Μπορεί να μην το συνειδητοποιούν, αλλά η συνεχής γκρίνια και τα παράπονα αποτελούν ανεπαίσθητες μορφές επίκρισης.
Το μήνυμα πίσω από τη γκρίνια είναι «Δεν σε εμπιστεύομαι ότι θα θυμηθείς να κάνεις κάτι ή ότι θα αλλάξεις τη συμπεριφορά σου αυτή τη φορά». Αν περιμένετε το χειρότερο από τα παιδιά σας, τότε να είστε σίγουροι πώς αυτό θα πράξουν. Με τον τρόπο αυτό δεν βοηθάτε ούτε τον εαυτό σας, ούτε εκείνα. Ακόμα, και τα μικρά σας μαθαίνουν γρήγορα να αγνοούν φράσεις που επαναλαμβάνετε συνεχώς, και η ικανότητα των εφήβων να μην ακούν τις παρατηρήσεις σας, είναι γνωστή στις περισσότερες οικογένειες.
Όσο λοιπόν συνεχίζετε τη γκρίνια, τα παιδιά θα συνεχίσουν να αναπτύσσουν αντιστάσεις ως προς αυτή αλλά και να τη μιμούνται όταν διεκδικούν τις ανάγκες τους. Για το λόγο αυτό θα πρέπει να αλλάξετε τακτική. Πώς μπορείτε να τα καταφέρετε; Απλά, αλλάξτε τον τρόπο που ζητάτε κάτι από το παιδί σας. Για παράδειγμα, αποφύγετε τη συνήθεια του «μην ξεχάσεις», σταματήστε να δίνετε έμφαση στο τι μπορεί να ξεχάσει το παιδί και αρχίστε να τονίζετε «τι πρέπει να θυμηθεί». «Θυμήσου να βάλεις τις κάλτσες σου στο καλάθι με τα άπλυτα», «Να θυμάσαι ότι: αυτή η κούκλα δεν βγαίνει από το σπίτι». Μ’ αυτό τον τρόπο δημιουργείτε μια ενθαρρυντική ατμόσφαιρα, που είναι σημαντική σε κάθε ηλικία και μπορεί να έχει πολύ θετικά αποτελέσματα, που μόλις αρχίζουν να μαθαίνουν πώς λειτουργεί η οικογενειακή ζωή. Πάνω απ’ όλα, είναι σημαντικό να αναγνωρίζετε τα επιτεύγματά τους. «Με θετικά σχόλια σαν κι αυτά, δείχνουμε στο παιδί τι περιμένουμε από απ΄ αυτό, και συγχρόνως το ενθαρρύνουμε.
Όπως η γκρίνια, έτσι και τα παράπονα είναι ένας μη-αποτελεσματικός τρόπος επιδίωξης αλλαγών, και καθόλου ωφέλιμο πρότυπο για να διδάξετε στα παιδιά σας. Τα παράπονα εστιάζουν στις δυσκολίες, στα μειονεκτήματα καις τις απογοητεύσεις, όχι στις λύσεις. Δεν θέλετε να μάθουν τα παιδιά σας να βλέπουν τον κόσμο μ΄αυτό το παθητικό και αρνητικό βλέμμα, ή να νομίσουν, ότι ο καλύτερος τρόπος να αντιδρούν στα προβλήματα είναι να παραπονιούνται γι αυτά. Καλύτερα να αποφεύγετε να χρησιμοποιείτε τα παράπονα σαν υποκατάστατο της δράσης, αλλά να επινοείτε όσο περισσότερες δημιουργικές λύσεις μπορείτε, και να δίνετε την πρωτοβουλία στα παιδιά σας να βρίσκουν μόνα τους.
Αν σκεφτείτε πόσο παραπονιέστε στην καθημερινή σας ζωή, μπορεί να εκπλαγείτε με τη συχνότητα, είτε πρόκειται για τα επαγγελματικά σας, είτε για όλους ανθρώπους στη ζωή σας, είτε ακόμα και για τον καιρό. Παρ’ όλο που όλοι σας μπορεί να έχετε την ανάγκη να γκρινιάζετε που και που, βοηθάει να θυμάστε ότι δεν είναι καλό να μιζεριάζετε και να μεμψιμοιρείτε κάθε τόσο.
