Όταν μια γυναίκα μπαίνει στη δεκαετία των 30, έχει συνήθως τελειώσει με τις σπουδές και μάλλον έχει κατασταλάξει στην καριέρα που θα ακολουθήσει. Σε κάποιες περιπτώσεις, μπορεί να έχει παντρευτεί και/ ή να έχει ήδη παιδιά και σε άλλες όχι.
Αν ανήκει στη δεύτερη κατηγορία, οι ερωτήσεις που ακούει από φίλους και συγγενείς περιστρέφονται γύρω από ένα φλέγον (για τους άλλους και όχι απαραίτητα για την ίδια) θέμα: τη δημιουργία οικογένειας. Μάλιστα, είναι τόσο συνηθισμένες που μπορούν να χαρακτηριστούν κλισέ…
«Τα χρόνια περνούν, μετά δεν θα ‘χεις αντοχές…»
Το νούμερο ένα επιχείρημα που χρησιμοποιούν γνωστοί, φίλοι και συγγενείς που θέλουν να υποστηρίξουν τη θέση τους είναι η ηλικία. Για εκείνους, όσο μεγαλώνει μια γυναίκα, τόσο λιγότερες αντοχές έχει και σύμφωνα με τα λεγόμενά τους, η μητρότητα γίνεται πιο δύσκολη. Ωστόσο, πλέον υπάρχουν πολλές γυναίκες που γίνονται μαμάδες για πρώτη φορά στα 35 ή στα 40 , ακόμα και στα 45, οι οποίες αποδεικνύουν πως έχουν την ίδια ενέργεια με τις μικρότερες. Αν θέλετε να τους απαντήσετε, μπορείτε να τους θυμίσετε τέτοιες γυναίκες από τον κύκλο σας.
«Εγώ πότε θα γίνω γιαγιά;»
Το λένε με αγάπη και με στοργή και εννοείται πως δεν τους κρατάμε κακία. Αυτή τη φράση την ακούμε φυσικά από τους γονείς μας, οι οποίοι βλέποντας τα χρονιά να περνούν, ανησυχούν μήπως δεν προλάβουν να γίνουν παππούδες. Από τη μία, το «παράπονό» τους είναι λογικό κι αναμενόμενο. Από την άλλη, όμως, πρέπει να καταλάβουν πως το να πάρε μια γυναίκα την απόφαση να κάνεις τη δική της οικογένεια είναι αποτέλεσμα πολλών και διαφορετικών παραγόντων. Εξηγήστε τους, λοιπόν, ότι καταλαβαίνετε τη δική τους ανάγκη να κρατήσουν ένα εγγονάκι στην αγκαλιά τους, αλλά ταυτόχρονα ζητήστε τους να σας καταλάβουν κι εκείνοι.
«Τέλειωσες με τις σπουδές και τη δουλειά. Τώρα μένει η οικογένεια»
Δεν θέλουν να ακυρώσουν τα όσα έχετε κάνει στη ζωή σας όμως θεωρούν ότι εφόσον έχετε καταφέρει όλα όσα θέλατε, το μόνο που μένει είναι να κάνετε τη δική σας οικογένεια. Κανένας όμως δεν μπορεί να ξέρει τα δικά σας όνειρα και φυσικά δεν μπορεί να περιορίσει τους στόχους σας. Αν θέλετε να αφιερωθείτε στην καριέρα σας κι άλλα χρόνια, κάντε το! Αν θέλετε, να προσπαθήσετε να συνδυάσετε καριέρα και παιδιά, κάντε το. Η επιλογή είναι δική σας.
«Η αδερφή/ ξαδέρφη/ κολλητή σου έχει ήδη δύο παιδιά κι εσύ κανένα»
Η σύγκριση είναι το όπλο που χρησιμοποιούν συνήθως όταν θέλουν να τονίσουν τη διαφωνία τους με την επιλογή σας να μην αποκτήσετε ακόμα παιδιά. Για πολλές γυναίκες θεωρείται «χτύπημα κάτω απ’ τη μέση» και η αλήθεια είναι πως τις επηρεάζει. Ωστόσο, αυτό που θα πρέπει να σκεφτείτε είναι πως η αδερφή, η κολλητή, η ξαδέρφη κ.ο.κ. έχουν κάνει κι εκείνες τις δικές τους επιλογές, οι οποίες διαφέρουν απ’ τις δικές σας.
Μπορεί με τη σειρά τους να ήθελαν να κάνουν από μικρή ηλικία οικογένεια, να γνώρισαν από νωρίς τον «άνθρωπό» τους ή να προέκυψε μια εγκυμοσύνη σε μια σχέση.Όποιο δρόμο και να διαλέξετε, είναι σωστός για τις δικές σας επιλογές. Δεν πρέπει να αφήνουμε τις ζωές των άλλων να μας επηρεάζουν- το σημαντικό είναι να κάνουμε τα πάντα για να στηρίξουμε τις δικές μας επιλογές.
«Μήπως είσαι πολύ επιλεκτική με τους άντρες;»
Μάλλον είναι η λιγότερο ειπωμένη φράση η οποία συνήθως αποτελεί την αρχή της κουβέντας περί δημιουργίας οικογένειας. Το σκεπτικό είναι το εξής: είσαι πολύ επιλεκτική με τους άντρες, δεν κάνεις εύκολα σχέσεις κι έτσι οι πιθανότητες να παντρευτείς και αργότερα να γίνεις μαμά αυτόματα μειώνονται. Το να βρεις τον άνθρωπο που θες να γίνει ο πατέρας των παιδιών σου δεν είναι εύκολο και σίγουρα δεν θα σου υποδείξει κανείς ποιος είναι αυτός!
Το βασικό είναι ο καθένας να κάνει τις δικές του επιλογές, να μην νιώθει άσχημα γι’ αυτές ούτε να αφήσει κανέναν να τον επηρεάζει – πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ένα τόσο σημαντικό θέμα όπως αυτό!
