Τελικά, το βαρέλι… της τηλεόρασης δεν έχει πάτο, αλλά τι άλλο αλήθεια να περιμένει κανείς από ανθρώπους που «υποδύονται» ταυτόχρονα -γιατί για μένα ποτέ δεν θα γίνουν- τον παρουσιαστή, τον εμπορικό διευθυντή, το διευθυντή τηλεόρασης και συνάμα τον πωλητή; Μπορεί κάποιοι συνάδελφοι να αρνήθηκαν να σχολιάσουν την εκπομπή όπου ο Σταύρος Μαυρίδης εξαναγκάζεται μπροστά στην κάμερα να ομολογήσει την επιθυμία του να βάλει τέλος στη ζωή του.
Εγώ δεν θα κλείσω τα μάτια και τα αυτιά μου στον τηλεοπτικό μεσαίωνα που βιώνουμε… Δεν θα υποδυθώ πως δεν υπάρχει η εν λόγω εκπομπή. Γιατί, δυστυχώς, ζει και βασιλεύει στους πίνακες τηλεθέασης της AGB και, εν μέσω φαντασμαγορικών ενάρξεων του παρουσιαστή, πωλήσεων υαλουρονικών και βαρύγδουπων καταγγελτικών δηλώσεων, φιλοδοξεί να αντικαταστήσει τις ανύπαρκτες κοινωνικές υπηρεσίες και το ανάλγητο κράτος… Γιατί, δυστυχώς, η κοινωνία μας φταίει αν θεριεύουν τέτοιου είδους φαινόμενα… Και μπορεί η δημοσιογράφος που βρήκε τον ηθοποιό σε τραγική κατάσταση να είχε το σθένος να μην πει κατά λέξη ότι ο Σταύρος Μαυρίδης θέλει να αυτοκτονήσει, ο Μένιος Φουρθιώτης ωστόσο την εξανάγκασε, με φωνή στεντόρεια και βλέμμα βγαλμένο από δακρύβρεχτη σαπουνόπερα, να ομολογήσει αυτό που τόση ώρα προανήγγειλε μέσα από teaser: το γεγονός δηλαδή ότι ο άνθρωπος αυτός είχε αποφασίσει να βάλει τέρμα στη ζωή του. Κι αν ο ίδιος ο ηθοποιός δίσταζε και κόμπιαζε να προφέρει τη λέξη «αυτοκτονία», ο οικοδεσπότης δεν σταμάτησε πουθενά, γιατί το δράμα τώρα κορυφώνεται και παράλληλα με όλους τους παραπάνω ρόλους, ο ίδιος θεώρησε ότι αναλαμβάνει πλέον και αυτόν του «σωτήρα». Αλλά ας του πει κάποιος ότι από «ψευτοσωτήρες» μπουχτίσαμε πια, συν ότι αυτοί είναι και οι πλέον επικίνδυνοι…
Η παραπάνω κριτική δημοσιεύθηκε στο περιοδικό TV24, στην στήλη PING PONG της Τίνας Μεσσαροπούλου…
