Η Ορθούλα Παπαδάκου σε πρόσφατη συνέντευξή της μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στην δική της συμμετοχή στο Survivor, αποκαλύπτοντας τις αντίξοες συνθήκες που βίωσε τότε.
Αρχικά αποκάλυψε ότι όταν έφυγε από το Survivor έγινε καταθλιπτική και εμμονική: «Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, μπήκα κατευθείαν στο νοσοκομείο με πολλά προβλήματα υγείας. Ήθελα ηρεμία και δεν άντεχα θορύβους. Είχα πάθει πολιτισμικό σοκ και δεν άντεχα σε κλειστούς χώρους» δήλωσε στο περιοδικό YOU.
Η Ορθούλα αναφέρθηκε και στις δύσκολες στιγμές στο παιχνίδι, τονίζοντας πως πραγματικά υπήρξαν στιγμές που κινδύνεψε: «Ναι, κινδύνεψα, όχι μια φορά αλλά πολλές. Η πιο σοβαρή δεν παίχτηκε ποτέ στον αέρα. Από τον ζωμό της καρύδας που πίναμε, έπαθα διάρροια και μετά αφυδάτωση. Ζητούσα γιατρό, αλλά ήρθε όταν ήμουν λιπόθυμη πέντε λεπτά στην παραλία και φοβήθηκαν οι συμπαίκτες μου. Ξύπνησα με ορούς στα χέρια μου. Το κανάλι ήθελε εντυπωσιασμό, εμείς όμως ζούσαμε μια σκληρή πραγματικότητα, που πολλές φορές έφτανε στα όρια της τρέλας. Ίσως και γι΄αυτό τα πράγματα τώρα είναι πιο light, για να καταφέρουν οι παίκτες να αντέξουν μεγάλη διάρκεια».
Οι συνθήκες υγιεινής σύμφωνα με τα λεγόμενά της δεν υπήρχαν από μια φάση και μετά στο παιχνίδι: «Η βρόμα είχε ποτίσει το δέρμα μας. Κοιμόμασταν σε κορμούς, με τερμίτες. Περπατούσαν πάνω μας τη νύχτα αρουραίοι και απλά τους διώχναμε. Το χαρτί υγείας τελείωσε γρήγορα και χρησιμοποιούσαμε τα φύλλα και τη θάλασσα. Τον καιρό που ήμουν εκεί μου είχε κοπεί η περίοδος και έκανε 8 μήνες να μου ξανάερθει. Τα μαλλιά μου είχαν γίνει ράστα και όταν επέστρεψα αναγκάστηκα να τα κόψω».
Τέλος, αποκάλυψε το πιο αηδιαστικό πράγμα που έφαγε και ακόμη και τώρα που το σκέφτεται κάνει εμετό: «Το πρώτο ήταν τα αυγά χελώνας που μάταια προσπαθούσαμε να τα βράσουμε, που απαγορευόταν από το κράτος να τα φάμε και άμα με έπιαναν θα με έχωναν φυλακή. Το δεύτερο ήταν έντομα, κάτι μεταξύ αράχνης και σαλιγκαριού, που βρήκαμε στη ζούγκλα και όταν αναγκαστήκαμε να τα φάμε έκανα εμετό. Και ακόμα μπήκα κρυφά μέσα στη ζούγκλα που αν με έπιαναν θα με έδιωχναν και βρήκα μια καλύβα, εκεί είδα πρώτη φορά ύστερα από 30 ημέρες το πρόσωπο μου σε έναν καθρέφτη και τρελάθηκα. Εκεί βρήκα ληγμένα τρόφιμα και τα πήρα, τα μοίρασα με τα παιδιά και κράτησα και λίγη ζάχαρη για μένα στα κρυφά. Είχαν πεταχτεί τα μάτια μου από την πείνα. Το φίδι που φάγαμε θεωρείται gourmet μπροστά σε όλα τα υπόλοιπα».
