Να του λες “μου λείπεις” και εκείνος να απαντάει έρχομαι!
Να του λες “φοβάμαι” και αυτός να σε κλείνει στην αγκαλιά του για να πάψεις να τρέμεις.
Να μη νιώθεις μόνη ποτέ να ξέρεις πως κάποιος είναι εκεί πάντα για σένα.
Άλλοτε απλώς για να σου φτιάξει τη μέρα και άλλοτε να αναπνέει στα πανιά σου δυνατά για να σου δώσει κουράγιο να την αδράξεις.
Τίποτα σπουδαίο δε χρειάζεται να κάνει όποιος αγαπά για να αποδείξει όσα νιώθει, η αγάπη είναι από μόνη της σπουδαία και δε της χρειάζεται τίποτα μεγαλύτερο.
Φτάνει αυτό το χαμόγελο όταν με κοιτάς, φτάνει που με σκεπάζεις το βράδυ όταν με παίρνει ο ύπνος στον καναπέ, μου φτάνει που όταν ξεγuμνώνομαι μπροστά σου με κοιτάς πάντα με τον ίδιο θαυμασμό όπως εκείνη τη πρώτη νύχτα.
Όλα αυτά τα μικρά πράγματα που κάνεις κάθε μέρα..
Όλα αυτά τα μικρά πράγματα που μου δείχνουν πόσο σπουδαίος είσαι για μένα…
Όλα αυτά που μόνα τους δε σημαίνουν τίποτα μα όλα μαζί σημαίνουν τα πάντα…
Φαντάσου να τα έχανα..
Πόσο πιο άχρωμες θα ήταν οι μέρες μου, πόσο πιο αδιάφορες..
Πόσο τυχερή να νιώθω που με αγαπάς!
Γράφει η Γεωργία Χατζηδάκη
