Θλίψη σκόρπισε στον καλλιτεχνικό κόσμο η είδηση του θανάτου του σπουδαίου ηθοποιού που άφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο «Σωτηρία», σε ηλικία 83 ετών
Την τελευταία του πνοή στα 83 του χρόνια, άφησε ο μεγάλος ηθοποιός Πέτρος Φυσσούν, ο οποίος νοσηλευόταν στο νοσοκομείο Σωτηρία με λοίμωξη του αναπνευστικού. Ο αγαπητός ηθοποιός και σκηνοθέτης γεννήθηκε στις 5 Οκτωβρίου του 1933, ήταν γιος πρόσφυγα από τη Ρωσία που εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα μετά τη ρωσική επανάσταση.
Αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή Θεάτρου Τέχνης το 1954. Μέχρι το 1956 συνεργάσθηκε με το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν. Υπήρξε πρωταγωνιστής του Εθνικού Θεάτρου στο χρονικό διάστημα 1961-1965 και στη συνέχεια ομοίως στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος 1976-1978. Στη θεατρική σκηνή ερμήνευσε όλα σχεδόν τα είδη θεάτρου, δράμα, κωμωδία, τραγωδία αλλά και επιθεώρηση.
«Δεν με βοήθησε κανείς με την έννοια της διευκόλυνσης, διότι δόξα τω Θεώ, ήμουνα χρήσιμος και περιζήτητος. Σε μια νύχτα έγινα πρωταγωνιστής, παίζοντας ένα μονόπρακτο του Πιραντέλο στο Θέατρο Τέχνης. Φίλοι του Θεάτρου Τέχνης ήταν μεγάλες προσωπικότητες: ο Ελύτης, ο Γκάτσος, ο Χατζιδάκις. Είχαν έρθει λοιπόν στη γενική δοκιμή και με φωνάζει ο Γκάτσος –αν θυμάμαι καλά- και μου λέει: «Ξέρεις αγγλικά;» Εγώ τότε δεν ήξερα αγγλικά. ‘‘Να μάθεις αγγλικά’’ μου λέει ‘‘και να φύγεις αμέσως από την Ελλάδα!’’», είχε πει ο ίδιος σε παλαιότερη συνέντευξή του για τα πρώτα του βήματα στο θέατρο.
Σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει το 2011, στο περιοδικό «Επίκαρια» είχε πει ο Πέτρος Φυσσούν: «Γεννήθηκα για να γίνω ηθοποιός και η δουλειά μου μου παρέχει τη δυνατότητα να εκφράζω την εσωτερική μου ανάγκη, δηλαδή να επικοινωνώ με τον κόσμο».
Για τη σχέση του με την αναγνωρισιμότητα είχε πει: «Καμιά φορά, ξέρετε, ξεχνάω ότι είμαι αναγνωρίσιμο πρόσωπο. Με συναντούν στο δρόμο για να μου μιλήσουν ή να με φιλήσουν κι εγώ τρομάζω. Αυτό δεν είναι δήθεν, ούτε σνομπ, είναι καθαρά εσωτερική ντροπή».
Είχε συμμετάσχει στα Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών (1965), Μόσχας και τότε Λένιγκραντ (1966), Αθηνών, Φιλίππων αλλά και στα Επιδαύρια. Υπήρξε θιασάρχης και θεατρικός επιχειρηματίας αλλά και μέλος του Ινστιτούτου Καταναλωτών.
Τιμήθηκε με πολλά βραβεία όπως Α΄ ανδρικού ρόλου στα Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου 1963 και 1964 καθώς και με Α΄ Βραβείο ανδρικού ρόλου στο Φεστιβάλ Θεάτρου Ιθάκης το 1975.
Ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών μιλούσε Αγγλικά, Ρωσικά και Σουηδικά. Αδερφός του, ο επίσης ηθοποιός Κώστας Φυσσούν.
Ο Πέτρος Φυσσούν, είχε πρωταγωνιστήσει σε δεκάδες ταινίες του χρυσού ελληνικού κινηματογράφου όπως οι «Οι γενναίοι του Βορρά», «Μαντώ Μαυρογένους», «Η οργή του αδικημένου».
Τηλεοπτικά, ο σπουδαίος ηθοποιός είχε συμμετέχει σε σημαντικές δουλειές της ιδιωτικής και δημόσιας τηλεόρασης, όπως το «Άγγιγμα ψυχής», «Για μία θέση στον ήλιο», «Τα ψάθινα καπέλα», «Ο κίτρινος φάκελος» και σε αυτοτελή επεισόδια της σειράς «Τμήμα Ηθών». Η τελευταία τηλεοπτική του εμφάνιση ήταν σε αυτοτελές επεισόδιο της σειράς του 2007 «Αληθινοί Έρωτες».
Η γυναίκα της ζωής του, Τέτα Χατζηχρήστου
Ο Πέτρος Φυσσούν έχασε τη γυναίκα του, Τέτα Χατζηχρήστου, μετά από σύντομη μάχη με τον καρκίνο. Η Τέτα Χατζηχρήστου ήταν κόρη του Κώστα Χατζηχρήστου και της Μαίρης Νικολαϊδου.
Ο Κώστας Χατζηχρήστος αρχικά ήταν διαστακτικός για το ειδύλλιο της κόρης του, Τέτας με τον Πέτρο Φυσσούν, λόγω της διαφοράς της ηλικίας τους. Ο Πέτρος Φυσσούν ήταν κατά είκοσι χρόνια μεγαλύτερος από την Τέτα. Μαζί απέκτησαν μία κόρη την Άνια, που από το 2004 έχει ακολουθήσει τον δρόμο του μοναχισμού παίρνοντας το όνομα Πορφυρία.
Ο Πέτρος Φυσσούν πριν από τον γάμο του με την Τέτα Χατζηχρήστου, είχε παντρευτεί τη Σουηδή ηθοποιό Μοντ Χόνσον. Ο πρώτος γάμος του όμως δεν είχε διάρκεια και έληξε άδοξα.
