Το να θέλεις να μετατρέψεις έναν εγκληματία σε μάρτυρα, ίσως είναι και ένας προσωπικός άθλος ή ένα στοίχημα με τον εαυτό σου. Το να θέλεις όμως να πείσεις και όλους τους υπόλοιπους πως είναι ένας Άγιος συγγνώμη αλλά δεν μπορούμε να αλλάξουμε την ημερομηνία γεννήσεως μας, δεν γεννηθήκαμε χθες.
Είναι Ένοχος και το ξέρεις.
Σου έχει αφαιρέσει και τα τελευταία γραμμάρια ανθρώπινης αξιοπρέπειας, σε χρησιμοποιεί για να θρέφει τον αρρωστημένο του εγωισμό, σου μιλάει άσχημα, σε ξεχνάει, σε χτυπάει, σε θυμάται μόνο όταν θέλει να τονώσει τον ανδρισμό του. Και εσύ όλο αυτό το λες αγάπη;
Γιατί τον αθωώνεις; Γιατί τον προστατεύεις; Φοβάσαι πιο πολύ το να μείνεις μόνη σου, από το να έχεις έναν άνθρωπο που σε εξευτελίζει συναισθηματικά και ψυχικά μόνο και μόνο επειδή μπορείς να τον αποκαλείς σχέση σου;
Τρέμεις στην ιδέα της μοναξιάς σου, παρά στην ιδέα της τωρινής μηδενικής περηφάνιας σου;
Μα και τώρα μοναχή σου είσαι. Δεν θα αλλάξει κάτι. Η ιδέα σου είναι οτι σε αγαπάει. Δεν σε αγαπάει. Ούτε έχεις την ανάγκη του.
Έχεις έναν καρκίνο κολλημένο πάνω σου.
Άνοιξε την πόρτα και φύγε από εκεί που σε εκμεταλλεύονται. Ξεκόλλα από το κορμί σου αυτή την άρρωστη ξένη σάρκα.
Ανέπνευσε καθαρό αέρα για να δεις σε πόσο πνιγηρή ατμόσφαιρα ζούσες. Και τότε θα καταλάβεις πως τα χρόνια δεν συγχωρούνε, εκείνον που δεν τα σεβάστηκε, όταν δεις πόσο γρήγορα πέρασε ο χρόνος από πάνω σου.
Βλέπεις εσύ, σε όλη σου την ζωή, αντί να ευωδιάζεις την ψυχή σου με όμορφα λουλούδια, της έδινες σφαλιάρες και την τιμωρούσες.
Το τέρας, ίσως τελικά είναι όμορφο εάν το βλέπεις κάθε μέρα.
Μα εάν φύγεις μακριά και κάποια στιγμή γυρίσεις τα μάτια σου στο παρελθόν θα τρομάξεις και εσύ με τα όσα άφησες να σου συμβούν.
«Δεν είναι αγάπη, ξύπνα.
Ένας καρκίνος κολλημένος πάνω σου είναι. »
Μπέττυ Κούτσιου
