«Εχω τη δική μου προσωπικότητα, δεν μοιάζω με τη Μενεγάκη» λέει η παρουσιάστρια της καθημερινής εκπομπής «Love it» του ΣΚΑΪ – Πώς βρέθηκε από την Πρέβεζα, δασκάλα σε χωριό του Ψηλορείτη, συμμετείχε στα Παγκρήτια Καλλιστεία και τελικά την κέρδισε η τηλεόραση
Αρχίζω κάπως ξεκούδουνα. Περίεργα. Ανάποδα. Με το μακιγιάζ. Το Make Up. Υψιστη τεχνική, τέχνη και επιστήμη. Με τον εξής αδιαπραγμάτευτο χολιγουντιανό όρο. Ειδικά για πρόσωπα της Μεσογείου. Οσο λιγότερο τόσο καλύτερο. Το πρόσωπο δεν πρέπει να φαίνεται μακιγιαρισμένο. Οσο περισσότερο τόσο περισσότερα χρόνια φορτώνεις το «πρόσωπο». Γι’ αυτό τα θηλυκά Αγγλίας, αλλά και γενικότερα των βορείων περιοχών, με λεπτά χαρακτηριστικά ελκύουν τον φακό. Ο φακός είναι ερωτευμένος μαζί τους. Στοιχειώδες. Εδώ δεν το ξέρουν. Ακόμα!
Το δεύτερο ξεκούδουνο σχόλιο έχει να κάνει με το πρόσωπο. Με κάθε πρόσωπο. Κάθε οθόνης. Μικρής και μεγάλης. Το πρόσωπο είναι κάτι σαν τόπος, σαν γεωγραφική περιοχή. Τα έχει όλα. Ομως ένα «σημείο» του διαφέρει από όλα τ’ άλλα. Το δικό της, ακαταμάχητο «σημείο», εννοώ της Ιωάννας Μαλέσκου, αρχίζει από τις άκρες των φρυδιών της και ολοκληρώνεται στα «σύνορα» του κάτω χείλους. Εκεί η δράση. Εκεί το ακαταμάχητο πλεονέκτημα. Εκεί το σημείο G. Του φακού. Οχι του ερωτικού φλερτ. Να εξηγούμαστε.
«ΒΟΥΡΓΟΥΝΔΙ» ΝΤΕΚΟΛΤΕ
Ηταν Τετάρτη. Η περασμένη Τετάρτη. Ηταν βράδυ. Γύρω στις οκτώ. Και ήταν μια συνάντηση που χαράχτηκε στη μνήμη μου. Επειδή τα ανέτρεψε όλα. Είχαν περάσει 80 και 7 λεπτά κουβέντας. Χρονομετρημένα. Στην πραγματικότητα, ενός χειμαρρώδους σολαρίσματος. Δικού της.
Σχεδόν κάθε φορά που άνοιγα το στόμα μου, πριν πέσει κάποια από τις ερωτήσεις μου, εκείνη συνέχιζε. Οχι στον κόσμο της. Καθόλου. Συνέχιζε επειδή με προλάβαινε. Επειδή κατέβαζε επιχειρήματα με την ευκολία έμπειρου δικηγόρου στη διάρκεια ακροαματικής διαδικασίας.
Οταν η κουβέντα ολοκληρώθηκε. Με τη σκέψη μου «Θεέ μου, πόσα απ’ αυτά που είπε μπορώ να μεταφέρω στην εφημερίδα; Πόσες σελίδες; Εξι; Αδύνατον». Αφού λοιπόν το σολάρισμα ολοκληρώθηκε και βγήκαμε έξω, στον πεζόδρομο της Βουκουρεστίου, μια κυρία, εφτά μέτρα μακριά από το δίδυμο «Η ωραία και το τέρας» (κάπως έτσι), με χαμόγελο να φωτίζει το πρόσωπό της, είπε: «Εσείς δεν είστε το νέο κορίτσι στον ΣΚΑΪ;». Και δεν ήταν η μόνη που ρώτησε. Μια χούφτα νοματαίοι γυρνούσαν, με θαυμασμό κοιτούσαν και αφήνοντας ψιθύρους, μας προσπερνούσαν. Σκέψου, είπα μέσα μου, να έπαιρνα συνέντευξη από τον Τίτο Πατρίκιο ή τον μακαρίτη τον Χριστιανόπουλο. Ουδείς θα έδινε σημασία. Η τηλεόραση, η εξουσία που ρυθμίζει τη ζωή μας. Οχι όλων. Κάτι είναι κι αυτό.
Ηρθε στην ώρα της. Με φόρεμα χρώματος βουργουνδί και με την προσθήκη «έτσι μου είπε η ενδυματολόγος μου». Το βουργουνδί είναι κάτι σαν μελιτζανί. Από μόδιστρο ελληνικής προελεύσεως.
-Ποιος είναι;
«Δεν μπορώ να σου πω».
-Μα γιατί; Αφού είναι Ελληνας, γιατί είναι απαγορευτικό;
Το ντεκολτέ ούτε αβυσσαλέο, ούτε μοναστηριακής εμπνεύσεως. Το ντεκολτέ στα όρια. Λίγο κάτω. Λίγο πάνω. Οπως η ίδια. Μέσα αλλά και έξω. Λίγο εκτός ορίων, λίγο εντός ορίων. Ισορροπία. Χορευτική. Οπως τα δάχτυλά της. Μακριά. Λεπτά. Φινετσάτα. Με νύχια λίγο μακριά, λίγο κοντά. Στο όριο. Βαμμένα. Ούτε κόκκινα ούτε λευκά. Χορευτικές και οι κινήσεις των δαχτύλων. Μπαλαρίνας. Με ελεγχόμενες πιρουέτες των δαχτύλων.
ΠΑΚΕΤΟ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΕΙ
Ολα υπό έλεγχο. Τόσα όσα πρέπει. Ποιος το λέει ότι αυτό πρέπει; Εκείνη. Η Ιωάννα Μαλέσκου. Το κορίτσι του καθημερινού, μεσημβρινού «Love it». Λάθος τίτλος. Μάλλον «Love her». Ο θηλυκός ορισμός του «πακέτου» που «σκοτώνει». Οπως λένε και ήρωες αμερικανικών ταινιών, «η γκόμενα (εκείνοι το λένε, όχι εγώ) έχει και looks και brains». To περίμενα; Οχι, δεν το περίμενα. Αιφνιδιάστηκα. Τι περίμενα; Τα γνωστά. Το άδειο ακατοίκητο βλέμμα. Οπως λέει και ο Μαρκ Τουέιν, «όποιος πιστεύει πως γνωρίζει, στο τέλος καταλαβαίνει πως τίποτε απ’ όλα αυτά δεν ισχύει».
-Φυσική ξανθιά;
«Ας πούμε. Λίγο φτιαγμένα».
-Από Κρήτη;
«Οχι από Πρέβεζα».
-Τώρα όλα εξηγούνται…
«Ποια όλα;».
-Το κατάλευκο του δέρματος, τα ανοιχτά χρώματα και το γκριζοπράσινο των ματιών. Ολα δυτικής προελεύσεως. West Side Story.
«Γκριζοπράσινα. Μωσαϊκό χρωμάτων. Η παλέτα του μπλε και του γκρι. Οταν παρατηρήσεις τα μάτια μου στο φως καταλαβαίνεις πως είναι κράμα χρωμάτων».
ΥΔΡΟΧΟΟΣ ΜΕ ΚΑΡΚΙΝΟ
Μετά άρχισε το σολάρισμα. Κουρδισμένη από τη φύση της. Η νόνα μου θα την έλεγε «γλωσσοκοπάνα». Προσθέτοντας «ευφάνταστη». Περιληπτικά. Sorry, Joanna, αλλά δεν υπάρχει τόσος χώρος και τόσες σελίδες. Περιληπτικά λοιπόν.
«Εκεί στην Πρέβεζα μεγάλωσα, εκεί τελείωσα στα μαθητικά θρανία. Από οικογένεια δικηγόρου».
Αργότερα κατάλαβα ότι η δικηγορική φίρμα «Μαλέσκος» πρέπει να είναι big, very big. Ετσι εξηγούνται όλα. Ποια όλα; Η ρητορική της ικανότητα. Η λατρεία της για την ελληνική γλώσσα. Η κουλτούρα της. Ολα. Οικογενειακά αποθέματα. Γι’ αυτό είχε βάλει στόχο τη Νομική.
«Απέτυχα. Ηταν πλήγμα».
-Δεν πειράζει τα δικαστήρια έχασαν, η τηλεόραση κέρδισε.
«Πέρασα στο Tμήμα Παιδαγωγικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου. Και εκεί ανέπτυξα μια άλλη πτυχή της προσωπικότητάς μου. Δυστυχώς ο χώρος είναι ανδροκρατούμενος. Της Νομικής εννοώ. Δεν κάνουμε χωρίς στερεότυπα. Ο άντρας ικανός δικηγόρος. Η γυναίκα υπό αμφιβολία. Επομένως, για να διακριθείς ως γυναίκα πρέπει να καταβάλεις υπερδιπλάσια προσπάθεια».
Προσπάθησα να ελαφρύνω την κουβέντα.
-Καρκίνος;
«Οχι, Υδροχόος. Με ωροσκόπο στον Καρκίνο. Εσύ;».
-Υδροχόος με Υδροχόο.
«Σκεφτόμαστε διαφορετικά από τους άλλους».
-Α γεια σου!
«Δεν ζω τον ενθουσιασμό. Ας πούμε σήμερα, όπως χθες, έλαβα πολλά εξαιρετικά μηνύματα. Δεν ενθουσιάστηκα. Είμαι προσγειωμένη. Να μη χάσω τον προσανατολισμό μου. Το χαίρομαι, αλλά δεν πετάω και τη σκούφια μου. Θέλω διαρκώς να βελτιώνομαι, να εξελίσσομαι».
-Εγώ διαρκώς ζω σε καθεστώς ανασφάλειας.
«Οχι, εγώ δεν αισθάνομαι έτσι. Πιστεύω πως βρίσκομαι σ’ έναν χώρο που με χρειάζεται. Εννοώ την τηλεόραση. Οχι όμως πως είμαι εξαρτημένη εντελώς απ’ αυτό. Η εξάρτηση δεν σου επιτρέπει να ξεδιπλώσεις τις ικανότητες και τις αρετές σου. Να είσαι ήρεμος, να αναπτύξεις την προσωπικότητά σου. Δεν εξαρτώμαι από τίποτα και από κανέναν. Αλλο η εξάρτηση και άλλο η συνειδητή επιλογή που σε εκφράζει. Η εξάρτηση σε ρουφάει. Εγώ επιλέγω συνειδητά. Αυτό είναι το μαγικό. Να επιλέγεις κάτι που αγαπάς, που σε γεμίζει, που σου αρέσει, που δεν σε κουράζει. Μόνο έτσι θα έχεις διάθεση να συνεχίζεις και να βελτιώνεσαι».
-(τόλμησα να πω) Ολα αυτά ακούγονται κάπως γενικά και θεωρητικά…
«Καθόλου. Ξέρω τι χρειάζομαι. Είμαι πολύ επιλεκτική στις σχέσεις μου. Σε πρόσωπα, επαφές, παρέες, σε όλα. Ξέρω πολύ καλά τι λέω. Γνωρίζω πολύ καλά τις συνέπειες των λόγων μου. Ποτέ δεν θα πω ψέματα. Είμαι τρομερά έγκριτη. Οταν είναι να πω κάτι θα το πω». (Εννοεί ανεξάρτητα από τις συνέπειες των λόγων της.) Και συνεχίζει: «Γι’ αυτό δεν ενθουσιάζομαι. Αυτή είμαι». (Σαν να λέει «και σ’ όποιον αρέσει».) «Αυτή είναι η εγκυρότητα του πυρήνα της προσωπικότητάς μου. Αυτός ο πυρήνας με έχει προστατέψει από εσφαλμένες επιλογές. Πάντα βλέπω το θετικό των ανθρώπων. Δεν φοβάμαι τίποτα».
– (τόλμησα να αρθρώσω) Φοβερές βεβαιότητες. Προφανώς τα έχεις λύσει όλα μέσα σου…
«Ασφαλώς τα έχω τετραγωνίσει. Δεν ζω σε συννεφάκια. Είμαι ευγνώμων και τον εαυτό μου τον θεωρώ τυχερό».
ΚΑΠΟΙΕΣ «ΚΟΙΜΗΘΗΚΑΝ» ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΟΥΣ
Η συνέχεια αποκαλυπτική. Με λίγα λόγια. Εργαζόμενη από 21 ετών. «Μακριά από το σπίτι μου, εντελώς ανεξάρτητη». Και συνέχισε:
«Περηφάνια και αξιοπρέπεια, οι πιο σημαντικές συνιστώσες απ’ όλες τις επιλογές μου. Να μη μου πει κανείς πως έχω πλάτες».
-Λένε άνθρωποι του χώρου ότι κάποιες αναγκάστηκαν να «κοιμηθούν» με τα αφεντικά τους.
«Δεν ξέρω τι λένε, ούτε με αφορά, ούτε το ψάχνω, ούτε με ενδιαφέρει. Εγώ δεν έχω πλάτες. Εχω τις δικές μου και μου αρκούν. Ποτέ δεν θα κατηγορήσω μια γυναίκα που το έκανε. Σου είπα, δεν με αφορούν όλα αυτά. Αλλωστε ποτέ δεν ξέρεις την αλήθεια για τη ζωή των άλλων ανθρώπων. Εύκολα κατηγορείς τους άλλους, δύσκολα, πολύ δύσκολα κοιτάς σε βάθος τον εαυτό σου».
Η Κρήτη ήταν η 13η επιλογή για την εκπαιδευτική και επαγγελματική διαδρομή της Ιωάννας. Ως αναπληρώτριας δασκάλας στη Γ’ και Δ’ τάξη του Δημοτικού.
«Τελικά το 13 αποδείχτηκε το τυχερό μου νούμερο. Αν κάνεις τον αναγραμματισμό, στις 31 Αυγούστου ξεκίνησε η εκπομπή μου στον ΣΚΑΪ».
-Και η πρώτη περιοχή ως δασκάλα με τα γκριζοπράσινα μάτια;
«Το ορεινό χωριό Βορίζια με υψόμετρο κάπου 540 μέτρα, στους νότιους πρόποδες του Ψηλορείτη. Πάω εκεί με μια βαλίτσα όνειρα. Σε ένα μέρος που δεν ξέρω τίποτα και κανέναν. Το λένε Φαρ Ουέστ. Ιδιαίτεροι άνθρωποι. Το μέρος όπου ζεις καθορίζει εν μέρει και τον χαρακτήρα σου. Οταν ζεις σε ανάγλυφο, σε τραχύ και αψύ τοπίο, τότε αισθάνεσαι ότι ο πυρήνας σου είναι δυνατός, με ισχύ. Εκεί το βάπτισμα πυρός. Είχα θεματάκια. Δυσπιστία για το ποιόν μου. Αυτά τα θεματάκια με βοήθησαν».
-Ποια θεματάκια;
«Πολλές φορές οι άνθρωποι παρερμηνεύουν και παραφράζουν το χαμόγελό σου και τη δοτικότητά σου».
Κομψά όλα αυτά. Προφανώς, λέω εγώ, το χαμόγελο, τα γκριζοπράσινα μάτια και το εντυπωσιακό look της Ιωάννας παρερμηνεύτηκαν, με αποτέλεσμα κάποιοι Κρητίκαροι να ορμήσουν και στο τέλος να φάνε χυλόπιτα. Λέω εγώ.
«Εκεί ψήθηκα, σφυρηλατήθηκα και έτσι συνειδητοποίησα πως αν δεν είσαι μαγκάκι και τσαμπουκάς, οι άνθρωποι εύκολα σε παρεξηγούν και επίσης εύκολα σχηματίζουν λάθος εικόνα για σένα».
-Είδες πόσο καλό σου έκαναν αυτά τα κρητικά θεματάκια;
(Το προσπέρασε και ακάθεκτη συνέχισε.)
«Ετσι τρως χαστούκια, πίκρες. Ετσι αναρωτιέσαι “τι μπορώ να κάνω για να καταλάβω τη στόφα μου”. Οι δυσκολίες σε διαμορφώνουν και σε βελτιώνουν. Τίποτα δεν σου δίνεται και τίποτα δεν σου χαρίζεται. Κάποιους αυτές οι δυσκολίες τούς ρουφούν και τους ισοπεδώνουν. Κάποιους τους ταρακουνάνε και τους κάνουν να πατάνε γερά στα πόδια τους».
ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΚΑΛΛΙΣΤΕΙΑ;
Η συνέχεια ακόμα πιο ανατρεπτική. Για ένα φρέσκο, νέο κορίτσι που καθημερινά από τις 12 μέχρι τις 2 το μεσημέρι παρουσιάζει το μαγκαζίνο του ΣΚΑΪ. Επί έξι χρόνια στην Κρήτη. Από το 2010 έως το 2016. Από το ένα χωριό στο άλλο, από το ένα Δημοτικό Σχολείο στο άλλο. Ως αναπληρώτρια δασκάλα. Και εκεί. Κάποια στιγμή ο πειρασμός. Προφανώς οι φίλοι, οι γνωστοί την έσπρωξαν. Προφανώς με το εξής επιχείρημα: «Ρε Ιωάννα, με τέτοια ομορφιά γιατί δεν πας στα Παγκρήτια Καλλιστεία;».
«Τελικά είπα “γιατί όχι” και συμμετείχα. Αλλά δεν ήθελα να γίνω μοντέλο. Πήγα για την εμπειρία. Από εκεί άρχισε η αναγνωρισιμότητά μου. Ετσι ένα πρωί άρχισα να παρουσιάζω σε κάποιο μικρό μουσικό κανάλι, το MyTV Ηρακλείου, που δεν υπάρχει πια. Παράλληλα συνέχιζα να εργάζομαι ως δασκάλα».
Ετσι από μικρό κανάλι σε μικρό, τα γκριζοπράσινα μάτια με την προσωπικότητα της Ιωάννας βρέθηκαν στο ΚΡΗΤΗ TV.
«Εκεί πήγα με την καρδιά μου. Δυόμισι ώρες καθημερινή εκπομπή. Που την έκανα μόνη μου. Ολα μόνη μου. Με τη βοήθεια δύο κοριτσιών στο ρεπορτάζ. Τότε συνειδητοποίησα πως αυτό είναι που αγαπώ στη ζωή μου. Αλλωστε και η διδασκαλία και η τηλεόραση στηρίζονται στον ίδιο πυλώνα της επικοινωνίας. Ετσι, στο τέλος εγκατέλειψα τη διδασκαλία και αφοσιώθηκα στην τηλεόραση. Δεν λέω ότι είμαι τέλεια. Απλώς προσπαθώ. Οτιδήποτε είμαι οφείλεται στη δουλειά μου. Και επειδή απευθύνομαι σε ένα ευρύτερο κοινό, πρέπει να καταπιάνομαι με πράγματα που αρέσουν στον πολύ κόσμο».
ΠΟΙΑ ΜΕΝΕΓΑΚΗ;
-Δηλαδή πιστεύεις πως μια τέτοια εκπομπή είναι ποιοτική; Στις 12 το μεσημέρι, με το συγκεκριμένο κοινό;
Τι ήθελα να το πω; Εξαφανίστηκε το χαμόγελο. Εξαφανίστηκε η καλή διάθεση. Εξαφανίστηκαν όλα. Σε υποκλάσματα δευτερολέπτου μεταμορφώθηκε σε αυτό που η ίδια έλεγε «τσαμπουκά».
«Δεν απαντώ μ’ ένα ναι η μ’ ένα όχι. Αν κάτι δεν συνάδει με αυτό που εγώ θέλω να κάνω, δεν θα το κάνω. Οφείλω να το φέρω στα μέτρα μου και όχι εγώ να βρεθώ στα μέτρα του. Οτιδήποτε προσαρμόζεται, πλάθεται και σχηματίζεται. Ολα είναι ευμετάβλητα. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε δεν έχω προλάβει και δεν μπορώ να απαντήσω με βεβαιότητα. Αλλωστε, μην ξεχνάς ότι υπάρχει μια συνάρτηση με τη συντονιστική ομάδα».
-Τι σημαίνει ποιότητα;
«Για μένα το ποιοτικό σχετίζεται με τον άνθρωπο που παρουσιάζει μια εκπομπή και με τον τρόπο που τα καταφέρνει. Στο μέτρο του, με το επίπεδό του, με τη θεματολογία που επιλέγει καθώς και με τη σχέση του με τη συντονιστική ομάδα με την οποία συνεργάζεται. Είμαι ένας άνθρωπος που δεν θα αφήσει ποτέ να πέσει χάμω οποιαδήποτε κουβέντα. Ετσι είναι η ζωή μου. Γι’ αυτό δεν απαντώ μ’ ένα ναι ή μ’ ένα όχι. Πάντα επιχειρηματολογώ».
-Θα έκανες μεγάλη καριέρα ως δικηγορίνα.
«Το αγαπώ αυτό το κομμάτι».
-Θα μπέρδευες τους δικαστές και θα κέρδιζες όλες τις δίκες.
«Αν σε άκουγε ο μπαμπάς μου, θα χαμογελούσε. Από τα τρία παιδιά του, εγώ ήμουν εκείνη που ξέφυγα από το κοπάδι. Κι αυτό το έκανα για να αποδείξω ότι μπορώ να τα καταφέρω μόνη μου. Δεν θέλω να ζω ως κόρη του δικηγόρου Μαλέσκου. Είμαι αυτόνομη και ανεξάρτητη».
-Η νέα Μενεγάκη.
«Ποτέ δεν μου άρεσε να με συγκρίνουν ή να φαίνομαι ή να θυμίζω κάποιον άλλον. Ποτέ δεν ήθελα να είμαι κάποια που μοιάζει με εκείνη ή με την άλλη. Δεν είμαι η νέα Μενεγάκη, αλλά η Ιωάννα Μαλέσκου. Αμα με παρακολουθήσεις θα διαπιστώσεις πως δεν θυμίζω κάποια άλλη. Ο κόσμος μου είναι εντελώς διαφορετικός. Εχω άλλο χαρακτήρα, άλλη προσωπικότητα. Για παράδειγμα, όπως μιλάμε τώρα, έτσι μιλάω και στην εκπομπή. Επιθυμία και στόχος μου είναι να διατηρώ τη σωστή ισορροπία. Κι αν αισθανθώ την αδικία τότε φεύγω».
Η ΠΙΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΦΑΣΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ
-Βαριέσαι εύκολα;
«Πολύ εύκολα. Γι’ αυτό θέλω να αναβαθμίζομαι και να αναβαθμίζω το περιβάλλον μέσα στο οποίο βρίσκομαι. Και αυτό δεν μπορείς να το κάνεις αν είσαι χαμένος και μπερδεμένος».
-Οι προσωπικές σχέσεις, οι αισθηματικές, ο άνθρωπος της ζωής σου;
«Δύσκολο να τον βρεις, όχι ανέφικτο. Οι σχέσεις αλλάζουν, διαρρηγνύονται, μεταβάλλονται. Εγώ διανύω την πιο ευτυχισμένη φάση της ζωής μου. Είμαι κατασταλαγμένη και ήρεμη. Αν τα βρεις με τον εαυτό σου, με το μέσα σου, τότε μπορείς να τα φέρεις όλα στα μέτρα σου. Ολα τα υπόλοιπα, ακόμα κι αν έχουν προβλήματα και δυσκολίες, μπορείς να τα αντιμετωπίσεις».
-Με απλά λόγια, η Ιωάννα έχει βρει τον εαυτό της και τα έχει καλά μαζί του.
«Αυτή είμαι. Δεν χρειάζεται να προσπαθήσω να σε πείσω πως είμαι πετυχημένη. Ετσι είμαι εδώ, έτσι θα είμαι πάντα. Γι’ αυτό αισθάνομαι ευτυχής. Ολα τα κάνω με την καρδιά μου. Αν καταλάβω ότι το κοινό, που κυρίως αποτελείται από γυναίκες, δεν μ’ αγαπά, τότε αλλάζω σελίδα. Είμαι η Ιωάννα τους. Ξέρεις τι ευτυχία είναι αυτό; Αισθάνομαι σαν το κορίτσι της διπλανής πόρτας. Το νιώθω. Σε αυτό τον απλό κόσμο απευθύνομαι. Αυτό είναι που με ενδιαφέρει. Αυτός είναι ο δείκτης, ο πιλότος, ο οδηγός της δουλειάς μου. Η καρδιά μου, το απλό κοινό, όλες αυτές οι γυναίκες, η Ιωάννα τους, το κορίτσι της διπλανής πόρτας».
ΠΡΩΤΑ LOVE HER ΥΣΤΕΡΑ LOVE IT
Σαν να έκανε φινάλε. Κι όμως. Το υστερόγραφο είναι που κατεβάζει την αυλαία μπροστά σε μια κατάμεστη αίθουσα να αντιλαλεί από χειροκροτήματα.
Ποιο είναι το καλύτερο πράγμα που έχει συμβεί στη ζωή της; «Η Μπαλού, το γαλλικό μπουλντόγκ εδώ στη φωτογραφία και στο βιντεάκι που σου δείχνω».
Πού μένει; «Κοντά στο στούντιο στα Μελίσσια, ένα διαμέρισμα που το βρήκα μόνη μου».
Μόνη μένει; «Μόνη με την Μπαλού μου. Είμαι σπιτόγατος. Δεν είμαι νυχτερινός τύπος. Δεν μου αρέσει το αλκοόλ, ποτέ δεν ακούμπησα ναρκωτικό, ούτε μπάφο, είμαι πρωινός τύπος γιατί μ’ αρέσει το φως, να βλέπω καθαρά τον άλλο».
Και εκτός από την Μπαλού; «Η μεγάλη αγάπη μου, η ελληνική γλώσσα, η ετυμολογία, η προέλευση, ο ορισμός κάθε λέξης. Λατρεύω την ελληνική γλώσσα».
Και η μεγαλύτερη συγκίνηση εδώ στην Αθήνα; «Οταν την πρώτη ημέρα, στα εγκαίνια της εκπομπής, με περίμεναν τρεις ανθοδέσμες από τα παιδιά στο ΚΡΗΤΗ TV».
Καθώς έλεγε αυτή τη φράση, τα γκριζοπράσινα μάτια κοκκίνισαν. Μερικές φορές τα δάκρυα ταιριάζουν στην Ιωάννα. Αντε και καλή επιτυχία. Και πού ’σαι. Οχι μόνο Love it, αλλά πρώτα Love her!
