“Δεν μπορείς ποτέ να ξέρεις πόσο βαθιά είναι το νερά, αν δεν βουτήξεις”, λέει μια παλιά παροιμία. Το ίδιο ισχύει και για τη ζωή των ανθρώπων γύρω μας. Καθώς δεν μπορούμε να βουτήξουμε στη ζωή τους, δεν μπορούμε να καταλάβουμε πλήρως τις προκλήσεις, τα προβλήματα και τις αγωνίες που μπορεί να αντιμετωπίζουν.
Κάθε άνθρωπος κρύβει έναν ολόκληρο κόσμο μέσα του, έναν κόσμο γεμάτο από προσωπικές μάχες, ιδιαίτερες περιστάσεις και μοναδικές εμπειρίες. Πολλές φορές, αυτός ο κόσμος είναι αόρατος στους άλλους. Είναι εύκολο να κρίνουμε και να κάνουμε παρατηρήσεις, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν γνωρίζουμε πραγματικά τι περνάει ο καθένας.
Αντί να επικεντρωνόμαστε στην κριτική ή την κατακραυγή, θα ήταν πιο ωφέλιμο να επιχειρήσουμε να προσφέρουμε καλοσύνη και στήριξη. Καθώς αντιλαμβανόμαστε ότι δεν γνωρίζουμε πλήρως τι περνάει ο καθένας, μπορούμε να γίνουμε πιο ευγενικοί, πιο κατανοητικοί, πιο συμπονετικοί.
Παρ’ όλα αυτά, αν δεν μπορούμε να προσφέρουμε κάτι καλό, το λιγότερο που μπορούμε είναι να αποφύγουμε να προκαλέσουμε κακό. Αυτό μπορεί να σημαίνει να αποφεύγουμε τη διάδοση αρνητικότητας, να αποφεύγουμε την κριτική ή να επιλέγουμε να είμαστε ευγενικοί ακόμα και όταν νιώθουμε προκλημένοι.
Όλοι είμαστε ανθρώπινα όντα που προσπαθούν να κάνουν το καλύτερο σε αυτόν τον κόσμο. Ας θυμόμαστε ότι δεν έχουμε ιδέα τι περνάει ο καθένας στη ζωή του και ας επιδιώξουμε να είμαστε πηγή θετικής ενέργειας και στήριξης για τους ανθρώπους γύρω μας.
