«Το καλύτερο μέρος για ένα μωρό που κλαίει, είναι η αγκαλιά της μητέρας του», τονίζουν οι ειδικοί. Και συνεχίζουν «όταν η μητέρα, πάρει στην αγκαλιά της το εκνευρισμένο μωρό της, αυτό βιώνει αυτόματα την ηρεμία».
Αυτό το αποτέλεσμα, που παρατηρείται τόσο σε πειραματόζωα ποντίκια όσο και στους ανθρώπους, αντανακλά ένα συντονισμένο σύνολο των κεντρικών καρδιακών κανονισμών, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε τον Απρίλιο στο περιοδικό Current Biology.
Θα μπορούσε επίσης να εξηγήσει γιατί, ένα ήρεμο μωρό αρχίζει να κλαίει μόλις το αφήσει η μητέρα του κάτω. Αυτή η επισήμανση θα μπορούσε να βοηθήσει τους γονείς να μην απογοητεύονται και να βοηθήσει επίσης στην πρόληψη της παιδικής κακοποίησης, όπως είπαν οι ερευνητές.
«Από τους ανθρώπους έως τα ποντίκια, τα νήπια των θηλαστικών ηρεμούν και χαλαρώνουν όταν είναι στην αγκαλιά της μητέρας τους», τονίζει η Kumi Kuroda επικεφαλής της νέας αυτής μελέτης, από το Riken Brain Science Ινστιτούτο στην Saitama, Ιαπωνία. «Αυτή η παιδική ανταπόκριση μειώνει την κούραση της μητέρας και είναι ευεργετικό τόσο για την ίδια όσο και για το βρέφος». Η Kuroda ερευνά πως η σχέση γονέα παιδιού στα θηλαστικά, επηρεάζει τον εγκέφαλο.
Όταν τα μωρά είναι στην αγκαλιά της μητέρας τους, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα επιβίωσης, είπαν οι ερευνητές. Εντωμεταξύ, οι μητέρες προτιμούν να έχουν ήρεμα και χαλαρά μωρά. Έτσι λοιπόν το κέρδος είναι και για τους δύο.
Η Κuroda παρατήρησε την ίδια ήρεμη ανταπόκριση στα ποντίκια στο εργαστήριο της. «Όταν έπιασα τα νεογνά από το δέρμα της πλάτης πολύ πολύ απαλά και γρήγορα όπως κάνουν οι μητέρες τους, σταμάτησαν αμέσως να κινούνται, φάνηκαν χαλαρά, αλλά όχι τελείως αφημένα» είπε. «Αυτή η ήρεμη αντίδραση των ποντικών φαίνεται να είναι ίδια με την αντίδραση που παρατηρείται στα ανθρώπινα μωράκια όταν είναι στην αγκαλιά της μητέρας τους».
Μελετώντας την αντίδραση των μωρών, στην αγκαλιά της μητέρας τους, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο ρυθμός της καρδιάς τους επιβραδύνθηκε αμέσως, σταμάτησαν δε να κινούνται. Χρησιμοποιώντας μικροσκοπικά ηλεκτρόδια παρακολούθησαν την καρδιά των μωρών ποντικών. Συνέβη το ίδιο ακριβώς, σταμάτησαν δε και οι υπερηχητικές κραυγές τους.
Οι ερευνητές της μελέτης αυτής, δήλωσαν, ότι ορισμένες περιοχές του μυαλού και του νευρικού συστήματος είναι απαραίτητες για να συντονίσουν την αντίδραση αυτή.
Τα ευρήματα είναι πολύ σημαντικά για την ανατροφή των παιδιών και μπορεί να διαδραματίσουν ένα σπουδαίο ρόλο στην ανάπτυξη στρατηγικής για την πρόληψη της παιδικής κακοποίησης. Η κατανόηση του κλάματος του μωρού, μπορεί να διευκολύνει τους γονείς να μην εκνευρίζονται. Όταν οι γονείς δεν εκνευρίζονται είναι λιγότερο πιθανό να χτυπήσουν το παιδάκι τους.
«Μία επιστημονική κατανόηση αυτής της αντίδρασης του βρέφους, θα διαφυλάξει τους γονείς από την εσφαλμένη ερμηνεία ότι το μωρό άρχισε πάλι να κλαίει για να επιβληθεί στους γονείς του, σύμφωνα με κάποιες θεωρίες ανατροφής των παιδιών» λέει η Kuroda «Αντίθετα το φαινόμενο αυτό, πρέπει να ερμηνευθεί σαν μία φυσική συνέπεια του αισθητικοκινητικού συστήματος του βρέφους».
