Όλα όσα αποκάλυψε η δημοσιογράφος για πρώτη φορά.
Σύντομα κυκλοφορεί το νέο της μυθιστόρημα και με αφορμή αυτό, η Ελένη Τσαγκά παραχώρησε συνέντευξή στο περιοδικό ΟΚ! και τον Γιάννη Πουλόπουλο. Μεταξύ άλλων, η δημοσιογράφος μίλησε πρώτη φορά για το περιστατικό που της συνέβη πριν από περίπου ένα χρόνο, όταν άγνωστοι έκοψαν να φρένα του αυτοκινήτου της.
Ακολουθεί απόσπασμα της συνέντευξής της:
Έχει αυτοβιογραφικά στοιχεία το βιβλίο; Η ιστορία με τον άγνωστο που απειλεί τη ζωή της ηρωίδας θυμίζει τα δημοσιεύματα που ήθελαν κάποιον να έκοψε τα φρένα του αυτοκινήτου σου.
Είναι η πρώτη φορά που θα μιλήσω γι’ αυτή την ιστορία. Όταν έγραφα το αστυνομικό κομμάτι του μυθιστορήματος με ενημέρωσε ο Νίκος ότι από το συνεργείο του είπαν ότι είχαν κόψει τα φρένα του αυτοκινήτου μου. Την προηγούμενη μέρα είχε προθυμοποιηθεί να με πάει στο STAR, που βρίσκεται στην Κάτω Κηφισιά. Την ώρα που οδηγούσε το αμάξι μου, διαπίστωσε ότι τα φρένα δεν έπιαναν. Ευτυχώς δεν ήμασταν στην εθνική εκείνη την ώρα κι έτσι κατάφερε, χρησιμοποιώντας το χειρόφρενο, να το σταματήσει. Θεωρήσαμε ότι το αυτοκίνητο είχε μηχανική βλάβη, κι έτσι όταν με άφησε, το πήγε στο συνεργείο. Την επόμενη μέρα λοιπόν που είχε έρθει στο σπίτι και του διάβαζα κάποια αποσπάσματα από το βιβλίο, όπου απειλούνταν η ζωή της Γεωργίας του είπα για πλάκα: «Φαντάζεσαι να μου είχε κόψει κάποιος τα φρένα του αυτοκινήτου;». «Μπορεί» μου απάντησε. «Τι εννοείς;» τον ρώτησα και τότε μου αποκάλυψε όσα του είπε ο μηχανικός του συνεργείου. Τρελάθηκα!
Απευθύνθηκες στην αστυνομία;
Αρχικά καλέσαμε ειδικούς πραγματογνώμονες, που μας επιβεβαίωσαν ότι τα φρένα είχαν κοπεί, και στη συνέχεια απευθυνθήκαμε στην αστυνομία και καταθέσαμε μήνυση κατά αγνώστου. Από τα εργαστήρια της ΕΛ.ΑΣ. Επιβεβαιώθηκε ότι επρόκειτο για δολιοφθορά.
Ποιος μπορεί να το έκανε; Έχεις εχθρούς;
Αυτή ήταν η πρώτη ερώτηση που μου έκαναν από την αστυνομία και βέβαια τους απάντησα ότι δεν υπάρχει κανένας που να θέλει να μου κάνει κακό. Τουλάχιστον δεν έχω αντιληφθεί κάτι τέτοιο. Ακόμα και στη δουλειά μου, ποτέ δεν είχα ανταγωνισμό ή κόντρα με κανέναν, γιατί πάντα κοιτούσα αυτήν και μόνο. Η αστυνομία διερεύνησε σε βάθος την υπόθεση και κατέληξαν ότι μάλλον έγινε λάθος, ότι δηλαδή αλλού στόχευε ο δράστης και μπέρδεψε τα αυτοκίνητα.
Πώς ήταν η ψυχολογία σου τότε;
Έκανα πολύ καιρό να ξαναμπώ σε αμάξι. Ακόμα κι όταν μπήκα δηλαδή, οδηγούσε πάντα κάποιος άλλος. Είχα χάσει τον ύπνο μου. Όσο κι αν πιστεύω ότι δεν έχω εχθρούς, όσο κι αν δεν υπήρχε κάποιος που είχε απειλήσει ποτέ τη ζωή μου – κάτι που, όπως μου εξήγησαν από την αστυνομία, συνήθως συμβαίνει σε ανάλογες περιπτώσεις –, δεν μπορούσα να μην ανησυχώ. Για ένα διάστημα σταμάτησα να γράφω, γιατί αισθανόμουν ότι περνούσα ό,τι και η ηρωίδα του βιβλίου μου. Ήταν για μένα ένας εφιάλτης.
Έχει αλλάξει η καθημερινότητα σου ύστερα από αυτό το συμβάν;
Όχι πια. Η αστυνομία μου έχει πει πολλές φορές ότι επρόκειτο περί λάθους, οπότε συνέχισα κανονικά τη ζωή μου, με την οικογένεια και τα παιδιά μου.
