Λένε ότι όταν γίνεσαι γονιός αλλάζει ολόκληρη κοσμοθεωρία σου, ωριμάζεις, γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος και, ενδεχομένως, πιο δημιουργικός. Προσωπικά, επιβεβαιώνω όλα τα παραπάνω συν κάτι ακόμα: αρχίζουν να σε ενθουσιάζουν έθιμα και συνήθειες που, προ – μητρότητας, αντιπαθούσες.
Αυτό ακριβώς έπαθα κι εγώ με τα Χριστούγεννα.
Όσο ήμουν παιδί τα λάτρευα αλλά μεγαλώνοντας έμαθα να τα αγνοώ. Μπορεί να γοητευόμουν από τις στολισμένες βιτρίνες και τα λαμπάκια στο δρόμο, αλλά στόλιζα το σπίτι μου μόνο αν δεν είχα κάτι καλύτερο να κάνω (κι αν, φυσικά, τύχαινε να περάσω τις γιορτές στην Αθήνα). Όλα αυτά, όμως, άλλαξαν από τη στιγμή που έμεινα έγκυος!
Όσο περίμενα την κόρη μου, φανταζόμουν τις στιγμές που θα περάσουμε μαζί στο μέλλον και, ανάμεσα σε καλοκαιρινές διακοπές και ατέλειωτες βόλτες στη φύση, ονειρευόμουν τα πρώτα μας κοινά Χριστούγεννα.
Όταν αυτή η φαντασίωση έγινε πραγματικότητα και έφτασε η στιγμή να στολίσουμε το χριστουγεννιάτικο δέντρο σαν οικογένεια, η συγκίνησή μου ήταν τόσο μεγάλη που έκλαιγα για ώρες. Έκτοτε, ο στολισμός του σπιτιού έγινε η πιο όμορφη στιγμή του χρόνου την οποία περιμένουμε όλοι μας πώς και πώς.
Τόσο εγώ όσο και η κόρη μου έχουμε γίνει λάτρεις των Χριστουγέννων και μιλάμε για τα στολίδια που πρέπει να αναπληρώσουμε, τη χρωματική απόχρωση που θα επικρατήσει στο σπίτι, αν χρειάζεται να αλλάξουμε φωτάκια ή αν πρέπει να προγραμματίσουμε κάποια νέα αγορά εβδομάδες πριν την 25η Δεκεμβρίου.
Το πιο μαγικό, όμως, είναι πως στολίζουμε από τον Νοέμβριο. Δεν περιμένουμε να πλησιάσουν οι γιορτές – δεν περιμένουμε καν να μπει ο τελευταίο μήνας του χρόνου για να κρατήσουμε τα προσχήματα! Αντίθετα, κάθε χρόνο την 1η Νοεμβρίου, βάζουμε κάτω το πρόγραμμά μας και σημειώνουμε την πιο κοντινή ημερομηνία που βολεύει για να στολίσουμε το σπίτι.
Πέρσι μάλιστα, διαβάσαμε και μια έρευνα που έλεγε πως όσοι στολίζουν το σπίτι τους από νωρίς, εμφανίζουν υψηλότερα ποσοστά ευτυχίας και λιγότερο στρες επειδή ο στολισμός φέρνει αναμνήσεις από τα ανέμελα παιδικά χρόνια. Μετά από αυτό, απενοχοποιηθήκαμε ακόμα περισσότερο!
Φέτος που η κόρη μου πάει στην Γ’ γυμνασίου και έχει κλείσει τα 14, νόμιζα πως τα πράγματα θα είναι αλλιώς. Έχει αρχίσει να απομακρύνεται από καθημερινές, οικογενειακές χαρές που κάποτε λάτρευε και προτιμά να περνάει χρόνο με τους φίλους της. Νόμιζα, λοιπόν, ότι ο χριστουγεννιάτικος στολισμός δεν θα είναι στις προτεραιότητές της. Για την ακρίβεια, ανησυχούσα πως δεν θα θέλει καν να στολίσουμε χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Ωστόσο, έκανα λάθος. Την 1η Νοεμβρίου, ημέρα Δευτέρα, ήρθε στο καθιερωμένο άγραφο ραντεβού μας με το ημερολόγιό της ψάχνοντας για την ιδανική μέρα στολισμού. Βέβαια το πρόγραμμά της πλέον είναι γεμάτο από μαθήματα, διάβασμα ή εφηβικά πάρτι αλλά ήταν αποφασισμένη να φέρουμε τα Χριστούγεννα στο σπίτι μας όσο το δυνατόν νωρίτερα. Όπως κάθε χρόνο.
Σήμερα, μία εβδομάδα αργότερα, τόσο το διαμέρισμά μας όσο και η διάθεσή μας φεγγοβολούν από μακριά και όλη η πλάση (μας) μυρίζει ήδη Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά!
mama365.gr
