Οι σχέσεις είναι, τις περισσότερες φορές, δύσκολες και περίπλοκες. Χρειάζεται απίστευτη χημεία και πολλές υποχωρήσεις για να είσαι με κάποιον. Η αφοσίωση, η αγάπη και η εμπιστοσύνη είναι αυτά που μένουν όταν ο έρωτας ξεφουσκώνει. Κι όμως πολλές φορές ακούμε για εξωσυζυγικές σχέσεις και απιστίες-και σχεδόν πάντα κατηγορούμε αυτόν που έψαξε την ευτυχία έξω από το σπίτι του. Τι γίνεται όμως με το τρίτο πρόσωπο; Όπως πολύ σωστά τα λέει το παρακάτω κείμενο «Μην γίνεις το δεκανίκι σε κάποιον που μπορεί να ήταν δυστυχισμένος αλλά δεν έπαιρνε ποτέ την απόφαση να φύγει.»
«Ω, ναι! Νιώθεις ότι βρήκες το άλλο σου μισό, τον έρωτα τον μοναδικό, εκείνον που χρόνια έψαχνες. Θες να είστε μαζί, αλλά εκείνος είναι αλλού, παντρεμένος, έχει οικογένεια, ίσως και παιδιά…
Μα και βέβαια θα σου πει πως δεν περνάει καλά, και βέβαια θα σου κλαφτεί και θα κουρνιάσει στην αγκαλιά σου. Θα σου πει λόγια που δεν έχεις ξανακούσει, θα πλαγιάσει μαζί σου και θα σε κάνει να νιώσεις μοναδική. Μα τι περίμενες; Να σου πει πως περνάει τέλεια; Πως έχει την καλύτερη σύζυγο του κόσμου; Είσαι γελοία αν πιστεύεις κάτι τέτοιο.
Σαφώς και είναι ερωτευμένος μαζί σου, σαφώς και περνάει καλύτερα από την γυναίκα του με σένα. Εκεί έχουν τόσα προβλήματα να τους κατακλύζουν, παιδιά, καθημερινότητα, άγχη, χρέη. Εσύ είσαι η οπτασία, μέσα στην μίζερη ζωή του. Έχεις το χρόνο να περιποιηθείς τον εαυτό σου, να γελάσεις να τον εντυπωσιάσεις… Η άλλη που να προλάβει; Δεν έχει χρόνο, δεν της έχει δώσει και εκείνος την σημασία που πρέπει μετά από τόσα χρόνια. Την έχει ξεχάσει και την έχει παραμελήσει.
Έχει χρόνια να της πει πόσο όμορφη είναι, το ξέχασε καθώς την είδε να γίνεται μάνα. Και ήρθες τώρα εσύ, να κάνεις τον σωτήρα! Ποιον σωτήρα δηλαδή, πόση αξιοπρέπεια έχεις; Πόση μπέσα και ειλικρίνεια; Πώς μπορείς να καταδεχτείς να πας με έναν άντρα που το βράδυ γυρίζει και τρέχουν τα παιδιά του να τον πάρουν αγκαλιά; Που μία γυναίκα τον πίστεψε στο παρελθόν όπως τον πίστεψες και συ;
Εγώ σου λέω ναι, θα χωρίσει και θα είστε μαζί! Μπράβο σου νίκησες και τον κράτησες, ε και; Να τον χαίρεσαι, μπορεί και σένα να σου φερθεί έτσι. Η άλλη γλύτωσε από κάτι τόσο επιφανειακό, θα κλάψει λίγο και μετά θα ανασηκωθεί, και σίγουρα απαλλαγμένη από οτιδήποτε την βάραινε θα βρει το ιδανικό, που θα την αγαπήσει με τα 1000 προβλήματα που της δημιούργησε ο δικός σου τώρα άντρας.
Μπορείς να νιώσεις την απόλυτη ευτυχία; Μπορείς να πιστέψεις πως ότι σου έλεγε ήταν αλήθεια; Ίσως μέχρι χωρίσει να υποστήριζε πως τίποτα δεν συμβαίνει με σένα. Πως όλοι είναι παρανοϊκοί και φαντάζονται. Εσύ την ξεφτίλα της προσωπικότητάς σου μπορείς να την αντέξεις; Πόσο σε κοστολογείς; Πως μπορείς να κοιτάς κατάματα τα παιδιά του; Πως μπορείς να δεις τον εαυτό σου στον καθρέφτη;
Αρρωστημένες καταστάσεις, ψεύτικες, χωμένες σε βούρκο υποκρισίας.
Θες να ερωτευτείς; Να ζήσεις; Κάντο, με ειλικρίνεια πάνω απ όλα, για την δική σου αξιοπρέπεια. Μην γίνεις το δεκανίκι σε κάποιον που μπορεί να ήταν δυστυχισμένος αλλά δεν έπαιρνε ποτέ την απόφαση να φύγει. Αυτοί που σέβονται τον εαυτό τους, φεύγουν μακριά από καταστάσεις που δεν τις αντέχουν. Η δειλία δείχνει άνθρωπο που δεν μπορείς να του έχεις καμία εμπιστοσύνη.
Εξάλλου οι καλοί λογαριασμοί κάνουν και τους καλούς ανθρώπους. Όταν είσαι τίμιος, άντρας με πανταλόνια, φεύγεις πριν βρεις πατερίτσα. Τακτοποιείς όλους τους λογαριασμούς σου και μετά είσαι ελεύθερος να κάνεις ότι θέλεις. Δεν τσακίζεις την ψυχολογία καμιάς γυναίκας, καμιάς οικογένειας. Και ας μην ήταν αυτή σωστή, εσύ οφείλεις να φύγεις σαν άντρας.
Σκέψου, μετά από κάποια χρόνια, πως εσύ θα νιώσεις για τον ίδιο σου τον εαυτό, όταν κάποιες καταστάσεις θα σε κάνουν να κλάψεις για τις επιλογές σου.
Δεν σου αξίζει να είσαι το τρίτο πρόσωπο, δεν σου αξίζει να είσαι η αιτία ενός χωρισμού, δεν είσαι νικήτρια, είσαι η απόλυτη χαμένη…
Τα δε έφη Μαριάμ…»
Πηγή: koitamagazine.gr
