“Θεία, ένα κοριτσάκι μου είπε ότι η γιαγιά της, της είπε ότι είμαι χοντρή” μου παραπονέθηκε κλαίγοντας η οχτάχρονη ανιψιά μου. Όπως ήταν φυσικό, τα έχασα από την συμπεριφορά της συγκεκριμένης γυναίκας και σκέφτηκα πως με αυτό τον τρόπο ξεκινάει το Bullying στα σχολεία και όχι μόνο!
Τα παιδιά είναι ο καθρέπτης μας! Αν βλέπουν να κοροϊδεύουμε, θα κοροϊδεύουν και αυτά! Αν χλευάσουμε, αν κατακρίνουμε, αν ειρωνευόμαστε, θα κάνουν το ίδιο! Οι γονείς, και γενικότερα το οικογενειακό περιβάλλον με το οποίο συναναστρέφεται και μεγαλώνει ένα παιδί, καθορίζουν τον χαρακτήρα του! Εμείς πρέπει να δίνουμε το καλό παράδειγμα! Τα παιδιά, μιμούνται αυτό που βλέπουν. Δεν μπορεί μία μαμά να συμβουλεύει το παιδί της να μην κοροϊδεύει ένα άλλο παιδί και την ίδια στιγμή μπροστά του, να σχολιάζει μια κοπέλα για τα κιλά της και να γελάει!
Μερικοί γονείς, πιστεύουν ότι με το γράψουν τα παιδιά τους στα καλύτερα ιδιωτικά σχολεία, να μάθουν πολλές ξένες γλώσσες και να συμμετέχουν σε διάφορες δραστηριότητες, αυτό τους κάνει αυτόματα καλούς γονείς. Στο σχολείο δεν διδάσκεται η συμπεριφορά αλλά στο σπίτι. Το σχολείο εφοδιάζει τα παιδιά με τις απαραίτητες γνώσεις, αν βέβαια προσπαθήσουν και αυτά, για να καταφέρουν να αγγίξουν το όνειρό τους στο επαγγελματικό στερέωμα! Αυτό δεν τους κάνει απαραίτητα σωστούς ανθρώπους! Ο σωστός άνθρωπος, φαίνεται από την συμπεριφορά!
Έχετε σκεφτεί αντί να πάρετε το παιδί σας σε κάποια δραστηριότητα, να πάτε μαζί στο ορφανοτροφείο, αφού έχει μαζέψει μόνο του τα παιχνίδια που θέλει να χαρίσει, ώστε να του μάθετε την αξία της προσφοράς και της αλληλεγγύης; Ξεκινήστε λοιπόν! Μάθετέ του να είναι ευγενικό, δοτικό, συμπονετικό! Τα παιδιά δεν θέλουν λόγια, αλλά πράξεις! Πράξεις από τα πρότυπά τους! ΕΜΑΣ! ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥΣ!
Μαρία Αρφαρά
