τώρα περιγράφεται στα δελτία ειδήσεων και στις ιστοσελίδες, ακούγεται από τα διπλανά διαμερίσματα, ψιθυρίζεται στη γειτονιά, αλλά κανείς δεν έχει δει. Ο Παπακαλιάτης ανοίγει την πόρτα και δείχνει την ωμή βία. Με κάθε λεπτομέρεια. Το κτήνος σε κάθε κίνηση βαρβαρότητας και τα θύματά του να ποδοπατούνται και να χτυπιούνται αλύπητα και με μίσος. Η Μαρία είναι η μάνα που θα προσπαθήσει να υπερασπιστεί το παιδί της. Και για μία ακόμη φορά θα βρεθεί άγρια ξυλοκοπημένη από τον δυνάστη σύζυγο. Και θα κρύψει τις μελανιές και τα σημάδια της. Θα χαθεί μέσα στο πλήθος της τοπικής κοινωνίας υποδυόμενη την ευτυχισμένη σύζυγο που ακούει Πάολα…
Η ερμηνεία της Καβογιάννη θα σοκάρει. Για την αλήθεια και το μεγαλείο της. Για το δάγκωμα της γροθιάς της από πόνο. Για τα δάκρυα που ανακατεύτηκαν με το αίμα των πληγών και κύλησαν στο γυαλί της τηλεοπτικής οθόνης. Για τους πνιχτούς λυγμούς που παρέσυραν ακόμη και όσους από εμάς δεν συγκινούμαστε και τόσο εύκολα πλέον… Στο πρόσωπο της Καβογιάννη κάθε κακοποιημένη γυναίκα βρήκε μια πλευρά της δύσκολης αλήθειας της. Σπουδαία ηθοποιός. Σε μια δύσκολη και ιδιαίτερα απαιτητική σκηνή. Που πονάει και τον θεατή και τον ηθοποιό.
Πολλά χρόνια μετά την αφελή Ασπασία, η Καβογιάννη έρχεται να αφήσει ένα πολύ διαφορετικό αποτύπωμα. Δίχως λόγια, δίχως να αρθρώσει λέξη. Απλώς ερμηνεύοντας ένα θύμα. Και την πορεία του στην αποδοχή της κακοποίησής του με σιωπή επίσης. Το γαλάζιο βλέμμα της Καβογιάννη στο πέρασμα των χρόνων παρέμεινε αναλλοίωτο και παραδόθηκε σε μία ατέρμονη περιδίνηση στα νερά της τηλεοπτικής μυθοπλασίας. Στην επιφάνεια και ενίοτε με καταδύσεις στο συναίσθημα. Οπως ακριβώς αρμόζει σε μία μεγάλη ηθοποιό και έναν σπουδαίο άνθρωπο.
